Πολύ λίγοι άνθρωποι κάνουν τις σκέψεις που απαιτούνται για να αναλύσουν τα βάθη του αριστερισμού. Επιφανειακά, όλοι γνωρίζουμε περί τίνος πρόκειται: Μια θεωρία υποτιθέμενης συμπόνιας που υποστηρίζει τον φεμινισμό, την πολυπολιτισμικότητα, καθώς και τα «δικαιώματα» των ομοφυλοφίλων.

Κάτω από την επιφάνεια, ο αριστερισμός αποκαλύπτεται ως θεμελιωδώς μια «ιδεολογία», ή με άλλα λόγια, μια αντίληψη ότι οι ανθρώπινες προτιμήσεις για το πώς ο κόσμος «πρέπει να είναι», είναι πιο σημαντικές από το πώς ο κόσμος πραγματικά λειτουργεί. Αυτό επισημοποιήθηκε με τον Διαφωτισμό, ως ιδέα τού «να βλέπεις τον κόσμο μέσα από την ανθρώπινη λογική», όπως εκφράζεται ατομικά.

Ως ιδεολογία, είναι κάτι διαφορετικό από την πραγματικότητα. Λειτουργεί κατά τρόπο δυαδικό: Είναι μια προτεινόμενη ιδέα, στην οποία οι άνθρωποι είτε συμφωνούν ή διαφωνούν. Η διαφωνία σημαίνει ότι η ιδέα δεν θα περάσει και έτσι, αυτή μεταφράζεται ως μια «επίθεση» και μια προσπάθεια θανάτου της ιδέας. Έτσι, οι υποστηρικτές της ιδέας αισθάνονται ότι για λόγους «άμυνας» πρέπει να επιτεθούν σε όσους διαφωνούν.

Αυτό, κάνει την ιδεολογία μολυσματική. Εκείνοι που διαφωνούν έρχονται αντιμέτωποι με την εχθρότητα, την οποία το ανθρώπινο κοπάδι μάλλον αποδέχεται. Έτσι από την μία είναι οι «φυσιολογικοί» (αριστεροί) και όσοι διαφωνούν είναι οι παρεκκλίνοντες που γρήγορα γεμίζουν ονόματα όπως «ναζί», «φασίστες», «ρατσιστές», «ομοφοβικοί», «σεξιστές», «μισαλλόδοξοι» και άλλα, τα οποία δηλώνουν αποτυχία συμμόρφωσης με τα φανταστικά κοινωνικά πρότυπα.

Η Αριστερά κάνει αυτό που κάνει καλύτερα: Αρνείται την πραγματικότητα …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…

ή και προσγείωση στην πραγματικότητα

Σ’ αυτό το άρθρο, θα δούμε μερικούς στατιστικούς χάρτες, για να δούμε αν υπάρχει σχέση του είδους της θρησκείας, του ποσού της θρησκείας ή της έλλειψής της, με άλλα δεδομένα όπως η ελευθερία έκφρασης, η επιστήμη, η δημοκρατία, η οικονομία.

Η όλη παρουσίαση είναι χρήσιμη, επίσης, για να καταλάβουμε τι συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, γιατί φυσικά η Ορθοδοξία που κάποιοι την θεωρούν την μοναδική αλήθεια, είναι ένα μικρό κομμάτι στο σύνολο των θρησκευόμενων.

(Κάνετε κλικ στις εικόνες για μεγέθυνση)

Θρησκευτικά διαγράμματα
Ξεκινάμε με το διάγραμμα του 2010, που δείχνει το ποσοστό εξάπλωσης της κάθε θρησκείας στον πλανήτη μας.

Βλέπουμε, ότι οι χριστιανοί όλοι, καθολικοί προτεστάντες, ορθόδοξοι και χιλιάδες άλλες αιρέσεις, ναι μεν έχουν αναλογικά το μεγαλύτερο κομμάτι, αλλά είναι μικρότερο από το 1/3 του πλανήτη μας. Επίσης μαζί με τους μουσουλμάνους και τους Εβραίους, δηλαδή όλες οι μονοθεϊστικές θρησκείες μαζί, καταλαμβάνουν το 55%, λίγο πάνω από το μισό.

Πηγή: washingtonpost.com.

Να σημειωθεί ότι ο Χριστιανισμός είναι σε ύφεση, λόγω της σταδιακής εκκοσμίκευσής του, που περιόρισε τον φονταμενταλισμό του. Αντίθετα, ο μουσουλμανισμός βρίσκεται σε έξαρση, τόσο λόγω του φονταμενταλισμού του, όσο και της πληθυσμιακής του εξάπλωσης, ακόμα και στην Ευρώπη.

Η δεύτερη εικόνα μας, είναι ο χάρτης του 2007, με την εξάπλωση των θρησκειών γεωγραφικά, ο Χριστιανισμός είναι παρουσιασμένος στα μεγάλα του δόγματα …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…

Για την χώρα μας υπάρχουν ελάχιστες στατιστικές που έχουν γίνει για την παρακολούθηση και μελέτη της θρησκευτικότητας και κάποιες άσχετες που άπτονται του ερωτήματος περί πίστης σε θεό. Θα τις δούμε και θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι περίπου συμβαίνει σε αυτή τη χώρα.

Αρχικά, υπάρχει μια σελίδα στην wikipedia που έχει όλες τις στατιστικές που έχουν κυκλοφορήσει για την Ελλάδα.

Εκεί, θα διαπιστώσετε ότι πέρα από τους ορθόδοξους χριστιανούς, που προφανώς είναι οι περισσότεροι, αναφέρονται: …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…

Ο Άγιος Αθανάσιος, υπήρξε μέγας εχθρός του Ελληνισμού συμμετείχε σε μαζικές καταστροφές έργων τέχνης των προγόνων μας και ήταν αυτός που απαγόρευσε την ονομασία «Έλλην» και την αντικατέστησε με το «Ρωμιός». Προέτρεπε τούς βυζαντινούς κατακτητές τής πατρίδος μας σε σφαγές Ελλήνων και απειλούσε με αφορισμό όποιον τολμούσε να αναφερθεί σε οτιδήποτε ελληνικό. Έγραψε βιβλίο με τίτλο «Κατά των Ελλήνων» οπού καταφέρεται με λύσσα κατά του Ελληνισμού και τής ελληνικής φιλοσοφίας. Αυτόν τον ανθέλληνα τιμούν οι Ιουδαιοχριστιανοί, αποδεικνύοντας για μια φορά ακόμα ότι αν είσαι χριστιανός δεν μπορεί να είσαι Έλληνας…

Ο Μέγας και Άγιος της 18ης Ιανουαρίου
«Ουκούν ει μήτε άνθρωπος απλώς μήτε μάγος μήτε δαίμων τις εστίν ο Σωτήρ, αλλά και την παρά ποιηταίς υπόνοιαν και δαιμόνων φαντασίαν και Ελλήνων σοφίαν τη εαυτού θειότητι κατήργησε και επεσκίασε».
(Άγιος Αθανάσιος, «Κατά Ελλήνων», κεφ. 48, παρ. 9).

Ο Αθανάσιος, Άγιος και Μέγας της Ορθόδοξης Εκκλησίας, γεννήθηκε το 295 μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, πιθανότατα από ελληνικής καταγωγής γονείς. Από πολύ μικρή ηλικία κατηχήθηκε στον Χριστιανισμό ξεχνώντας ολοκληρωτικά την καταγωγή του. Κατά την εφηβεία του μαθήτευσε δίπλα στον φανατικό ασκητή Άγιο Αντώνιο τον Μέγα, στην έρημο της Ερυθραίας. Ο δάσκαλός του πέθανε στην έρημο μέσα σε ένα ξεροπήγαδο προσευχόμενος στον Γιαχβέχ.

Ο Αντώνιος, κατά την περίοδο που ασκήτευε, δεν άλλαξε ποτέ κανένα ένδυμα, δεν έπλυνε ποτέ το σώμα του και τρεφόταν μέρα παρά μέρα με ένα ξερό παξιμάδι. Γυναίκα δεν γνώρισε ποτέ (Εγκυκλοπαίδεια «Ήλιος», λήμμα «Άγιος Αντώνιος»). Τα οράματά του με μεταφυσικά όντα και η κατά φαντασίαν μάχη του με τον ίδιο τον Διάβολο ήταν οι πνευματικές καθημερινές του ενασχολήσεις. Με τις παράλογες και σχιζοφρενικές αυτές διδαχές γαλουχήθηκε ο χαρακτήρας του Αγίου Αθανασίου, ενός απ’ τους πλέον φανατικούς ανθρώπους της ιστορίας.

Κατά την περίοδο του 4ου μ.Χ. αιώνος, στην επικράτεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν σε εξέλιξη ένας ανελέητος διωγμός εναντίον των Ελλήνων, που καθοδηγείτο από χριστιανούς. Την ίδια εποχή, κορυφώνονταν και οι αλληλοσφαγές μεταξύ των διαφόρων χριστιανικών αιρέσεων. Τα σχίσματα πλήθαιναν, καθώς και ο αδυσώπητος εμφύλιος πόλεμος αναμεταξύ τους για το ποιό δόγμα θα επικρατούσε ως επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Το 328 μ.Χ. και σε ηλικία τριάντα τριών περίπου ετών, ο Αθανάσιος ανέλαβε τον πατριαρχικό θρόνο της Αλεξάνδρειας. Ήταν μικρόσωμος και φιλάσθενος, αλλά τρομερά δραστήριος και πανούργος. Σύμφωνα με όλους τους υποστηρικτές του, αλλά και τους μη, μέθοδοί του ήταν οι κολακείες, οι δωροδοκίες, οι πλαστογραφίες, οι συκοφαντίες, η βία ενάντια στους εχθρούς του, οι πυρπολήσεις ναών και οι δολοφονίες. Απ’ την Αλεξάνδρεια ο Αθανάσιος εκδιώχθηκε πέντε φορές μέσα σε μία χρονική περίοδο 18 ετών. Ο Γερμανός ιστορικός και πρώην ιερέας Καρλ Χάινς Ντέσνερ στο έργο του «Η εγκληματική Ιστορία του Χριστιανισμού» λέει για τον Αθανάσιο: «Υπήρξε ένας απ’ τους σκληρότερους και πιο αδίστακτους εκκλησιαστικούς δημαγωγούς» (σελ. 475).

Επίορκοι «έκλεψαν» την πατριαρχία υπέρ του Αθανασίου …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…

Τελικά μπορεί να αποδειχθεί ή να καταρριφθεί η ύπαρξη μιας υπερφυσικής οντότητας;

Έχουμε ήδη ασχοληθεί για την σχέση της Ορθοδοξίας με την γνώση και λογική και του Χριστιανισμού με την επιστήμη.

Είπαμε ότι η επιστήμη έχει καταρρίψει τους βασικούς χριστιανικούς μύθους όπως και των άλλων θρησκειών. Είπαμε ότι η επιστήμη έχει ξεκαθαρίσει αρκετά θέματα ως προς την δημιουργία του ανθρώπου, της Γης, του ηλιακού μας συστήματος και έχει ήδη αρκετές θεωρίες για την ύπαρξη του σύμπαντος. Είπαμε επίσης ότι αυτό που δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει, είναι το αν υπάρχει αιτία δημιουργίας ή το σύμπαν προέρχεται από εξέλιξη άλλης κατάστασης. Σε αυτή την μικρή μας άγνοια, εμπλέκονται διάφορες κατηγορίες θεϊστών που δικαιολογούν την ιδεοληψία τους στη βάση αυτή.

Πολλοί συνάνθρωποι μας, που δεν χωνεύουν την Εκκλησία, ή έχουν κουραστεί από την παλαιολιθικότητα των δογμάτων και πρακτικών των χριστιανών ή των άλλων θρησκειών, αλλά έχουν την ανάγκη ενός επουράνιου πατερούλη, πιστεύουν σε έναν θεό χωρίς να τον εμπλέκουν με την θρησκεία. Σε έναν θεό δημιουργό που μπορεί, ή όχι, να βοηθάει στις προσευχές τους και μέχρι εκεί ή λίγο παραπέρα.

Την ιδέα αυτή εκμεταλλεύονται και νέες τάσεις καλούμενες και ως “της Νέας Εποχής”, που μέσες άκρες λένε ότι οι θεοί όλων των θρησκειών είναι ένας και απλά ο κάθε ένας τον βλέπει διαφορετικά. Μιλάνε δηλαδή για έναν θεό έξω από τα γνωστά δόγματα και απευθύνουν σε αυτόν τις προσευχές τους.

Τρίτη κατηγορία είναι οι θεϊστές, κυρίως οι απολογητές, που έχουν δει όλα τα επιχειρήματά τους να διαλύονται, και έχουν οχυρωθεί σε ένα τελευταίο ανάχωμα, αυτό του Δημιουργισμού, για να απολογηθούν για τις θεωρίες τους. Όπως έχω ξανααναφέρει, συνηθίζουν να μιλούν για αυτόν τον θεό, για τον λόγο ότι νομίζουν η επιστήμη δεν έχει την δυνατότητα να πει πολλά για αυτόν, αλλά με βάση αυτόν, πλασάρουν τον μύθο της θρησκείας τους ως σωστό. Περιττό να πω, ότι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν και όλους τους προηγούμενους στις άλλες δύο κατηγορίες, σαν απόδειξη ότι αφού οι περισσότεροι πιστεύουν σε έναν θεό, τότε ο συγκεκριμένος θεός τους είναι αυτός, άρα και ο μύθος τους σωστός.

Να μην ξεχνάμε και την μόνιμη καραμέλα όλων των θεϊστών “ότι η επιστήμη ασχολείται μόνο με τα φυσικά φαινόμενα, ενώ η θρησκεία με τα…έσχατα ερωτήματα”. Η πραγματικότητα είναι ότι αν η επιστήμη δεν έχει απάντηση στα έσχατα ερωτήματα, τότε για αυτά δεν έχει απάντηση κανείς και από εκεί και πέρα έχει ισχύ το σύνθημα “Η…ελπίδα έρχεται” και όπως οι πολιτικάντηδες έτσι και οι θρησκευτικοί ταγοί πουλάνε ανέξοδα ελπίδα στα πρόβατα.

Μπορεί όμως η επιστήμη να ασχοληθεί με ένα τέτοιο καθαρά μεταφυσικό θέμα; Μπορεί να έχει άποψη για την ανάγκη κάποιου να πιστεύει σε κάτι ανώτερο και να το στολίζει όπως θέλει; Ναι, σε κάποιο βαθμό φυσικά και μπορεί και το κάνει σε διάφορες μορφές που θα αναλύσουμε πάρα κάτω. Από εκεί και πέρα τον λόγο τον έχει η λογική σε συνδυασμό με τις γνώσεις της Επιστήμης στο να κριθούν λογικά οι διάφορες ιδεοληψίες και να απορριφθούν ως αυθαίρετες και αντιφατικές.

…
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος…