Ως συνήθως ξαναζεσταθήκαμε καλοκαιριάτικα με ένα νέο διχαστικό θέμα που έχει ανάψει φωτιές. Το θέμα αυτό μολονότι όχι ιδιαίτερα σπουδαίο στα γενικότερα προβλήματα, περιλαμβάνει όλη την κακοδιαχείριση και την κακομοιριά της χώρας μας και δείχνει το πόσο η κοινωνία μας είναι ακόμα σε βαθιά μεσαιωνικά πρότυπα και λογικές. Θα σταχυολογήσω κάποιες επώνυμες και μη απόψεις λέγοντας κάποια δικά μου σχόλια. Στο τέλος θα σχολιάσω το θέμα των απολύσεων.

Ας δούμε πρώτα τις κυβερνητικές δηλώσεις: «Οποιαδήποτε προσπάθεια εξυγίανσης της ΕΡΤ κι αν έγινε στο παρελθόν έπεσε στο κενό. Το κλείσιμό της ήταν μονόδρομος. Ο Σαμαράς έδειξε πρωτόγνωρη αποφασιστικότητα για Έλληνα πολιτικό…».

Ναι, με δυο χρόνια τουλάχιστον καθυστέρηση και όσο πιο άτσαλα μπορούσε. Να ξεχάσουμε φυσικά ότι το πρόβλημα χτίστηκε τόσα χρόνια με ευθύνη και εμπλοκή των ίδιων ανθρώπων που τώρα και μόνο κάτω από την ασφυκτική πίεση των πραγμάτων και της Τρόικας, κάνουν σπασμωδικές κινήσεις για να λύσουν. Ναι, παρακάτω λέω ότι εμείς τους ψηφίσαμε, αλλά δεν παύει ο κάθε ένας μας να έχει την ευθύνη του για αυτό που κάνει.

Στην ίδια -αντίθετη λογική ο ΣΥΡΙΖΑ: «Χώρα δίχως δημόσια ραδιοτηλεόραση δεν υπάρχει. Ο Σαμαράς, εκτός του ότι άφησε 3.000 ανθρώπους στον δρόμο, συνέτριψε έναν από τους πυλώνες της δημοκρατίας».

Εδώ, πρέπει να δούμε λίγο τους ορισμούς, αναφέρει δημόσια, αλλά εννοεί κρατική, γιατί η ΕΡΤ ήταν κρατική και το “δημόσια” είναι ένα θέμα. Και φυσικά χώρες χωρίς κρατική ραδιοτηλεόραση υπάρχουν, όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς και προφανώς και άλλες όπως η Αγγλία. Για την υποκρισία περί των απολύσεων θα ασχοληθώ αργότερα.

Από που και ως που όμως συνετρίβη ένας από τους πυλώνες της δημοκρατίας; Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ και όλοι οι περί αυτόν ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΑΝΕΞ κ.λπ., δηλαδή αυτοί που παρελαύνουν από τα μικρόφωνα των καταληψιών της ΕΡΤ, μέχρι χθες βρίζανε την κρατική τηλεόραση σαν φερέφωνο της κυβέρνησης και της μεροληψίας ή κάνω λάθος; …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…

Είναι γνωστό στους αναγνώστες αυτών των άρθρων θρησκευτικού περιεχομένου, ότι η χριστιανική διδασκαλία, είναι ένα λογικοφανές κατασκεύασμα, που στην βάση του είναι η πίστη της ορθότητας και θεοπνευστίας της μυθολογίας των βοσκών της ερήμου της Εποχής του Χαλκού, και της μυθολογίας των μεσσιανισμών του 1ου αιώνα, η οποία με το όνομα “Αγία Γραφή”, επιβλήθηκε στον τόπο μας φασιστικά με τον υποχρεωτικό νηπιοβαπτισμό από τον Ιουστινιανό. Μάλιστα η ορθότητα αυτή επειδή δεν είναι προφανής, δηλαδή τα κείμενα δεν συμφωνούν μεταξύ τους ή υπάρχουν χιλιάδες αντιφάσεις και λάθη, υπάρχει και μία λογική ερμηνείας των θολών αυτών πηγών, ώστε τα συμπεράσματα να είναι αυτά που κάθε φορά χρειάζονται, μόνο που όσες ερμηνείες χωρούν αυτά τα απίθανα κείμενα και τόσες διαφορετικές εκδοχές και σέχτες δημιουργεί αυτή η απίθανη θρησκεία.

Τους καιρούς που ζούμε η φαντασιακή αυτή θεώρηση που έχει ακόμα πολλούς οπαδούς, τα έχει βρει σκούρα με τις αναιρέσεις των δογμάτων της και των δοξασιών της από την Επιστήμη και την Λογική. Η δυνατότητα που είχε από τον Μεσαίωνα και έως σχεδόν μέχρι πριν λίγες δεκαετίες να απαιτεί από την εξουσία την πάταξη κάθε άλλης άποψης, έχει παρέλθει. Η εμπέδωση των δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η “δημοκρατικοποίηση” κάποιων θεσμών, η ραγδαία ανάπτυξη της επιστήμης, η ευρεία διάδοση του διαδικτύου και η ανταλλαγή απόψεων και ιδεών, δεν μπορεί να καπελωθεί εύκολα όσα χρήματα και να διαθέσει. Τί της έχει μείνει λοιπόν; Μα πολλά χρήματα και δύναμη και πολλοί ακόμα οπαδοί που θα κάνουν τα πάντα, για να πείσουν ότι η φαντασιακή τους θεώρηση δεν επηρεάζεται από την επιστήμη και για να σταματήσουν την διαρροή των προβάτων (τα λένε ευφημιστικά ποίμνιον) προς την Λογική, όσο και ακόμα την επαναφορά σε όσο βαθμό γίνεται, στα μεσαιωνικά βυζαντινά πρότυπα τα οποία προβάλλουν ασταμάτητα και στην οπισθοδρομική, όπως κατάντησαν αυτοί οι ίδιοι χώρα μας, έχουν ακόμα πέραση.

Έχουν λοιπόν σε εφαρμογή ένα σχέδιο προβολής της χριστιανικής πίστης από σωρεία σελίδων μονών, και νεοαπολογητών, από καλόγερους, παπάδες, θεολόγους, παιδιά ή παρατρεχάμενους γνωστών γιδοβοσκών που στην προσπάθεια να κρύψουν την βρώμικη ηθική της Βίβλου και των δογμάτων τους, πασχίζουν να τα διαστρεβλώσουν, να τα ομορφύνουν, να τα κάνουν πιο εύπεπτα στον σύγχρονο άνθρωπο, που καταπίνει δυσκολότερα το κουτόχορτο από τον μεσαιωνικό Ρωμιό. Ας δούμε μερικά σχετικά παραδείγματα …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…

Εισαγωγή
Η μελέτη του ουρανού και η επεξεργασία των πληροφοριών οι οποίες προέκυψαν από αυτήν, χρησίμευε στις αρχαίες κοινωνίες, ως βασικό εργαλείο βοήθειας, στη δημιουργία ημερολογίων που ήσαν χρήσιμα για τις λατρευτικές τελετές και την γεωργία, όσο φυσικά και στη ναυσιπλοΐα.^[1] Όλοι σχεδόν οι λαοί από τους οποίους διαθέτουμε γραπτές πηγές, φαίνεται να είχαν ασχοληθεί με την αστρονομία εμπειρικά, εισάγοντας πρακτικές μαθηματικές σχέσεις, προσπαθώντας να κατανοήσουν και να προβλέψουν τα ουράνια φαινόμενα, να εξευμενίσουν τη φύση και να επωφεληθούν από τη γνώση αυτή στη καθημερινότητά τους. Κάποιοι, όπως στην Μεσοποταμία, ασχολήθηκαν περισσότερο και κατέγραφαν τις θέσεις μέρα με την μέρα κάνοντας σεληνιακά ημερολόγια, ενώ αντίστοιχα οι Αιγύπτιοι κατέγραφαν ηλιακά ημερολόγια.

Στην αρχαϊκή Ελλάδα από τον 6ο αι. π.Χ., με την ανάπτυξη του θεσμού της πόλης και της παρουσίας ελεύθερων, ενεργών και απαιτητικών στη λογική πολιτών,^[2] έχουμε μία εντυπωσιακή έρευνα, μελέτη και παρουσίαση της αστρονομίας έξω από ιερατικές κάστες ή ηγεμονικές ομάδες. Η αστρονομία, τίθεται αργά αλλά σταθερά για πρώτη ίσως φορά σε μαθηματική επιστημονική βάση και εμφανίζεται μεγάλη παραγωγή γραπτού έργου, από το οποίο δυστυχώς ελάχιστα έχουν διασωθεί. Σημαντικός παράγοντας σε αυτή τη διαδικασία ήταν ο Πυθαγόρας και η Σχολή του, οι οποίοι επηρέασαν τους μεταγενέστερους διανοητές. Μας έχει διασωθεί η θεωρία του Φιλόλαου του Ταραντίνου, ενός των Πυθαγορείων, την οποία θα αναλύσουμε παρακάτω και θα δούμε τη σχέση της με τις προγενέστερες αλλά και μεταγενέστερες θεωρήσεις κυρίως της πλατωνικής σχολής, ακόμα θα δούμε γιατί η θεωρία αυτή δεν είχε μέλλον και τέλος θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τη λογική των καινοτομιών τις οποίες εισήγαγε, όλα αυτά, αφού παράλληλα μελετήσουμε την εξέλιξη της αστρονομίας σε γενικές γραμμές, εκείνο τον καιρό.^[3] …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…

1. ^[1] Χαρακτηριστικότερο ίσως παράδειγμα το «Έργα και Ημέρες» του Ησίοδου (563-630, 663, 679, 770-825). Ενδιαφέρουσες αστρονομικές πληροφορίες υπάρχουν στους «Ορφικούς Ύμνους» όπως και στα «Αργοναυτικά» που μάλλον δείχνουν εντυπωσιακές γνώσεις για την εποχή τους, που μας αφήνουν σε απορία.
2. ^[2] Σε διάκριση με του λαούς-υπηκόους της Ανατολής, όπου η σχετική ενασχόληση είχε να κάνει κυρίως με κλειστές ιερατικές κάστες γύρω από τους εκάστοτε ηγεμόνες και βασικά προς χρήση των ηγεμόνων αυτών. Η “λογική αυτή απαίτηση” των ελευθέρων πολιτών, όπως θα δούμε παρακάτω, είχε και αυτή τα όρια τής.
3. ^[3] Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι υπάρχουν αρκετά κενά ως προς τις ακόμα αρχαιότερες γνώσεις και σε διάσπαρτες πληροφορίες των «ορφικών» και των «αργοναυτικών» κειμένων, ο Κ Χασάπης στο έργο του «Η ελληνική αστρονομία της Β’ χιλιετίας», αναφέρει για ηλιοκεντρισμό, περιστροφή της Γης, έλξη του Ηλίου, όρη στην Σελήνη, ισότητα των εποχών, διαφορετική κλίση των ηλιακών ακτίνων στους τόπους της Γης κ.α. Επίσης υπάρχουν κενά στο θέμα της Αμερικής (δες και την ιστορία του χάρτη του Piri Reis) που σε αρχαιοελληνικά κείμενα φαίνεται γνωστή, που δείχνει ότι ίσως υπήρχε και μια γεωγραφική-αστρονομική γνώση παλαιότερη, χαμένη, της οποίας υπήρχαν ακόμα ψήγματα στην κλασική εποχή.

– Τί περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
– Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.

– Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία; Τί κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
– Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα. Τί νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί; Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.

– Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη, και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη, στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
– Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα. Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί τον αρχηγό τους. Μάλιστα, ετοίμασε για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.

– Γιατί οι δυο μας ύπατοι κ’ οι πραίτορες εβγήκαν σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες· γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους, και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια· γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;
– Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα· και τέτοια πράγματα θαμπώνουν τους βαρβάρους.

– Γιατί κ’ οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
– Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα· κι αυτοί βαριούντ’ ευφράδειες και δημηγορίες.

– Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν). Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ οι πλατέες, κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
– Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν. Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα, και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.

– Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.

(1904)

Για να δούμε πόσο καλοί φυσιογνωμιστές είστε…