Τελειώνει ένας νεαρός το Λύκειο, αλλά δεν έχει καθόλου όρεξη για πανεπιστήμιο.
Ο πατέρας του νέου, αν και πλούσιος, δεν έχει καμμία διάθεση να τον ταΐζει από τα έτοιμα κι έτσι του τρίζει τα δόντια: «Δεν θέλεις να σπουδάσεις ρε τεμπελόσκυλο; Λοιπόν, εγώ δεν συντηρώ κοπρίτες, γι’ αυτό και θα πας να δουλέψεις! Κατάλαβες;».
Έχοντας ισχυρές πολιτικές γνωριμίες, ο πατέρας επιλέγει τον δρόμο της «αξιοκρατίας» και κινεί τα νήματα για να βρει μία θέση στον γιο του … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…
Η διαμάχη μεταξύ επιστήμης και θρησκείας, που άρχισε να οξύνεται τον δέκατο έκτο αιώνα, έχει συνεχιστεί, με διάφορες μορφές, μέχρι τις μέρες μας. Συγκρινόμενη με άλλους πολέμους, έχει ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Σε κάθε μάχη ανεξαιρέτως νίκησε η επιστήμη· αλλά όταν, κατά συνέπεια, η θρησκεία εκκένωσε περιοχές που μέχρι τότε διεκδικούσε, οι μαχητές της εξήγησαν με αβρότητα ότι η διεκδίκηση δεν είχε έρεισμα και ότι η πραγματική επικράτεια της θρησκείας παρέμενε αλώβητη. Αποτέλεσμα ήταν μια βαθύτατη αλλαγή στον χαρακτήρα της θρησκείας, η οποία έγινε βαθμηδόν πνευματικότερη, ηθικότερη, και λιγότερο δογματική. Όσον αφορά την επιστήμη, κάθε νέος κλάδος επαγωγικής γνώσης ήταν αναγκασμένος να αγωνιστεί σκληρά για την ύπαρξή του· ωστόσο, όταν κατέκτησε την ελευθερία του συχνά συμμάχησε με τη θρησκεία για να επιτεθεί εναντίον νέων επιστημών που δεν είχαν ακόμη το κύρος του νικητή. Η διαδικασία αυτή, στη θρησκεία και στην επιστήμη, συνεχίζεται ακόμη σήμερα.
Η επίθεση της επιστήμης εναντίον των δογμάτων, που ήσαν καθολικώς αποδεκτά στον χριστιανικό κόσμο στις αρχές του δέκατου έκτου αιώνα, έχει προχωρήσει, σε γενικές γραμμές, από τα έξω προς τα μέσα, αρχίζοντας με τα ουράνια, στη συνέχεια με τη γεωλογική ιστορία της γης, ύστερα με την προέλευση των μορφών της ζωής, ακολούθως με το ανθρώπινο σώμα, και τέλος με τον ανθρώπινο νου. Θα ξεκινήσω με μια σύντομη επισκόπηση αυτής της ιστορίας και ύστερα θα προσπαθήσω να ξεδιαλύνω τα ουσιώδη της διαμάχης καθώς αυτή εξελίσσεται σήμερα.
Η αρχαία πόλη στη θέση Βιγλατούρι της Κύμης, που η αρχαιολογική σκαπάνη της αρχαιολόγου Έφης Σακελλαράκη έφερε στο φως, δεν είναι άλλη από την αρχαία Κύμη. Τα αρχαιολογικά ευρήματα της ανασκαφής έρχονται να επιβεβαιώσουν την ήδη υπάρχουσα άποψη, ότι το ιδιότυπο αλφάβητο της αρχαίας Κύμης είναι το λατινικό αλφάβητο.
Το αλφάβητο αυτό όπου το Σ γράφετε ως C, το Γ ως G, το Δ ως D, το Ξ ως X, το Ρ ως R, και το Υ ως U, αποτέλεσε την βάση που επάνω χτίστηκε το λατινικό αλφάβητο. Αλλά και άλλες πόλεις της Ευβοίας όπως η Ερέτρια και η Χαλκίδα είχαν το ίδιο αλφάβητο. Ακόμη φαίνεται ότι μέχρι να επικρατήσει οριστικά το ιωνικό αλφάβητο, κυκλοφορούσαν και άλλα.
Αν λάβουμε υπόψη ότι σήμερα αυτοί που δεν μιλούν Ελληνικά από μικρή ηλικία, αδυνατούν να προφέρουν τα γράμματα Δ, Γ, καθώς και μεμονωμένα το Μ, από το Π το Γ από το Κ και το Ν από το Τ, μπορούμε να υποθέσουμε ότι πιθανώς η διαφοροποίηση αυτή έγινε διότι ίσως αρκετοί από τους κατοίκους να ήταν ξενόφερτοι που αδυνατούσαν να προφέρουν τα παραπάνω γράμματα. Η ανάγκη αυτή οδήγησε στη δημιουργία του ιδιότυπου αυτού αλφαβήτου … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…
Ένας νέος άνδρας μπαίνει στο λεωφορείο, την ώρα που ξεκινά από το τέρμα. Φορά ένα αδιάβροχο. Μέσα από το αδιάβροχο, είναι ζωσμένος με μία βόμβα. Οι τσέπες του είναι γεμάτες με καρφιά, με ρουλεμάν και με ποντικοφάρμακο.
Το λεωφορείο είναι γεμάτο κόσμο και πηγαίνει για το κέντρο της πόλης. Ο νεαρός κάθεται δίπλα σε ένα ζευγάρι μέσης ηλικίας. Θα περιμένει ως τη στιγμή που το λεωφορείο θα φτάσει στην επόμενη στάση. Το ζευγάρι που κάθεται δίπλα του φαίνεται ότι έχει βγει για να αγοράσει ένα καινούργιο ψυγείο. Η γυναίκα έχει αποφασίσει ποιο μοντέλο θέλει, αλλά ο άνδρας της φοβάται ότι θα είναι μάλλον υπερβολικά ακριβό. Της δείχνει ένα άλλο μοντέλο, στο φυλλάδιο που κοιτάνε οι δυο τους. Κοντεύουν να φθάσουν στην επόμενη στάση. Οι πόρτες του λεωφορείου ανοίγουν. Η γυναίκα παρατηρεί ότι το μοντέλο που προτείνει ο άνδρας της δεν θα χωράει στον κενό χώρο που υπάρχει κάτω από τα ντουλάπια της κουζίνας. Και άλλοι επιβάτες μπαίνουν και πιάνουν όλα τα ελεύθερα καθίσματα, ενώ άλλοι στέκονται όρθιοι στον διάδρομο.
Το λεωφορείο τώρα έχει γεμίσει. Ο νέος χαμογελά. Πατώντας ένα κουμπί εξοντώνει τον εαυτό του, το ζευγάρι που κάθεται δίπλα του, και άλλους είκοσι επιβάτες του λεωφορείου. Τα καρφιά, τα ρουλεμάν και το ποντικοφάρμακο προκαλούν κι άλλες απώλειες ανάμεσα στους περαστικούς και μέσα στα διπλανά αυτοκίνητα. Όλα πήγαν σύμφωνα με το σχέδιο … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…
Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, ο Μωυσής όταν ήταν μωρό, η μάνα του τον έβαλε σε ένα καλάθι από καλαμιές, και τον απέθεσε στον ποταμό Νείλο. Λίγο πιο κάτω τον περισυνέλεξαν οι κόρες ου Φαραώ, που έκαναν μπάνιο. Άρα ο Μωυσής μεγάλωσε σαν πριγκιπόπουλο, μέσα στο βασιλικό παλάτι.
Κατά μία εκδοχή του Ραβινικού Ιουδαϊσμού, πιθανολογείται ότι γεννήθηκε το 1393 π.Χ. και πέθανε το 1273 π.χ. σε ηλικία 120 ετών. Η Αίγυπτος τότε ήταν μια μεγάλη χώρα, και περιλάμβανε όλη την ΒΑ Αφρική, όπου κατοικούσαν πλήθος ετεροκλήτων λαών, και επόμενο ήταν να δημιουργούν προβλήματα στους Φαραώ. Ο Φαραώ Αμενχοτέπ, (που σημαίνει ο Άμμων είναι ευχαριστημένος), προσπαθώντας να λύσει το πρόβλημα αυτό, αποφάσισε να δώσει σε όλους αυτούς τους λαούς κάτι κοινό, ώστε να δέσει ως ενιαίο κράτος. Αυτό θα ήταν ένας θεός, και να καταργήσει τους 700 και πλέον θεούς που λατρεύονταν στην τότε επικράτεια της Αιγύπτου. Σαν έξυπνος βασιλιάς, που ήταν, δεν τους έδωσε τον Άμμωνα, τον Όσιρη, ή την Ίσιδα, που ήταν οι μεγάλοι θεοί της μητροπολιτικής Αιγύπτου, αλλά τον Ζωοδότη Ήλιο, τον θεό που λατρεύονταν ήδη από όλους τους λαούς της χώρας του. Στα Αιγυπτιακά, ο ήλιος λεγόταν «Ατών» και ο Φαραώ διαμόρφωσε το όνομά του από «Αμενχοτέπ», σε «Ακενατόν», που σημαίνει, «αυτός που εκπροσωπεί τον Ήλιο». Στον Μωυσή, που είχε πλέον ανδρωθεί, του ανέθεσε τα καθήκοντα του Αρχιερέα της νέας θρησκείας. Ο Ακενατόν, με την ενέργειά του αυτή ήταν ο πρώτος ηγέτης παγκοσμίως που συνέλαβε την ιδέα, και την εφάρμοσε για 17 χρόνια που βασίλευσε (1379-1362 π.Χ.) του μονοθεϊστικού συστήματος. Η πράξη του αυτή όμως προκάλεσε την δυσφορία και την οργή του πολυθεϊστικού ιερατείου. Μετά τον θάνατο του Ακενατόν οι επόμενοι βραχύβιοι Φαραώ, Σμενκάρε και Τουταγχαμόν, για να έχουν καλές σχέσεις με το ιερατείο, επανέφεραν το παλιό πολυθεϊστικό σύστημα … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…
28/02/2014 | 
2.721 εμφανίσεις | 
Σχολιασμός 
Τελειώνει ένας νεαρός το Λύκειο, αλλά δεν έχει καθόλου όρεξη για πανεπιστήμιο.
Η διαμάχη μεταξύ επιστήμης και θρησκείας, που άρχισε να οξύνεται τον δέκατο έκτο αιώνα, έχει συνεχιστεί, με διάφορες μορφές, μέχρι τις μέρες μας. Συγκρινόμενη με άλλους πολέμους, έχει ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Σε κάθε μάχη ανεξαιρέτως νίκησε η επιστήμη· αλλά όταν, κατά συνέπεια, η θρησκεία εκκένωσε περιοχές που μέχρι τότε διεκδικούσε, οι μαχητές της εξήγησαν με αβρότητα ότι η διεκδίκηση δεν είχε έρεισμα και ότι η πραγματική επικράτεια της θρησκείας παρέμενε αλώβητη. Αποτέλεσμα ήταν μια βαθύτατη αλλαγή στον χαρακτήρα της θρησκείας, η οποία έγινε βαθμηδόν πνευματικότερη, ηθικότερη, και λιγότερο δογματική. Όσον αφορά την επιστήμη, κάθε νέος κλάδος επαγωγικής γνώσης ήταν αναγκασμένος να αγωνιστεί σκληρά για την ύπαρξή του· ωστόσο, όταν κατέκτησε την ελευθερία του συχνά συμμάχησε με τη θρησκεία για να επιτεθεί εναντίον νέων επιστημών που δεν είχαν ακόμη το κύρος του νικητή. Η διαδικασία αυτή, στη θρησκεία και στην επιστήμη, συνεχίζεται ακόμη σήμερα.
Η αρχαία πόλη στη θέση Βιγλατούρι της Κύμης, που η αρχαιολογική σκαπάνη της αρχαιολόγου Έφης Σακελλαράκη έφερε στο φως, δεν είναι άλλη από την αρχαία Κύμη. Τα αρχαιολογικά ευρήματα της ανασκαφής έρχονται να επιβεβαιώσουν την ήδη υπάρχουσα άποψη, ότι το ιδιότυπο αλφάβητο της αρχαίας Κύμης είναι το λατινικό αλφάβητο.
Ένας νέος άνδρας μπαίνει στο λεωφορείο, την ώρα που ξεκινά από το τέρμα. Φορά ένα αδιάβροχο. Μέσα από το αδιάβροχο, είναι ζωσμένος με μία βόμβα. Οι τσέπες του είναι γεμάτες με καρφιά, με ρουλεμάν και με ποντικοφάρμακο.
Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, ο Μωυσής όταν ήταν μωρό, η μάνα του τον έβαλε σε ένα καλάθι από καλαμιές, και τον απέθεσε στον ποταμό Νείλο. Λίγο πιο κάτω τον περισυνέλεξαν οι κόρες ου Φαραώ, που έκαναν μπάνιο. Άρα ο Μωυσής μεγάλωσε σαν πριγκιπόπουλο, μέσα στο βασιλικό παλάτι.
