Πάρε-Δώσε

Ένα από τα κλασικά επιχειρήματα των χριστιανών απολογητών και κάτι που είναι ίδιον των μονοθεϊστικών θρησκειών και εδώ θα εξηγήσω το γιατί εν συντομία…

Θρησκείες του κατατρεγμού
Ο μονοθεϊσμός έχει εκ των πραγμάτων στην δομή του αρκετές αυθαιρεσίες που του είναι απαραίτητες για να στηριχθεί το οικοδόμημα αυτό. Μερικές από αυτές είναι:
Ένας εξωκοσμικός θεός, που κατασκεύασε τον κόσμο και αυτός ο ίδιος θα τον καταστρέψει όταν έρθει η ώρα, δηλαδή όταν ολοκληρωθεί το έργο του, που το λένε το “Σχέδιο του Θεού”.
Το κακό δεν προέρχεται εκ Θεού, διότι μπορεί μεν να κατασκεύασε τα πάντα, μπορεί να κατασκεύασε τον άνθρωπο και να τον προίκισε με κάποιες ιδιότητες όμως μόνο καλές, τις κακές τις ανακάλυψε ο άνθρωπος από μόνος του και από εκεί προέρχεται το κακό και η Πτώση που περιλαμβάνει εκτός από τον άνθρωπο και το Σύμπαν.

Επειδή όμως όλη αυτή η θεωρία φαίνεται και είναι παντελώς παράλογη, εμφανίστηκε ως βοηθός της παραλογίας και ένας άλλος αμύντορας του κακού, ο Διάβολος ή Σατανάς, ένας υποτίθεται εκπεσών άγγελος, που είναι αυτός είναι που απεργάζεται την καταστροφή του ανθρώπου και του Θεού, φυσικά και αυτός βάζει φιτιλιές στον άνθρωπο για το “κακό”.

Δυστυχώς, όπως τα φαντάζονται οι θεϊστές, το κακό κυριαρχεί στην ανθρωπότητα, πάντα υπό τον έλεγχο του Σατανά, άρα αυτοί οι “καλοί” είναι πάντα υπό διωγμόν. Ναι, μην σας κάνει εντύπωση, μπορεί ο Χριστιανισμός να κατέλαβε όλο τον τότε γνωστό κόσμο, μπορεί να κυριάρχησε για 1.600 χρόνια, μπορεί σήμερα να θεωρεί το 1/3 των ανθρώπων πρόβατά του, μπορεί να κυνήγησε και να διάλυσε τις αρχαίες θρησκείες που τότε θεωρούσε το απόλυτο κακό, μπορεί να έφερε τον Μεσαίωνα, αλλά παρ’ όλα αυτά πολλοί χριστιανοί, ειδικά οι απολογητές, αισθάνονται βαθύτατα μέσα τους ότι όλοι οι “άλλοι” τους κυνηγούν και μέσα σε αυτούς και εμείς που κάνουμε κριτική στις αυθαιρεσίες και στις αντιφάσεις των κειμένων και των πιστεύω τους. Πλείστοι όσοι ύμνοι της Παλαιάς Διαθήκης που μάλιστα τους υιοθέτησαν ως δήθεν προφητείες για την έλευση του Ιησού, μιλάνε για το παράπονο του αγαθού και κατατρεγμένου, που παρά τις κακουχίες και την ταλαιπωρία τελικά θα σώσει και θα εξυψώσει ο Γιαχβέ. Παρόμοια συμβαίνουν και στο Κοράνι. Η επωδός είναι μία· τελικά το κακό θα νικηθεί, αλλά μέχρι τότε θα ταλαιπωρεί τους πιστούς …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

“Η ειλικρίνεια δεν είναι βασική αρετή της πρώτης Εκκλησίας”.
(Campenhausen, Γερμανός θεολόγος, 1969)

“Και γνωρίζω ότι κάποιοι από τους πιστούς σας, σαν να συνέρχονται από μεθύσι, καταπιάνονται με την παραχάραξη του αρχικού ευαγγελίου και το τροποποιούν και τρεις και τέσσερις και πολλές φορές, για να μπορούν να αντιπαρέρχονται την κριτική”.
(Κέλσος, Αληθής Λόγος – Κριτικός του Χριστιανισμού, 176)

