Η φράση οφείλεται σε ένα περιστατικό που, όπως λέγεται, έλαβε χώρα ανάμεσα στον Χριστόφορο Κολόμβο και σε κάποιους που αμφισβητούσαν την αξία της ανακάλυψης* της Αμερικής απ’ αυτόν.

[* Ο όρος «ανακάλυψη» είναι στην πραγματικότητα άκυρος κι αδόκιμος: Την Αμερική την είχαν ήδη ανακαλύψει οι κάτοικοί της, ενώ ίδιος ο Κολόμβος είχε την εντύπωση ότι είχε φτάσει στην ανατολική Ασία και πιο συγκεκριμένα στην ανατολική Ινδία. Γι’ αυτό άλλωστε και οι ιθαγενείς κάτοικοι ονομάστηκαν από τους εξερευνητές, «Ινδιάνοι».]

Οι αμφισβητίες, ισχυρίσθηκαν πως ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να σκεφτεί και να καταφέρει το επίτευγμα του Κολόμβου.

Τότε, ο Κολόμβος τους ζήτησε να πάρουν ένα αβγό και να το στήσουν, εάν μπορούσαν, όρθιο στο τραπέζι.

Όταν αυτοί απέτυχαν, ο Κολόμβος πήρε το αβγό κι αφού έσπασε το τσόφλι της βάσης του, το έστησε όρθιο στο τραπέζι, αποδεικνύοντάς τους έτσι, πως εκ των υστέρων μπορεί ο καθένας να θεωρεί μια πράξη εύκολη, θα πρέπει όμως προηγουμένως και να την σκεφτεί και να την πραγματοποιήσει.

Το δίδαγμα αυτού του περιστατικού, παρουσιάζει ομοιότητες μ’ αυτό του Γόρδιου Δεσμού που έλυσε/έκοψε ο Μέγας Αλέξανδρος.

Ο εκχριστιανισμός τής Κύπρου δεν ήταν καθόλου μια ειρηνική ιεραποστολή. Απεναντίας, ο «ευαγγελισμός» τού νησιού φαίνεται μάλλον να ήταν αγγελία και πράξη τρόμου, βίας, και συστηματικού προσηλυτισμού, έως ότου το νησί να «αγκαλιάσει» (ή να «ασπαστεί», κ.λπ., όπως μάς λένε συνήθως οι δάσκαλοι) τον Χριστιανισμό. Τουλάχιστον, έτσι υποδεικνύουν οι πηγές, οι πλείστες των οποίων πολύ βολικά αγνοούνται ή υποβαθμίζονται από θεολόγους, υποψήφιους διδάκτορες τής Θεολογίας (π.χ. Χ. Κ. Οικονόμου: «Οι απαρχές τού Χριστιανισμού στην Κύπρο», διδακτορική διατριβή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, 1986, σελ. 128-132.), καθηγητές, κ.λπ. Εδώ, θα αφήσουμε τις πηγές να μιλήσουν βασικά από μόνες τους, με λίγα σχόλια και κάποια συμπεράσματα στο τέλος κι ας κρίνει ο καθένας αναλόγως …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…

Ο 20ός αιώνας είναι ο αιώνας του ολοκληρωτισμού, δηλαδή απολυταρχικών καθεστώτων κεντρικά οργανωμένων, όπου το κράτος και η πολιτική τείνουν να απορροφήσουν όλες τις πτυχές της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής. Ο ολοκληρωτισμός διαθέτει δυνατότητες που του παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία και ο σύγχρονος κρατικός συγκεντρωτισμός, που δεν είχαν αυταρχικά καθεστώτα προηγουμένων εποχών. Σ’ αυτές τις δυνατότητες περιλαμβάνεται η μαζική προπαγάνδα, η μαζική καταπίεση και η μαζική εξολόθρευση. Σ’ αυτόν τον τρομερό αιώνα, τα ολοκληρωτικά καθεστώτα διέπραξαν μαζικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Τίθεται, επομένως, το ερώτημα αν μπορεί να συγκριθεί ο Κομμουνισμός με άλλες μορφές ολοκληρωτισμού, και κυρίως με τον Ναζισμό. Όμως, η αναφορά στην απλή δυνατότητα σύγκρισης μεταξύ Ναζισμού και Κομμουνισμού, φάνηκε στους υπερασπιστές τής κομμουνιστικής ιδεολογίας τερατώδης και βλάσφημη. Ωστόσο, τα επιχειρήματα που επιστράτευσαν ήταν ασυνήθιστα ισχνά.

Ασφαλώς και υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στον Ναζισμό και τον Κομμουνισμό. Η κύρια διαφορά, όμως, δεν βρίσκεται, όπως νομίζουν οι κομμουνιστές και ορισμένοι διανοούμενοι που αυτοπροσδιορίζονται χαλαρά ως «αριστεροί», στην υποτιθέμενη ανθρωπιστική επαγγελία ή στο ουτοπικό όραμα του Κομμουνισμού. Η κύρια διαφορά ανάμεσα στους δύο ολοκληρωτισμούς, συνίσταται στο ότι η κτηνωδία στον Ναζισμό είναι κυνική και απροκάλυπτη, ενώ στον Κομμουνισμό είναι καμουφλαρισμένη με ιδεολογικά φτιασίδια. …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…

Η είδηση έσκασε μεν σαν βόμβα, αλλά ήταν αναμενόμενη, οι λόγοι δε, δύο και απλοί:

1. Η, πολιτικά καταστροφική, επιλογή της μονόδρομης επαναπροσέγγισης, χωρίς προαπαιτούμενα, αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων και…
2. Η διαχρονική έλλειψη εθνικής στρατηγικής και συναίνεσης, η οποία υποβοηθά από το 1960 , την εκπόνηση και εφαρμογή των βρετανοτουρκικών, δόλιων σχεδίων.

Προκύπτουν, λόγω αυτής της ενέργειας των Τουρκοκυπρίων, πελώρια ερωτήματα που βασανίζουν τον κάθε, εθνικά υγιή, νου και εξηγούμαι: …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…