Για την χώρα μας υπάρχουν ελάχιστες στατιστικές που έχουν γίνει για την παρακολούθηση και μελέτη της θρησκευτικότητας και κάποιες άσχετες που άπτονται του ερωτήματος περί πίστης σε θεό. Θα τις δούμε και θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι περίπου συμβαίνει σε αυτή τη χώρα.
Αρχικά, υπάρχει μια σελίδα στην wikipedia που έχει όλες τις στατιστικές που έχουν κυκλοφορήσει για την Ελλάδα.
Εκεί, θα διαπιστώσετε ότι πέρα από τους ορθόδοξους χριστιανούς, που προφανώς είναι οι περισσότεροι, αναφέρονται: … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »
Είπαμε ότι η επιστήμη έχει καταρρίψει τους βασικούς χριστιανικούς μύθους όπως και των άλλων θρησκειών. Είπαμε ότι η επιστήμη έχει ξεκαθαρίσει αρκετά θέματα ως προς την δημιουργία του ανθρώπου, της Γης, του ηλιακού μας συστήματος και έχει ήδη αρκετές θεωρίες για την ύπαρξη του σύμπαντος. Είπαμε επίσης ότι αυτό που δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει, είναι το αν υπάρχει αιτία δημιουργίας ή το σύμπαν προέρχεται από εξέλιξη άλλης κατάστασης. Σε αυτή την μικρή μας άγνοια, εμπλέκονται διάφορες κατηγορίες θεϊστών που δικαιολογούν την ιδεοληψία τους στη βάση αυτή.
Πολλοί συνάνθρωποι μας, που δεν χωνεύουν την Εκκλησία, ή έχουν κουραστεί από την παλαιολιθικότητα των δογμάτων και πρακτικών των χριστιανών ή των άλλων θρησκειών, αλλά έχουν την ανάγκη ενός επουράνιου πατερούλη, πιστεύουν σε έναν θεό χωρίς να τον εμπλέκουν με την θρησκεία. Σε έναν θεό δημιουργό που μπορεί, ή όχι, να βοηθάει στις προσευχές τους και μέχρι εκεί ή λίγο παραπέρα.
Την ιδέα αυτή εκμεταλλεύονται και νέες τάσεις καλούμενες και ως “της Νέας Εποχής”, που μέσες άκρες λένε ότι οι θεοί όλων των θρησκειών είναι ένας και απλά ο κάθε ένας τον βλέπει διαφορετικά. Μιλάνε δηλαδή για έναν θεό έξω από τα γνωστά δόγματα και απευθύνουν σε αυτόν τις προσευχές τους.
Τρίτη κατηγορία είναι οι θεϊστές, κυρίως οι απολογητές, που έχουν δει όλα τα επιχειρήματά τους να διαλύονται, και έχουν οχυρωθεί σε ένα τελευταίο ανάχωμα, αυτό του Δημιουργισμού, για να απολογηθούν για τις θεωρίες τους. Όπως έχω ξανααναφέρει, συνηθίζουν να μιλούν για αυτόν τον θεό, για τον λόγο ότι νομίζουν η επιστήμη δεν έχει την δυνατότητα να πει πολλά για αυτόν, αλλά με βάση αυτόν, πλασάρουν τον μύθο της θρησκείας τους ως σωστό. Περιττό να πω, ότι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν και όλους τους προηγούμενους στις άλλες δύο κατηγορίες, σαν απόδειξη ότι αφού οι περισσότεροι πιστεύουν σε έναν θεό, τότε ο συγκεκριμένος θεός τους είναι αυτός, άρα και ο μύθος τους σωστός.
Να μην ξεχνάμε και την μόνιμη καραμέλα όλων των θεϊστών “ότι η επιστήμη ασχολείται μόνο με τα φυσικά φαινόμενα, ενώ η θρησκεία με τα…έσχατα ερωτήματα”. Η πραγματικότητα είναι ότι αν η επιστήμη δεν έχει απάντηση στα έσχατα ερωτήματα, τότε για αυτά δεν έχει απάντηση κανείς και από εκεί και πέρα έχει ισχύ το σύνθημα “Η…ελπίδα έρχεται” και όπως οι πολιτικάντηδες έτσι και οι θρησκευτικοί ταγοί πουλάνε ανέξοδα ελπίδα στα πρόβατα.
Μπορεί όμως η επιστήμη να ασχοληθεί με ένα τέτοιο καθαρά μεταφυσικό θέμα; Μπορεί να έχει άποψη για την ανάγκη κάποιου να πιστεύει σε κάτι ανώτερο και να το στολίζει όπως θέλει; Ναι, σε κάποιο βαθμό φυσικά και μπορεί και το κάνει σε διάφορες μορφές που θα αναλύσουμε πάρα κάτω. Από εκεί και πέρα τον λόγο τον έχει η λογική σε συνδυασμό με τις γνώσεις της Επιστήμης στο να κριθούν λογικά οι διάφορες ιδεοληψίες και να απορριφθούν ως αυθαίρετες και αντιφατικές.
Πρόλογος
Η επιστήμη είναι αυτή που σαν παιδί της φιλοσοφίας κατάφερε να μας βγάλει από τον Μεσαίωνα και να γνωρίσουμε καλύτερα τον κόσμο και τον άνθρωπο. Η γνώση δηλαδή των επικίνδυνων θεμάτων -του απαγορευμένου καρπού της Γνώσεως δηλαδή, που έλυνε μέχρι τότε ο Χριστιανισμός με τις γνώσεις που είχε “εξ Αποκαλύψεως” και αποδείχθηκαν εντελώς λανθασμένες. Άλλωστε ακόμα λένε “άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου” όταν δεν έχουν απάντηση “εξ Αποκαλύψεως” για όλα, όπως αφήνουν να εννοηθεί.
Θα προσπαθήσουμε να δούμε και να καταλάβουμε πως αυτό το θέμα της επιστήμης που κανονικά θα έπρεπε να ήταν η ταφόπλακα του Χριστιανισμού, έχει καπελωθεί εν μέρει από την Εκκλησία και χρησιμοποιείται, όπως μας έχει συνηθίσει βέβαια με χαμαιλεοντισμό, σαν να μην την αγγίζει και ίσως να την ενισχύει. Θα δούμε τι πραγματικά έχει πει κατά καιρούς για την επιστήμη, και τι λέει τώρα, όπως και το τι έχει πει η επιστήμη που ανατρέπει την χριστιανική κοσμοθεωρία. Επίσης θα δούμε τις νεώτερες προσπάθειες που κάνει η Εκκλησία να εκμεταλλευτεί την επιστήμη. Μπορεί να θεωρηθεί και συνέχεια της σελίδας για την “σχέση της Ορθοδοξίας με την λογική και τη γνώση”.
Τί λέει σχετικά η Εκκλησία
Αν ψάξουμε στις χριστιανικές ιστοσελίδες το θέμα αυτό θα δούμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κάτι παρόμοιο με τα παρακάτω: … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »
“Πίστευε και μη ερεύνα”, “Ερευνάτε τας Γραφάς”, ή “Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι”;
Το “πίστευε και μη ερεύνα” ήταν μια συνηθισμένη φράση που λεγόταν συχνά παλιά, όταν ήταν αδύνατον να απαντηθούν λογικές ερωτήσεις σε θέματα θρησκείας και το ποσοστό των ορθοδόξων στην χώρα ήταν 98%. Μια καραμέλα που αποστόμωνε τον κάθε ένα περίεργο που ξεπερνούσε τα εσκαμμένα. Μετά την επταετία και την καλύτερη επαφή της χώρας μας με το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, με κάπως καλύτερους θεσμούς και περισσότερη ελευθερία, έχει ατονήσει και απαξιωθεί, και μάλιστα, επειδή δεν υπάρχει αυτούσια όπως λέγεται μέσα στις γραφές, οι χριστιανοί απολογητές θέλουν να ξεχάσουμε τι λένε τα κείμενα τους και ποια ήταν η ιστορία τους, σαν αυτή η φράση να μην ειπώθηκε ποτέ, ή σαν να βγήκε από το μυαλό μας. Έτσι σήμερα θα διερευνήσουμε την σχέση του Χριστιανισμού και εδικά της Ορθοδοξίας, με την λογική και την έρευνα, διερευνώντας τις αρχές που έχει σχετικά, και την ιστορική της δράση.
Η Έρευνα έχει σχέση με την λογική και η λογική έχει άμεση σχέση με τη γνώση. Η γνώση είναι αποτέλεσμα της λογικής διεργασίας, αλλά ταυτόχρονα και τροφοδότης της. Η έλλειψη γνώσης, η άγνοια των ανθρώπων για τις διαδικασίες της φύσης και την φύση του ανθρώπου, ήταν αυτή που δημιούργησε την ανάγκη ονομασίας των υπερφυσικών και άγνωστων δυνάμεων όπως τις έβλεπε τότε, σαν θεούς ή ενέργειες θεών. Η άγνοια είναι αυτή που δημιούργησε το υπόβαθρο για τις θρησκείες, η δε ηθική αρχαίων εποχών και τα ιερατεία, η αιτία διαμόρφωσης και δημιουργίας του μύθου τους που ακόμα σήμερα τους λένε ως θεόσταλτα συμβάντα.
Η χριστιανική θρησκεία είναι μια εξέλιξη της εβραϊκής, και δημιουργήθηκε την ταραγμένη για τους Εβραίους εποχή της οριστικής ήττας τους από τους Ρωμαίους και την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Μιας εποχής που κυριαρχούσε η μεσσιανική αναμονή και εμφανιζόντουσαν χριστοί και μεσσίες ο ένας μετά τον άλλον, με σκοπό να απελευθερώσουν την φυλή τους. Όταν πλέον δεν υπήρχε περιθώριο για κάτι άλλο, δημιουργήθηκε ή αναθερμάνθηκε ο μύθος ότι ο μεσσίας που περίμεναν ήδη είχε έρθει, αλλά το μήνυμα ήταν άλλο από αυτό που φανταζόντουσαν, και οι Εβραίοι, λένε, δεν το κατάλαβαν … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »
Εδώ θα δούμε αρκετές φράσεις από τα πρώτα χριστιανικά κείμενα και τις ανακολουθίες με τα Ευαγγέλια που ίσως είναι μεταγενέστερα ή και σύγχρονά τους, και που προσθέτουν επιχειρήματα στην άποψη της κουμρανικής προέλευσης και του μη συγκεκριμένου ιστορικού Ιησού των Ευαγγελίων … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »
01/02/2017 | 
Σχολιασμός 
Για την χώρα μας υπάρχουν ελάχιστες στατιστικές που έχουν γίνει για την παρακολούθηση και μελέτη της θρησκευτικότητας και κάποιες άσχετες που άπτονται του ερωτήματος περί πίστης σε θεό. Θα τις δούμε και θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι περίπου συμβαίνει σε αυτή τη χώρα.
Πρόλογος
“Πίστευε και μη ερεύνα”, “Ερευνάτε τας Γραφάς”, ή “Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι”;
