Θρησκεία θαυμάτων – Τα θαύματα στην Καινή Διαθήκη και σκέψεις για την συνέπεια και ιστορικότητά της
17/02/2015 | 
Σχολιασμός
[Υπόμνημα: Το κίτρινο φόντο αναφέρει πραγματικές ή πιθανές ιστορικές πληροφορίες ή στοιχεία που θα μπορούσαν ίσως να επαληθευθούν.]
Η συγκεκριμένη θρησκεία, όπως και η μαμά της ο Εβραϊσμός, είναι θρησκείες που αναφέρουν σωρεία θαυμάτων. Θα έλεγε κανείς ότι άνευ θαύματος και προφητείας δεν θα υπήρχαν. Βέβαια αυτά γινόντουσαν κάποτε και τώρα δείχνουν να έχουν σταματήσει, αν και αυτό δεν είναι αλήθεια. Πάντα οι φαντασιόπληκτοι θα βλέπουν θαύματα, και αν δεν τα βλέπουν θα τα δημιουργούν με την αστείρευτη φαντασία τους.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον, είναι ότι ενώ οι ίδιοι συχνά διατείνονται ότι δεν χρειάζονται θαύματα για να πιστέψουν, μέσα στην διγλωσσία που τους χαρακτηρίζει κάνουν για τα θαύματα σαν τρελοί.
Τι είναι θαύμα
Θαύμα είναι το θαυμαστό συμβάν που γίνεται σε αντίθεση με τους νόμους της φύσεως. Οι χριστιανοί και γενικά οι θεϊστές, πιστεύουν ότι είναι συνήθως αποτέλεσμα προσευχών και παρακλήσεων και φυσικά “αποδεικνύουν” την θαυματουργή δράση του θεού τους που επεμβαίνει που και που, αγνοώντας προφανώς την περίφημη “ελεύθερη βούληση”.
Το πως με τις προσευχές ευαισθητοποιείται ο νους προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, έχει αναλυθεί στο άρθρο “Θρησκεία ή βίωμα;”. Εκεί έχει αναλυθεί επίσης το πως η μονομέρεια του νου ή η συνεχής προσήλωση σε κάτι, οδηγεί την αντίληψη στην μονομερή κατανόηση συμβόλων και συμβάντων ή και μη συμβάντων, δηλαδή της ξεκάθαρης δημιουργίας “φαντασμάτων”. Υπάρχουν όμως και τα θαύματα που φέρεται να έκανε ο Ιησούς, ο ιδρυτής του Χριστιανισμού και οι Απόστολοι, δηλαδή οι μαθητές του και είναι καταγεγραμμένα στα ιερά βιβλία τους και θα τα αναλύσουμε παρακάτω …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »
Η δημοσίευση στο Διαδίκτυο του Σιναϊτικού Κώδικα, που είναι ένα από τα πλέον πρώιμα χειρόγραφα που βρέθηκε και που περιλαμβάνει την Αγία Γραφή, μας δίδει απ’ ευθείας την δυνατότητα να συγκρίνουμε τις αλλαγές και τις προσθήκες στα μεταγενέστερα αντίγραφα, και να παρακολουθήσουμε πως ολοκληρώθηκε σιγά σιγά, από αντιγραφή σε αντιγραφή, αυτός ο μύθος, αλλά μας εντείνει τις υποψίες ότι ήδη και σε αυτόν ενδεχομένως να έχουν γίνει αλλαγές και προσθήκες που δεν μπορούμε να φανταστούμε.
Μια από τις συνήθεις επωδούς όλων των απολογητών, είναι ότι η Εκκλησία δεν αντίκειται στην Επιστήμη, και στο παρόν θα διαπιστώσουμε ότι η θεώρηση αυτή είναι πέρα για πέρα αναληθής και η λογική κατάσταση της Εκκλησίας και των πιστών που την ακολουθούν είναι για κλάματα. Επίσης θα μυρίσουμε κάτι από τις διαμάχες των ίδιων των χριστιανών ειδικά των ορθοδόξων.
Τί σχέση έχει ο προσηλυτισμός των ορθοδόξων από αλλόδοξους και η ορθόδοξη ιεραποστολή, ή το πώς θα γίνονται τα Θρησκευτικά στα σχολεία; Είναι, ή όχι, ο νηπιοβαπτισμός προσηλυτισμός και μάλιστα του αισχίστου είδους, σε άβουλα βρέφη; Πού κολλάει σε όλα αυτά η περίφημη “ελεύθερη βούληση” που διαλαλούν με επίταση οι χριστιανοί; Αυτά τα ενδιαφέροντα θέματα θα δούμε και πως εμπλέκονται όμορφα και αρμονικά και θα διαπιστώσουμε πως τις ίδιες πράξεις οι χριστιανοί τις βαπτίζουν καλές ή κακές ανάλογα με το…ποιος τις κάνει…
