Πάρε-Δώσε

Σε σειρά δημοσιεύσεων για την ιστορικότητα του Ιησού έδειξα ότι δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία που να μας δείχνουν την ύπαρξη ὴ την εκπληκτική δράση που περιγράφουν τα Ευαγγέλια και τα χριστιανικά κείμενα, παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες δημιουργίας ενός τέτοιου ιστορικού προσώπου. Η ιστορική αυτή απουσία, δεν είναι άγνωστη στους Έλληνες θεολόγους, τουλάχιστον σε αυτούς που βλέπουν την Θεολογία λίγο πιο επιστημονικά από τους υπόλοιπους, οι υπόλοιποι ή φροντίζουν να την αγνοούν ή βρίσκουν δικαιολογίες. Σήμερα θα κάνουμε μια μικρή παρουσίαση από τέτοιες γνώμες που δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει ιστορική βάση για τον Ιησού, από τους ίδιους τους θεολόγους που μίλησαν άμεσα ή έμμεσα για αυτό. Φυσικά το δικαιολογούν ο κάθε ένας με τον δικό του τρόπο, αλλά η ουσία είναι η παραδοχή αυτής της έλλειψης στοιχείων που δείχνουμε εδώ και καιρό και η συλλογή τους είναι χρήσιμη σαν υπενθύμιση.
Η έμφαση στα κείμενα δική μου.

Γεώργιος Μουστάκης
Θεολόγος και κοινωνιολόγος των θρησκειών, με μεγάλη δραστηριότητα στον τύπο και τα ελληνικά ΜΜΕ.
Το κείμενο βρίσκεται σε αφιέρωμα του στην εφημερίδα τα Νέα (20 Απριλίου 1979) με τίτλο “Υπήρξε ο Χριστός σαν ιστορικό πρόσωπο;”.
Σε αυτό αφού κάνει αναφορά στην ύπαρξη ενός ρεύματος αμφισβήτησης για την ιστορικότητα του Ιησού, δίνοντας έμφαση στα αναγραφόμενα από τον Charles Francois Dupois και αναφέρει:

Παρ` όλες όμως αυτές τις ελλείψεις ιστορικών μαρτυριών, μπορεί ένας καλοπροαίρετος ερευνητής να φιλοτεχνήσει ένα αδογμάτιστο πορτρέτο του Χριστού, παρόμοιο μ`αυτό που είχε διαμορφώσει η ιστορική χριστιανική συνείδηση μυριάδων πιστών στους τρεις πρώτους μαρτυρικούς αιώνες μέχρι το διάταγμα των Μεδιολάνων του 313 μ.Χ…

(Παπαγεωργίου 2014, σ 135-7)

Μητροπολίτης Νικόδημος (Γκατζιρούλης)
Διετέλεσε μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος, απόφοιτος της θεολογικής σχολής το 1949.
Το κείμενο του με τίτλο “Συζήτηση γύρω από το πρόσωπο του Χριστού: Το ιστορικό παράδοξο” δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της ΕΡΤ, Ραδιοτηλεόραση (τ. 9 Μαρτίου 1969 σελ. 3 και σελ. 37), μεταξύ άλλων αναφέρει …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Στην δημοσίευσή μου «Χριστιανισμός και διωγμοί», έδειξα με στοιχεία ότι δεν έγιναν διωγμοί των χριστιανών για την θρησκεία τους και την πίστη τους, στην ούτως ή άλλως ανεξίθρησκη ρωμαϊκή εποχή, αλλά μεμονωμένα γεγονότα ή τοπικές διώξεις, όχι για το σε ποιόν θεό πίστευαν, αλλά για συγκεκριμένες αντικοινωνικές δράσεις, κυρίως καταστροφές ναών, αγαλμάτων και βωμών, που δεν άντεχαν να βλέπουν. Έδειξα, επίσης, ότι μόνο ο διωγμός του Διοκλητιανού ήταν γενικευμένος και φυσικά είχε αιτία και αυτός δεν είχε τον υπερβολικό αριθμό θυμάτων που αναφέρουν οι χριστιανοί έκτοτε.

Στην δημοσίευση «Άγιοι καταστροφείς», έδειξα τι λένε τα μαρτυρολόγια και οι βίοι αγίων της Εκκλησίας και πως δικαιολογούσαν τις καταστροφές των αρχαίων, που επικροτεί την προηγούμενη δημοσίευση. Η τακτική τους ήταν γνωστή: Ο άγιος, μόνος ή με την σχετική λιτανεία, λέει μια ευχή, ή κάνει αγιασμό για να φύγουν τα δαιμόνια και το άγαλμα ή ο ναός πέφτει με “θεϊκή επέμβαση”. Καταλαβαίνουμε φυσικά, σε όσο αυτά αντιπροσωπεύουν γεγονότα, ότι η αθώα λιτανεία και ο αθώος κατά τα άλλα εξορκισμός αντιπροσώπευε απλά την στοχοποίηση του θύματος και ότι η καταστροφή ακολούθησε εν κρυπτώ.

Οι χριστιανοί και η Εκκλησία, δεν ανέχονται όχι μόνο άλλους θεούς, αλλά και οποιαδήποτε άλλη γνώμη στις ιδεοληψίες τους. Αυτό αποδείχθηκε και από την δημοσίευση: «Ορθοδοξία και η άλλη άποψη». Σε αυτή, βλέπουμε τι έκαναν αφού επικράτησαν, αλλά αντικατοπτρίζει και το τι έκαναν πριν επικρατήσουν, για τον λόγο αυτό και υποστηρίζω ότι όλες οι μονοθεϊστικές θρησκείες και φυσικά και ο Χριστιανισμός, είναι στην θεωρία και πράξη τους φασιστικές και ενέχουν μέσα στον πυρήνα τους τον φονταμενταλισμό. Οτιδήποτε δεν συνάδει με την θεώρησή τους πρέπει να εξαφανιστεί, να καταστραφεί, με το καλό ή το άγριο, όπως απέδειξε η ιστορία τους 1700 χρόνια τώρα …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Γιατί στην Ανατολή μείναμε στον Μεσαίωνα

Ο Διαφωτισμός στις αρχές του 18^ου αιώνα, ήταν παιδί και φιλοσοφική εξέλιξη της επιστημονικής επανάστασης του 17^ου αιώνα και φυσικά όλων των διεργασιών που ακολούθησαν την Αναγέννηση από τον 15^ο αιώνα και της έντονης φιλοσοφικής αναζήτησης την τελευταία περίοδο του Μεσαίωνα, όπως έχουμε δείξει εδώ.

Ο Διαφωτισμός μάς έφερε την εποχή της “Νεωτερικότητας” και πολλά καλά που έλλειπαν στην ανθρωπότητα τουλάχιστον από τις αρχές του Μεσαίωνα. Πρόβαλε την έννοια της ανεξιθρησκίας, την έμφαση στην γνώση και την παιδεία, την κυριαρχία της επιστήμης έναντι των δεισιδαιμονιών και των ιδεοληψιών, έδωσε σημασία και επεδίωκε την ανατροπή του καθεστώτος της θεοκρατικής μοναρχίας και αριστοκρατίας που κυριαρχούσε και πρόβαλε την Δημοκρατία. Επίσης είχε έντονο αντικληρικαλισμό και σε κάποιο βαθμό άρνηση της θρησκείας. Η κυριότερη αξία του η ελευθερία, στην τέχνη και στην έκφραση όσο και η αυτονομία του ανθρώπου και της τέχνης.

Αν θέλουμε να δώσουμε το στίγμα του συνοπτικά, οι αρχές του ήταν: Ο ορθός λόγος, η επιστήμη-γνώση, και η ελευθερία.

Η εμφάνισή του ήταν καταλυτική για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και είναι αυτός που έθεσε τις βάσεις της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, και της συνέχισης της επιστημονικής έρευνας σε όλη την Ευρώπη και τις περιοχές που επηρεάζονταν από αυτή όπως στην Βόρεια Αμερική. Οι δύο επαναστάσεις που ακολούθησαν, η γαλλική και η ελληνική, είχαν έντονες επιρροές από κάποιες αρχές του.

Είναι προφανές, ότι αυτή η επανάσταση θα έφερνε αντίδραση και την έφερε σύντομα. Η αντίδραση αυτή ήταν ο Ρομαντισμός. Ο Ρομαντισμός δίνοντας έμφαση αντί της λογικής στο συναίσθημα και στον ιδεαλισμό, οδήγησε σύντομα σε μια λατρεία των φολκλορικών στοιχείων της παράδοσης και ευνόησε κατά πολλούς και την ανάπτυξη των σοσιαλιστικών και εθνικοσοσιαλιστικών ολοκληρωτικών καθεστώτων του 20^ου αιώνα, που πίστευαν ότι θα δημιουργήσουν τέλειες κοινωνίες, βασισμένες σε ουτοπικές ιδεολογίες. Ακόμα και αυτή τη στιγμή η μεγάλη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στους ελάχιστους ορθολογιστές στη χώρα μας και στους άκρατους ιδεαλιστές, είναι παιδί της αντίδρασης στον Διαφωτισμό, από τον οποίο μπορεί να πήραμε ιδέες για την Επανάσταση, αλλά σύντομα οι αρχές του ξεχάστηκαν. Πέρασε και δεν μας άγγιξε …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Θεοί και μύθοι

Έρχονται πάλι οι εορτές των Χριστουγέννων, πανάρχαια γιορτή στην οποία γιορταζόντουσαν πάντα οι γεννήσεις θεών και ηρώων, που σηματοδοτούνται από αυτή την χαρακτηριστική περίοδο του Χειμερινού Ηλιοστασίου. Είναι η εποχή που ο ´Ήλιος, σταματάει την κάθοδό του στον ορίζοντα, και αρχίζει δειλά δειλά να ξανανεβαίνει, υποδηλώνοντας την Αναγέννηση της Φύσης που θα γίνει σε τρεις μήνες, δηλαδή στην Άνοιξη. Το σκότος θα αρχίσει πάλι να υποχωρεί και το φως αργά αλλά σταθερά θα πλημμυρήσει την Γη για έναν ακόμα χρόνο δίνοντας ζωή και εκ τούτου χαρά και αγαλλίαση.

Η γνωστή μας παράδοση επιβάλλει τον εορτασμό και τον διάκοσμο, αυτόν που όλοι βλέπουμε σήμερα, με την φάτνη, την βρεφοκρατούσα, το θείο βρέφος, τους μάγους, τους βοσκούς, το άστρο, τους αγγέλους, τις μελωδίες, τους αγιοβασίληδες και τα στολισμένα δένδρα ή τις φανταχτερές διακοσμήσεις. Θα δούμε πόσο αυτά, αλλά και άλλα σύμβολα που όπως ξέρουμε προέρχονται από τον μύθο της Γέννησης του Ιησού και γενικά από τις ιστορίες των Ευαγγελίων, είναι χαρακτηριστικό της συγκεκριμένης θρησκείας ή πανάρχαιοι συμβολισμοί και δηλώσεις της παρουσίας θεών ή ηρώων. Εν ολίγοις θα δούμε ένα θέμα για το οποίο αν και έχουμε πει πολλά δεν έχουμε μια συνολική εικόνα: Τις προχριστιανικές επιρροές από τους αρχαίους μύθους που περιλαμβάνει ο Χριστιανισμός, οι οποίες στο ποίμνιο είναι μάλλον άγνωστες.

Στην αναζήτησή μας αυτή θα χρησιμοποιήσουμε το βιβλίο του Μηνά Παπαγεωργίου, Το Πρόβλημα της Ιστορικότητας του Ιησού, το Ρεύμα των Μυθικιστών, που περιλαμβάνει όλη την ιστορική συνέχεια της αμφισβήτησης της ιστορικότητας του Ιησού, τόσο παγκόσμια όσο και στα μέρη μας, σε μεγάλο βαθμό, μέσα από συνεντεύξεις προσώπων που αρκετά από αυτά σήμερα έχουν μεγάλη δραστηριότητα στον τομέα αυτό …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Σύντομος οδηγός για την επανατοποθέτηση της λογικής μας

Η αλήθεια είναι ότι μερικά πράγματα για ανθρώπους που έχουν περάσει την εγκύκλιο εκπαίδευση, δεν χρειάζονται καν εξήγηση, αλλά το φαινόμενο έχει μια έξαρση τα τελευταία δύο χρόνια και μέσα στην γενικότερη τρέλα που επικρατεί, και για να μην χρειαστεί κάποια στιγμή να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες, πρέπει να έχουμε πρόχειρα τα απλά επιχειρήματα για κάθε νέα ή παλιά χαζομάρα που εμφανίζεται.

Δεν είναι τυχαίο που την συγκεκριμένη θεώρηση της επίπεδης Γης, την έχουν κάποιοι που ταυτόχρονα είναι φανατικοί χριστιανοί ή μουσουλμάνοι. Στην Ελλάδα οι οπαδοί αυτής της ιδεοληψίας είναι συνήθως παλαιοημερολογίτες που φαντάζονται την Γη ακριβώς ή περίπου όπως την λέει η Αγία Γραφή και κανείς δεν μπορεί να τους χαλάσει το όνειρο ό,τι και να τους πει. Άρα, η παρούσα δημοσίευση δεν είναι τόσο για του “κολλημένους”, όσο σαν συλλογή γνώσεων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να υπάρχει πάντα μια σωστή απάντηση, όσο και μια καλύτερη κατανόηση της δόμησης της υλικής μας πραγματικότητας.

Η ιδεοληψία αυτή προέρχεται από την εικόνα της Γης, της Αγίας Γραφής και του Κοσμά του Ινδικοπλεύστη. Από την στιγμή όμως που υπάρχει πλήρης χαρτογράφηση της Γης, με βάση την “γνωστική ασυμφωνία”, έχουν διαμορφώσει το παλαιό μοντέλο σε νέο. Ο Ήλιος δεν χάνεται κάτω από την Γη και ξαναεμφανίζεται με την βοήθεια των αγγέλων, αλλά κάνει βόλτες πάνω από την Γη, το ίδιο και το Φεγγάρι.

Έτσι, η νέα αυτή θεωρία πάει πακέτο και με άλλες, όπως ότι η Γη είναι ακίνητη, μιλάμε δηλαδή για Γεωκεντρισμό, ότι είναι ένας τεράστιος ακίνητος δίσκος, ακτίνας τουλάχιστον 20.000 χιλιομέτρων και περιμέτρου περίπου 126.000 χιλιομέτρων*, αν πάρει κανείς το ανάπτυγμα του χάρτη που μας δείχνουν και φυσικά είναι στο κέντρο του Σύμπαντος. Ο Ήλιος και η Σελήνη βρίσκονται μάλλον σχετικά κοντά μας (πόσο όμως, κανείς δεν θα σας πει) και περιστρέφονται γύρω γύρω όπως δείχνει η εικόνα και φωτίζεται μια το ένα μέρος μια το άλλο, σαν ακίνητος δίσκος γραμμοφώνου που τον φωτίζεις κυκλικά με έναν φακό που τον μετακινείς πάνω του. Φυσικά διατείνονται ότι “δεν έχουν γίνει αποστολές στην Σελήνη και φυσικά ούτε προσσελήνωση ανθρώπων εκεί, ούτε καν δορυφόρους δεν έχουμε στείλει, ούτε ανθρώπους στο διάστημα και όλη η σχετική τεχνολογία και έρευνα, είναι ψέμα” και τελικά υπάρχει “μια τεράστια συνωμοσία του Διαβόλου για να παραπλανήσει το χριστεπώνυμο πλήθος”. Το ίδιο και για τις φωτογραφίες της Γης από δορυφόρους που “είναι φτιαχτοί από την NASA” όπως ισχυρίζονται. Για παράδειγμα, δείτε έναν τέτοιον που βρήκα πρόχειρα. Όπως βλέπετε στην εικόνα, που είναι μια πολική αζιμουθιακή προβολή με κέντρο τον Βόρειο Πόλο, περιλαμβάνει σε συνέχεια και έκταση και το Νότιο ημισφαίριο στην ίδια προβολή. Δεν υπάρχει η Ανταρκτική και γύρω γύρω από τον γήινο δίσκο υπάρχει ένας αδιάβατος τοίχος από παχύ στρώμα πάγου ύψους 50 μέτρων, που είναι αδιαπέραστος και δεν τον έχει περάσει όπως ισχυρίζονται ποτέ κανένας άνθρωπος. Το ότι οι ακτές της Ανταρκτικής φαίνονται ακόμα και σε χάρτες του Πίρι Ρέις του 16ου αιώνα, που δεν υπήρχε NASA, δεν φαίνεται να τους απασχολεί ή μπορεί να φαντάζονται ότι τους έδωσε ο ίδιος ο Βελζεβούλ …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »