Τ’ Ανδρούτσου η μάνα χαίρεται – Φιλιώ Πυργάκη
25/03/2012 |
679 εμφανίσεις |
Σχολιασμός
Πάρε-ΔώσεΙστοχώρος ποικίλης ύλης |
![]() |
![]() |
24/03/2012 |
19.699 εμφανίσεις |
Σχολιασμός
Η επιφανειακή αντιμετώπιση της αντιμετώπισης της ύπνωσης από τον κινηματογράφο, σίγουρα θα σας έκανε να πιστεύετε πως ένας υπνωτιστής μπορεί να σας καρφώσει στα μάτια με το βλέμμα του και να σας κάνει να περπατάτε σαν ζωντανός νεκρός, έχοντας πάνω σας τον πλήρη έλεγχο. Αυτά είναι καθαρά μύθοι, δραματικά σκουπίδια, που δεν έχουν να κάνουν τίποτα με την πραγματικότητα που ονομάζεται «ύπνωση» και αποτελεί μόνο ένα μικρό παράδειγμα της παραπληροφόρησης, που το ακόλουθο κείμενο ξεκαθαρίζει, ώστε να καταλάβετε τι εστί πραγματικά ύπνωση, μακριά από προκαταλήψεις και φόβο.
Ο υπνωτιστής μπορεί να σας αναγκάσει να κάνετε πράγματα ενάντια στη θέλησή σας
Τελείως αναληθές. Ο υπνωτιστής δεν διαθέτει καμιά επιρροή πάνω σας και δεν μπορεί να σας αναγκάσει να κάνετε οτιδήποτε. Η ύπνωση είναι βασικά αυτοΰπνωση, Ο μοναδικός ρόλος του υπνωτιστή είναι να σας καθοδηγήσει προς μια υπνωτική κατάσταση, πράγμα το οποίο εύκολα μπορείτε να μάθετε να το κάνετε εσείς, εάν το επιθυμείτε. Ο υπνωτιστής δεν είναι εξουσιαστής, απλά μόνο καθοδηγητής και δεν διαθέτει καμιά ειδική ή μαγική δύναμη εναντίον σας.
Υπάρχει κίνδυνος να παραμείνετε σε κατάσταση ύπνωσης και να μην επανέλθετε ποτέ
Λάθος και πάλι. Εάν υπνωτιζόσασταν και ο υπνωτιστής έφευγε από το δωμάτιο και δεν επέστρεφε ποτέ, ο ίδιος ο εγκέφαλος σας θα σας επανέφερε με ασφάλεια με έναν από τους δυο ακόλουθους τρόπους: Ή θα αντιλαμβανόσασταν πως ο υπνωτιστής δεν σας μιλά πια και θα ανοίγατε τα μάτια σας, όντας εντελώς ξύπνιοι και αισθανόμενοι μια χαρά, ή θα πέφτατε σε κανονικό ύπνο για λίγα λεπτά και μετά θα ξυπνούσατε φυσιολογικά, αισθανόμενοι επίσης μια χαρά.
Όταν κάποιος υπνωτιστεί, βιώνει κατάσταση έκστασης και δεν ελέγχει τον εαυτό του
Αναληθές. Πρώτα από όλα, η ύπνωση δεν προκαλεί σε κανέναν κατάσταση έκστασης. Είστε συνεχώς ξύπνιοι, γνωρίζοντας το τι συμβαίνει. Αν βρίσκεστε σε κατάσταση ύπνωσης μοιάζετε περισσότερο σαν να υπνοβατείτε. Είστε ξύπνιοι και έχετε επαφή με το περιβάλλον σας, είστε όμως ιδιαίτερα χαλαρωμένοι, με την προσοχή σας εστιασμένη σε μια συγκεκριμένη σκέψη ή εικόνα. Δεύτερον, έχετε πάντα τον έλεγχο. Εάν ο υπνωτιστής σάς έλεγε να ληστέψετε μια τράπεζα, εσείς θα ανταποκρινόσασταν με ένα απλό «όχι» και θα ανοίγατε τα μάτια. Δεν θα ληστεύατε καμιά τράπεζα. Φυσικά, εάν όντως έχετε προδιάθεση και θέληση για να ληστέψετε μια τράπεζα, θα ακολουθούσατε την εισήγηση του υπνωτιστή. Το θέμα είναι πως εσείς είστε αυτός, και όχι ο υπνωτιστής, που κάνει την ύπνωση να φέρνει αποτελέσματα ή όχι,
Ο καθένας μπορεί να υπνωτιστεί, χωρίς τη θέλησή του
Λάθος. Κανείς δεν μπορεί να υπνωτιστεί, ενάντια στη θέλησή του. Περαιτέρω, άνθρωποι με συγκεκριμένα διανοητικά ή νευρολογικά προβλήματα δεν μπορούν να υπνωτιστούν. Επίσης, περίπου 1% του γενικού πληθυσμού, δεν μπορούν να υπνωτιστούν για άγνωστες ακόμα αιτίες. Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν, εάν το θελήσουν, να υπνωτιστούν. …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…
24/03/2012 |
2.294 εμφανίσεις |
Σχολιασμός
Εκείνο που αποκαλούμε «κλασική παιδεία»
Κάνοντας μια στροφή πίσω στην πορεία της ζωής, ανακαλύπτουμε ότι υπάρχει κάτι ανεπανόρθωτο: Η κατασπατάληση της νιότης μας, όταν οι παιδαγωγοί μας δεν χρησιμοποίησαν καθόλου εκείνα τα φλογερά και άπληστα για μάθηση χρόνια για να μας οδηγήσουν προς τη γνώση των πραγμάτων, αλλά προς εκείνο που ονομάζουν «κλασική παιδεία»! Η εξάτμιση της νιότης μας, όταν μας εντύπωναν στο μυαλό, με αδεξιότητα και βαρβαρότητα, μια ατελή γνώση για τους Έλληνες και τους Ρωμαίους καθώς και για τις γλώσσες τους, ενεργώντας αντίθετα στην ανώτερη αρχή κάθε παιδείας: Ότι πρέπει να δίνουμε τροφή μόνο σ’ εκείνον που πεινά πραγματικά! Όταν μας επέβαλαν με τη βία τα μαθηματικά, αντί να μας οδηγήσουν πρώτα στην απελπισία για την άγνοιά μας και να αναλύσουν τη μικρή καθημερινή ζωή μας, τις κινήσεις μας και όλα όσα συμβαίνουν από το πρωί ως το βράδυ στα εργαστήρια, στον ουρανό και στη φύση, σε χιλιάδες προβλήματα, προβλήματα τυραννικά, ταπεινωτικά, εκνευριστικά, για να δείξουν έτσι στην επιθυμία μας ότι έχουμε πριν απ’ όλα ανάγκη από μια μαθηματική και μηχανική γνώση, και κατόπιν να μας διδάξουν την πρώτη επιστημονική μαγεία που προσφέρει η απόλυτη κατοχή αυτής της γνώσης! Ας μας δίδασκαν τον σεβασμό γι’ αυτές τις επιστήμες! Ας έκαναν την ψυχή μας να τρέμει από συγκίνηση, έστω και μια φορά, με τους αγώνες, τις ήττες, τους επανειλημμένους αγώνες των μεγάλων ανθρώπων, με το μαρτύριο που είναι η ιστορία των κύριων επιστημών! Αντίθετα, μας κυριεύει μια ορμή περιφρόνησης προς τις πραγματικές επιστήμες, για χάρη των «ιστορικών» σπουδών, της «σωστής παιδείας που αναπτύσσει το πνεύμα» και του «κλασικισμού»! Και αφήνουμε τόσο εύκολα να μας εξαπατήσουν!… Μάθαμε άραγε τίποτα απ’ αυτό που διδάσκονταν ακριβώς οι αρχαίοι στη νεότητά τους; Μάθαμε να μιλάμε όπως αυτοί, να γράφουμε όπως αυτοί; Μήπως εξασκηθήκαμε ακατάπαυστα στην ξιφασκία της συνομιλίας στη διαλεκτική; Μάθαμε όπως αυτοί, να κινούμαστε με χάρη και περηφάνια, να υπερέχουμε στον αγώνα, στο παιχνίδι ή στην πυγμαχία; Μάθαμε κάτι για τον πρακτικό ασκητισμό όλων των Ελλήνων φιλοσόφων; Μήπως ασκηθήκαμε σε μια και μοναδική αρετή όπως ασκούνταν οι αρχαίοι; Δεν λείπει από ολόκληρη την παιδεία μας ο στοχασμός πάνω στην ηθική, και επιπλέον η μοναδική δυνατή κριτική γι’ αυτή, εκείνες οι σοβαρές και θαρραλέες προσπάθειες να ζήσουμε μ’ αυτή ή με εκείνη την ηθική; Μήπως ξύπνησε ποτέ κανείς μέσα μας οποιοδήποτε αίσθημα που οι αρχαίοι εκτιμούσαν περισσότερο απ’ όσο οι μεταγενέστεροι; Μας έδειξαν ποτέ τη διαίρεση της μέρας και της ζωής και τους σκοπούς που έθετε ένα αρχαίο πνεύμα πάνω από τη ζωή; Μάθαμε τις αρχαίες γλώσσες έτσι όπως μαθαίνουμε εκείνες των ζωντανών λαών, δηλαδή για να μιλήσουμε, και να μιλήσουμε με άνεση και ευχέρεια; Καμία πραγματική γνώση, καμία καινούρια κατάκτηση ως αποτέλεσμα τόσων χρόνων προσπάθειας! Αλλά μόνο πληροφόρηση γι’ αυτό που οι άνθρωποι ήξεραν και μπορούσαν να κάνουν άλλοτε! Και τι πληροφόρηση! Χρόνια και χρόνια τώρα τίποτα δεν μου φαίνεται πιο έκδηλο από το γεγονός ότι ο αρχαιοελληνικός κόσμος που πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε και που μας παρουσιάζεται απλά και καθαρά, είναι στην πραγματικότητα δυσκολονόητος, δυσπρόσιτος, και ότι η συνηθισμένη ευκολία με την οποία μιλούμε για τους αρχαίους είναι, είτε ελαφρότητα, είτε η παλιά κληρονομημένη ματαιοδοξία της απερισκεψίας …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…
24/03/2012 |
890 εμφανίσεις |
Σχολιασμός