Θα ασχοληθούμε εδώ, με αυτά τα πρώτα κείμενα της Καινής Διαθήκης που έχουμε και μια απλή ανάλυση της πορείας των κειμένων, με εργαλεία που όλοι έχουμε μέσω του Διαδικτύου, για να διαπιστώσουμε τί σχέση μπορεί να έχουν σήμερα με το πώς ξεκίνησαν, άρα και την υποτιθέμενη αλήθεια τους. Ειδικά στο τέταρτο μέρος, θα δούμε κάποιες παραχαράξεις του “ιερού” κειμένου με συγκεκριμένο σκοπό.

Η εικόνα που μας έχει περάσει η Εκκλησία ήταν πως τα κείμενα αυτά ως “θεόπνευστα” που ήταν, αντιγραφόντουσαν με μεγάλη προσοχή και επιμέλεια, και είναι η ακριβής αποτύπωση των λόγων των Ευαγγελιστών, δηλαδή των λόγων του Ιησού, του γιου του Γιαχβέ, δηλαδή τελικά του ίδιου του Θεού, όπως λένε.

Αν θέλουμε όμως να βρούμε πως ξεκίνησε η όλη ιστορία, θα διαπιστώσουμε ότι τα Ευαγγέλια που έχουμε σήμερα και η βάση της χριστιανικής πίστης με την οποία οι περισσότεροι μεγαλώσαμε, ήταν το τέλος μιας διαδικασίας και όχι η αρχή της, και αξίζει να την διερευνήσουμε. Βοήθημα για την κατανόηση ίσως είναι και ο κατάλογος με τα κείμενα της αρχαίας χριστιανικής γραμματείας …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Τον κατάλογο αυτόν, τον έφτιαξα για προσωπική χρήση. Μετά ήθελα να τον ενσωματώσω σαν παράρτημα σε επόμενη δημοσίευση που έχει να κάνει με τις πλαστογραφίες, αλλά πιστεύω ότι είναι χρήσιμος σε όλους όσους θέλουν να το ψάξουν λίγο περισσότερο και για αυτό μπήκε αυτοτελής. Επίσης, τον δημοσιεύω γιατί μας δίνεται μια κατανόηση του πλήθους των μη κανονικών ή και απόκρυφων ή αιρετικών πηγών, που εμφανίστηκαν μαζί ή πριν από τα κανονικά κείμενα και είναι σημειωμένες με χρώμα κόκκινο, σε αντίθεση με τα κείμενα του Κανόνα που είναι μπλέ. Με πράσινο είναι ιστορικοί ή μη χριστιανοί.

Από καιρό ήθελα έναν κατάλογο των πρωτοχριστιανικών πηγών και κυρίως τα ίδια τα κείμενα, ώστε να υπάρχει ένας οδηγός για κάθε σχετική μελέτη. Φυσικά, το ίδιο για τα απόκρυφα ή μη κανονικά. Στην αγορά κυκλοφορούν στα Ελληνικά κάποια κείμενα όπως θα δείτε στην βιβλιογραφία με απόκρυφα κυρίως. Ο πλέον πλήρης όμως, αν και όχι πιστό, είναι δύο σειρές βιβλίων, μία της Παλαιάς Διαθήκης σε 9 τόμους και μία της Καινής σε 7 τόμους εκδόσεων του Πύρινου Κόσμου, επιμέλειας και μετάφρασης του Δημήτρη Κουτσούκη. Στα περισσότερα η μετάφραση είναι από τα Αγγλικά, αρκετά ελεύθερη και δυστυχώς δεν υπάρχει το πρωτότυπο κείμενο, κάτι φυσικά δύσκολο γιατί υπάρχουν αρκετά αντίτυπα διαφοροποιημένα και άλλοτε στα Συριακά, άλλοτε στα Κοπτικά και άλλοτε στα Ελληνικά και τα τελικά κείμενα είναι συνήθως ένας συνδυασμός όλων αυτών. Το καλό με την συγκεκριμένη έκδοση είναι ότι κυκλοφόρησε κάποτε σαν συνοδεία εφημερίδας και μπορεί να βρεθεί φθηνά και εύκολα.

Ψάχνοντας στο Διαδίκτυο, θα διαπιστώσετε ότι υπάρχουν μικροί και αποσπασματικοί κατάλογοι που έχουν τα πλέον γνωστά ή συγκεκριμένης οπτικής, με μία εξαίρεση το «early christian writings» που φυσικά είναι αγγλόφωνο. Το εγχείρημα είναι δύσκολο αφού οι ημερομηνίες δεν είναι σίγουρες και τα όρια που δίνει ο κάθε ερευνητής διαφέρουν, οι δε απολογητές κατεβάζουν τα νούμερα με βάση το πως θα έπρεπε να είναι, εφόσον τα κείμενα αποδίδουν την αλήθεια, κάτι όπως έχουμε δει το οποίο είναι σχετικό. Πλέον σίγουρη είναι η χρονολόγηση με αιώνες, μισά και τέταρτα του αιώνα, αλλά ούτε με αυτά υπάρχει λίστα, αφού τα περιθώρια μπορεί να είναι στενά όπως στα πλαίσια ενός τετάρτου, αλλά και ευρεία, στα πλαίσια ενός ή δύο ή και τριών αιώνων.

Ο παρακάτω κατάλογος, λοιπόν, που έχετε πλέον στην διάθεσή σας, προέρχεται στην βάση της από την σελίδα τους, όπως εξήχθη από αυτό το στιγμιότυπο.
Προστέθηκαν πληροφορίες και σύνδεσμοι πληροφόρησης.

Έψαξα να βρω το κείμενο στα Ελληνικά, όπου ήταν δυνατόν, κυρίως στο πρωτότυπο κείμενο (στήλη: Ελληνικό όνομα), όπου αυτό βρέθηκε στα Ελληνικά στο Διαδίκτυο. Αν δεν υπάρχει κείμενο αναφέρεται αν υπάρχει έντυπη έκδοση του στα Ελληνικά. Κρατήθηκαν οι αρχικοί σύνδεσμοι της σελίδας (στήλη: Αγγλικό όνομα) που δίνουν κάποιες πληροφορίες, χρήσιμες ειδικά αν δεν υπάρχει άλλη πληροφόρηση. Ο πληροφορίες που ενσωμάτωσα είναι από την Wikipedia, την Οrthodoxwiki και άλλες σχετικές πηγές που θα βρείτε στο τέλος, από τις οποίες προσπάθησα να είναι εφόσον υπάρχουν, και πληροφορίες στα Ελληνικά.

Η θέση του δείκτη του ποντικιού πάνω από τους συνδέσμους θα σας δώσει επιπλέον πληροφορίες. Να σημειωθεί ότι στην λίστα αυτή υπάρχει οτιδήποτε έχει γραφεί για κάποιο κείμενο ή χριστιανό συγγραφέα, χωρίς να υπάρχει απαραίτητα στοιχείο για αυτό. Στον κατάλογο, επίσης, έχουν προστεθεί ιστορικοί ή άλλοι που φέρονται από τους απολογητές σαν να έγραψαν πληροφορίες για τον Ιησού. Προσέθεσα φυσικά και ημερομηνίες σταθμούς στην εξέλιξη της εβραϊκής μεσσιανολογίας και της χριστιανικής εξάπλωσης.

Τα κείμενα αυτά, δεν σημαίνει ότι τα έχουμε σήμερα στην αρχική τους μορφή, ή ότι δεν έχουν υποστεί αλλοιώσεις. Σε κάποια δεν έχουμε κείμενα αλλά σπαράγματα αναφορών από άλλους συγγραφείς. Φυσικά ούτε οι ημερομηνίες σημαίνει ότι είναι σωστές ή αποδεκτές από όλους, ούτε είμαστε σίγουροι ότι το κείμενο δεν είναι πλαστογραφημένο, κάτι σύνηθες στο θέμα αυτό …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Η πίστη είναι η βάση της θρησκείας. Προέρχεται κυρίως από την άγνοια για το άγνωστο και τον θάνατο, από τον φόβο σε συνδυασμό με την έλλειψη κρίσης. Με το θέμα αυτό έχουμε ξανασχοληθεί εδώ και εδώ.

Αν παρακολουθήσουμε την χριστιανική θεολογία θα διαπιστώσουμε μια λογικοφανή προσπάθεια με την βοήθεια της φιλοσοφικής και κυρίως της θεολογικής ορολογίας, να συνδυαστεί η πίστη με την γνώση, χωρίζοντας την γνώση σε “γνώση” και “υποχρεωτική γνώση”, δείτε και εδώ (του σεβ. Μητροπολίτου Περγάμου Ιωάννη Ζηζιούλα Β΄ ΠΕΡΙ ΓΝΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΩΣ II. Περί Πίστεως) Και θα κάνουμε εδώ μια ανάλυση της ορολογίας και της χρήσης του όρου στην καθημερινή πρακτική, για να δούμε πόσο αυτό έχει σχέση ή όχι με την γνώση.

Ας δούμε τον ορισμό της: Πίστη είναι η πεποίθηση, η βεβαιότητα, η σιγουριά που έχει κάποιος για κάτι.
Και χρησιμοποιείται με αυτή την λογική ως πίστη θρησκευτική, πίστη οικονομική, πίστη συζυγική-συντροφική κ.λπ. Σύμφυτο της πίστης είναι και η προδοσία. Προδοσία είναι η αθέτηση μιας υποχρέωσης που φαίνεται να έχει αναλάβει κάποιος, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση, εμφανίζεται σαν την προδοσία της εμπιστοσύνης μας σε αυτόν.

Ας αναλύσουμε λίγο τις περιπτώσεις αυτές, αφού δούμε όμως ποια είναι η πρώτη αυθόρμητη μορφή πίστης του ανθρώπου και πως εμφανίζεται …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Η ηθική του Ιησού

Το κείμενο αυτό συχνά λέγεται από τους χριστιανούς, ότι είναι το απαύγασμα της ηθικής της χριστιανικής διδασκαλίας.

Θα το δούμε λίγο αναλυτικά, φράση–φράση, ή ομάδες κοινού νοήματος και θα διαπιστώσουμε ότι, όχι μόνο διαφωνεί με άλλα στοιχεία της διδασκαλίας του Ιησού όπως αυτή υποτίθεται υπάρχει στα Ευαγγέλια, αλλά έχει και μέσα της η ίδια αυτή η ομιλία αρκετές αντιφάσεις.

Πρόκειται, υποτίθεται, για μια ομιλία του Ιησού προς το πλήθος των μαθητών και ακολούθων του, σε αδιευκρίνιστο μέρος. Μια ομιλία, που όπως θα διαπιστώσετε από το μέγεθός της, αποκλείεται να ειπώθηκε και να την θυμόταν κάποιος ολόκληρη για να καταγραφεί μερικά χρόνια αργότερα.

Στο σενάριο του Ματθαίου (5:1 – 7:28), αναφέρεται ότι ο Ιησούς αρχικά βρισκόταν “παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας”, μετά ο Ιησούς ανεβαίνει σε ένα όρος, και μόλις τελειώνει η ομιλία μπαίνει στην Καπερναούμ και ακολουθεί το θαύμα με την ίαση του λεπρού και αμέσως μετά το θαύμα με το παιδί του εκατόνταρχου.

Στο σενάριο του Λουκά, που είναι σαφώς μικρότερο (6: 20-42), έγινε σε πεδιάδα και μετά μπαίνει στην Καπερναούμ και γίνεται το θαύμα με τον δούλο του εκατόνταρχου (το παιδί του Ματθαίου υποβιβάστηκε σε δούλο). Για τις αναντιστοιχίες και τις αντιφάσεις των θαυμάτων μπορείτε να δείτε εδώ: Θρησκεία θαυμάτων.

Εδώ όμως θα ασχοληθούμε με την ηθική διδασκαλία του Ιησού και την συγκεκριμένη ομιλία στο αναλυτικό σενάριο του Ματθαίου που υποτίθεται είναι η κορύφωσή της …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »