Προσηλυτισμός, νηπιοβαπτισμός και…«ελεύθερη βούληση»
03/12/2014 |
Σχολιασμός
Τί σχέση έχει ο προσηλυτισμός των ορθοδόξων από αλλόδοξους και η ορθόδοξη ιεραποστολή, ή το πώς θα γίνονται τα Θρησκευτικά στα σχολεία; Είναι, ή όχι, ο νηπιοβαπτισμός προσηλυτισμός και μάλιστα του αισχίστου είδους, σε άβουλα βρέφη; Πού κολλάει σε όλα αυτά η περίφημη “ελεύθερη βούληση” που διαλαλούν με επίταση οι χριστιανοί; Αυτά τα ενδιαφέροντα θέματα θα δούμε και πως εμπλέκονται όμορφα και αρμονικά και θα διαπιστώσουμε πως τις ίδιες πράξεις οι χριστιανοί τις βαπτίζουν καλές ή κακές ανάλογα με το…ποιος τις κάνει…
Προσηλυτισμός
Ο προσηλυτισμός είναι κάτι που καίει όλο και περισσότερο τους ορθόδοξους, γιατί πλέον δεν υπάρχουν τα όπλα του αυτοκράτορα και του σουλτάνου, για να απαγορεύουν σε αλλόθρησκους να δρουν στην χώρα μας· από την άλλη, η “ελληνική δημοκρατία” έχει συρθεί πολλές φορές στα ευρωπαϊκά δικαστήρια για καταπάτηση θρησκευτικών ελευθεριών από την κυρίαρχη θρησκεία, δηλαδή την Ορθοδοξία. Αυτό σημαίνει ότι έστω και αργά η Εκκλησία από την πλευρά του νόμου, χάνει την πρωτοκαθεδρία της και σταδιακά μπαίνουν και άλλοι στο παιχνίδι.
Ο ειδικότερος για την αντιμετώπιση των “αιρέσεων”, ήταν ο Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, που έγραψε για τον προσηλυτισμό στο “Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον”, ποια είναι τα στάδια της διαδικασίας του προσηλυτισμού από τις διάφορες αιρέσεις ή άλλες θρησκείες. Τα αναφέρει λοιπόν ως εξής:
1. Ψυχολογική εξάρτηση.
2. Ο «ενδογματισμός» ή η «κατήχηση».
3. Απασχόληση στο «έργο».
4. Η εσωτερική πειθαρχία.
Θα αναρωτιέστε, ίσως, τι υπάρχει από όλα αυτά που δεν κάνει ο Χριστιανισμός και ειδικά η Ορθοδοξία. Η ψυχολογική εξάρτηση είναι επακόλουθο των υπολοίπων, αλλά και ο ενδοδογματισμός υπάρχει και η κατήχηση είναι γνωστή, αυτή που θέλουν να συνεχίσει να επιβάλλεται στα σχολεία, και η απασχόληση σε έναν σωρό εορτές και δραστηριότητες που έχουν γίνει κτήμα της κοινωνίας και δεν ξεχωρίζουν πλέον ως θρησκευτικές νοηματοδοτήσεις συμβαίνουν, και όλα γενικά είναι γνωστά και οικεία στην καθημερινότητα των χριστιανών. Τέλος, για την εσωτερική πειθαρχία, ειδικά ο Αλεβιζόπουλος ως κυνηγός “μαγισσών” που ήταν, ήξερε πολύ καλά να χειρίζεται, αφού ήταν και ο αρμόδιος για αυτή, από πλευράς της Εκκλησίας. Όλοι οι παπάδες στην ουσία δεν κάνουν τίποτα άλλα παρά να τονίζουν συνέχεια τι είναι ορθόδοξο και τι “ασυμβίβαστο”, όπως λένε, δηλαδή τι δεν δέχονται, άρα και οφείλουν οι χριστιανοί να αρνηθούν και να απομονώσουν. Διαβάστε το προαναφερθέν κείμενο παρακάτω· υπάρχουν 9 βήματα για την διαδικασία προσηλυτισμού νέων ανθρώπων και αναρωτηθείτε τι το διαφορετικό πράττει ο Χριστιανισμός, από τους ανταγωνιστές του και κυρίως με τις ορθόδοξες νεανικές χριστιανικές αδελφότητες που έχουν δραστηριοποιηθεί τελευταία …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »