Πάρε-Δώσε

Αν σας έλεγαν ότι, κάποιος που έχει κάνει την δήλωση (δείτε το βίντεο) «Ξέρουμε ή δεν ξέρουμε σε αυτή την μειονότητα ποιος δουλεύει στον γκιαούρη, ποιος δουλεύει στον Σγουρίδη και ποιος στον Κοντό; Ξέρουμε. Λοιπόν γιατί; Γιατί όλοι μας τον μιλάμε. Να τον απομονώσουμε να μην τον αφήσουμε να μπει στα καφενεία. Θα μιλήσει άραγε μετά με τον Σγουρίδη, για τον Κοντό, ή για το μουνί της μάνας του;» και έχει υπογράψει επιστολή, με την οποία καλούνταν το τουρκικό κράτος να εκτελέσει την απόφαση θανατικής ποινής του Οτσαλάν, έχει βραβευτεί για τους «αγώνες» του για τα ανθρώπινα δικαιώματα τι θα σκεφτείτε;
Μάλλον ότι έχει χαθεί το μέτρο.

Κι όμως, ο μειονοτικός δημοσιογράφος Αμπντουλχαλίμ Ντεντέ το έχει καταφέρει (κι όχι μόνο μια φορά). Βέβαια, το από που βραβεύεται ο κ. Ντεντέ, είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία. Γι’ αυτό το συγκεκριμένο «βραβείο» πάντως, πανηγύρισε και η τουρκική ιστοσελίδα «Trakya Haber» σε στήλη της οποίας, υπήρχε η φωτογραφία του κ. Ντεντέ κάτω από φωτογραφία της «Μεγάλης Τουρκίας» (η σελίδα και οι φωτογραφίες δεν υπάρχουν πλέον, αλλά ρίξτε μια ματιά εδώ για να πάρετε μια ιδέα, ή εδώ σε μια σελίδα αρχείου, όπου ο κ. Ντεντέ είναι «πρώτη μούρη στο Καβούρι»).

Ποιος είναι ο Αμπντουλχαλίμ Ντεντέ; Είναι Πομάκος που γεννήθηκε στη Ξάνθη και στην πορεία της ζωής του ανακάλυψε ότι είναι Τούρκος. Θεωρεί κι αυτός όλους τους μουσουλμάνους της Θράκης Τούρκους, φυσικά και τους Πομάκους. Όταν μάλιστα πριν λίγα χρόνια η Πομάκα Γκιουλμπεγιάζ Καραχασάν (άλλο «μπουμπούκι» κι αυτή) ήταν υποψήφια με το ΠΑΣΟΚ για την υπερνομαρχία Δράμας-Καβάλας-Ξάνθης, ο Ντεντέ είχε δηλώσει χαρακτηριστικά σε ραδιοφωνική εκπομπή: «Πού την βρήκαν αυτήν; Ούτε μία λέξη τουρκικά δεν γνωρίζει!».

Ο Αμπντουλχαλίμ Ντεντέ διατηρεί τον ραδιοφωνικό σταθμό «Ισμίκ», την ιστοσελίδα «Trakya’nın Sesi» (Φωνή της Θράκης), μια ομώνυμη εφημερίδα και ένα blog με ένα και μοναδικό θέμα. Είναι μέλος της «Τουρκικής Μειονοτικής Κίνησης για τα Ανθρώπινα και Μειονοτικά Δικαιώματα», της «Τουρκικής Ένωσης Θράκης», του «(Ανθε)Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι», της ελληνικής επιτροπής της EBUL (European Bureau for Lesser-Used Languages=Ευρωπαϊκό Γραφείο για τις Λιγότερο Ομιλούμενες Γλώσσες (το οποίο έχει «ανακαλύψει» 4-5 γλωσσικές μειονότητες στην Ελλάδα). Ο Ντεντέ, πρότεινε μάλιστα ως επίτιμο πρόεδρο, τον γνωστό αρνητή της Ποντιακής Γενοκτονίας Δρ. Γεώργιο Νακραντζά (ο οποίος το πάει ακόμα παραπέρα: Οι Πόντιοι ήταν οι σφαγείς των Τούρκων και όχι το αντίστροφο)) κ.ά.
Ο Ντεντέ είχε πάρει μέρος και στο 1ο συνέδριο του «Ουράνιου Τόξου» στη Θεσσαλονίκη το 2004 όπου κλείνοντας τον ανθελληνικό λόγο του, είπε «Τέλος πραγματικά ας είναι η αρχή και η επόμενη συνάντησή μας να είναι στη δική μας ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος της τουρκικής μειονότητας, η οποία όπως είπε και ο σύντροφος Ιμπραήμ Ονσούνογλου όσο και αν είναι δύσκολο θα το καταφέρουμε. Χρειάζεται ψυχή, την έχουμε την ψυχή, έχουμε το τζιγέρι σιγά-σιγά θα το κάνουμε. Ζήτω το Ουράνιο Τόξο. Καλή επιτυχία».
Με λίγα λόγια, ο κ. Ντεντέ δεν έχει αφήσει ανθελληνική οργάνωση που να μην συμμετέχει ως ενεργό μέλος.

Έχει κατηγορηθεί επώνυμα ότι είναι πράκτορας του τουρκικού προξενείου (παλαιότερα, είχε στήσει στην αυλή του σπιτιού του, κεραία παράνομου ραδιοφωνικού σταθμού (κάτι για το οποίο καταδικάστηκε), αναμεταδίδοντας εθνικιστικά μηνύματα των Γκρίζων Λύκων της Τουρκίας). Στην διάρκεια μάλιστα τηλεοπτικής εκπομπής, ο Αμπντουλχαλίμ Ντεντέ ανταπέδωσε τους χαρακτηρισμούς και επιπλέον έκανε μια δήλωση, με την οποία όλως περιέργως δεν «συγκινήθηκε» κανένας αρμόδιος: «Έλληνας βουλευτής παρέδωσε τα επιχειρησιακά σχέδια του ελληνικού στρατού για την περίπτωση σύγκρουσης» (σ.σ.: εννοεί στην Τουρκία).

Το καταπληκτικό, με βάση τα παραπάνω, είναι ότι ο Αμπντουλχαλίμ Ντεντέ θεωρείται από τα ελληνικά ΜΜΕ, μια μετριοπαθής(!) φωνή της μουσουλμανικής μειονότητας (εδώ κι αν έχει χαθεί το μέτρο), ενώ με την ιδιότητα αυτή (του…«μετριοπαθούς») «κοσμεί» κατά καιρούς κυρίως εκπομπές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου (ο οποίος, κατά δήλωσή του, τον θεωρεί φίλο του), όπου παραδίδει μαθήματα ελληνοτουρκικής φιλίας, ειρηνικής συνύπαρξης χριστιανών και μουσουλμάνων και λογικής χαμηλών τόνων. Ο χαμαιλεοντισμός σε όλο του το μεγαλείο.

Ας σκεφτούμε μόνο, τη τύχη θα είχε στην Τουρκία ο αντίστοιχος, πραγματικά καταπιεσμένος (κι όχι «γιαλαντζί»), μειονοτικός Έλληνας «Ντεντέ»…
Να τον χαιρόμαστε λοιπόν και με τις υγείες μας…

Υ.Γ. Υπάρχει ένα μικρό τυπογραφικό λάθος στο βίντεο. Αντί 33.000 ψήφων, έχει κατά λάθος γραφτεί 31.000.

Ήταν το 1895, όταν ο Άγγλος αξιωματικός Σερ Τζορτζ Ρόμπερτσον, ήρθε αντιμέτωπος με μια φυλή, στον Ινδικό Καύκασο, στα Ιμαλάια του Πακιστάν, στο οροπέδιο Τσιτράλ, που κανένας μέχρι τότε, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο δεν γνώριζε την ύπαρξή της. Ο Ρόμπερτσον παραξενεύτηκε όταν είδε ότι φυσιογνωμικά οι άνθρωποι αυτοί δεν θύμιζαν και πολλά πράγματα σε σχέση με τον υπόλοιπο ντόπιο πληθυσμό της ευρύτερης περιοχής. Απεναντίας, τα χαρακτηριστικά τους θύμιζαν περισσότερο δυτικό τύπο ανθρώπου και δη μεσογειακό. Η αρχική του έκπληξη μεγάλωσε, καθώς διαπίστωσε ότι καταλάβαινε κάποια από τα λεγόμενα των ανθρώπων αυτής της φυλής. Ο Ρόμπερτσον, όντας ελληνιστής, γνώριζε αρχαία ελληνικά και ξαφνιάστηκε όταν άκουσε να βγαίνουν απ’ τα χείλη αυτών των ανθρώπων, μεταξύ άλλων και αρχαιοελληνικές λέξεις και φράσεις. Η φυλή αυτή λεγόταν Καλάς (Kalash) και ο Ρόμπερτσον βεβαίωνε τότε πως το 50% της γλώσσας τους ήταν αρχαιοελληνική.

Μέχρι πριν λίγα χρόνια, δεν είχαν γίνει κάποιες αξιόλογες έρευνες για την ιστορία και την ζωή των Καλάς. Ο Πακιστανικός Οργανισμός Τουρισμού τους προβάλλει ως απογόνους των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Από τον ελληνικό χώρο ενδιαφέρθηκαν κάποιοι ιδιώτες γι’ αυτούς και τους έκαναν κατά κάποιον τρόπο γνωστούς, όπως ο σκηνοθέτης Δημήτριος Μανωλεσάκης, ο Δημήτρης Αλεξάνδρου, ιδρυτής της Πολιτιστικής Εταιρείας Πανελλήνων «ΜΑΚΕΔΝΟΣ», ο εκπαιδευτικός Αθανάσιος Λερούνης κ.ά.

Η χώρα του Πακιστάν καθίσταται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για τους Έλληνες, όχι μόνο για το ιστορικό παρελθόν της αλλά και για το παρόν της. Ο σημερινός επισκέπτης ακούει έκπληκτος τους φιλόξενους πολίτες αυτής της χώρας να φέρουν με πολλή υπερηφάνεια το όνομα «Σικαντέρ Αζάμ» (Αλέξανδρος ο Μέγας). Να μιλούν για τις 6 Αλεξάνδρειες που υπάρχουν στη χώρα τους, μεταξύ των οποίων είναι η Νίκαια-Αλεξάνδρεια και η Βουκεφάλεια-Αλεξάνδρεια. Να εμπιστεύονται την «Younani Medicine», δηλαδή την ελληνική Ιατρική, παιδί της Ιπποκράτειας, που έφερε μαζί του ο Αλέξανδρος. Έκπληκτος ο Έλληνας επισκέπτης των μουσείων του Πακιστάν στο Καράτσι, στη Λαχώρη, στο Πεσάβαρ, στα Τάξιλα, διαβάζει γραμμένα στα ελληνικά τα ονόματα των 41 Ελλήνων βασιλέων της Βακτρίας και της Ινδίας πάνω στα χρυσά και αργυρά τους νομίσματα: Δημήτριος, Μένανδρος, Αγαθοκέλεια… Βλέπει το Βούδα με τα απολλώνια χαρακτηριστικά, ντυμένο με τον ελληνικό χιτώνα, και διακρίνει στα ανάγλυφα της Gadhara, δίπλα στις Βουδιστικές Θεότητες, Ελληνικές, όπως του Δία και της Αθηνάς. Ανάμεσα στους κορινθιακούς κίονες και τις πέτρινες γιρλάντες με τ’ αμπελόφυλλα, τους κισσούς και τους ερωτιδείς, τους Τρίτωνες και τους Άτλαντες, τα ανάγλυφα με τις βακχικές σκηνές και τους ελληνικούς χιτώνες των αγαλμάτων, ξεχνά την απόσταση που χωρίζει το Πακιστάν από την Ελλάδα της Μεσογείου.

Όταν μαθαίνουν ότι είναι Έλληνας, του συνιστούν να επισκεφθεί τους «συγγενείς» του στις βόρειες περιοχές του Πακιστάν, εκεί όπου συναντώνται οι οροσειρές των Ιμαλαΐων και του ινδικού Καυκάσου (Hindukish). Οι παραδόσεις αυτών των φυλών με τα Μεσογειακά χαρακτηριστικά, στο Τσιτράλ, στο Χούνζα, στο Γκιλγκίτ, στο Σκαρντού με την ακρόπολή τους που την ονομάζουν Ισκαντέρια, δηλαδή Αλεξάνδρεια, τους θέλουν απογόνους των στρατιωτών του Μ. Αλεξάνδρου και έτσι προβάλλονται από τα έντυπα του Πακιστανικού Οργανισμού Τουρισμού.

Παρ’ ότι υπάρχει σήμερα η εντύπωση ότι οι Καλάς και συναφείς φυλές, αποτελούν τα πρώτα δείγματα ελληνικής παρουσίας στην περιοχή, κάτι τέτοιο δεν είναι αληθές.
Αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς, όπως ο Ηρόδοτος, μας ενημερώνουν ότι από τον 6ο π.Χ αιώνα υπήρχαν εκεί Έλληνες, αλλά και βουδιστικά κείμενα, όπως το «Majjihima Nakaya», αναφέρονται σε «Κράτος Ελλήνων» την εποχή του Βούδα τον 6ο π.Χ. αιώνα στον Καύκασο (Hindukush), εκεί που σήμερα ζουν οι Καλάς. Η παρουσία των Ελλήνων στην ινδική υποήπειρο γίνεται περισσότερο αισθητή μετά τον 4ο π.Χ. αιώνα:
1. Με την εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου που διέσχισε τη χώρα του Ινδού (327-326 π.Χ).
2. Με την ανάπτυξη των ελληνικών Βασιλείων της Βακτρίας και της Ινδίας για τρεις περίπου αιώνες μετά τον Μέγα Αλέξανδρο.
3. Με την άνθιση της Ελληνοβουδιστικής τέχνης της «Gadhara» για άλλους πέντε αιώνες …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Τις ακούμε και τις διαβάζουμε σχεδόν κάθε μέρα. Έχουν αποτυπωθεί τόσο βαθιά στον εγκέφαλό μας, που μερικές φορές νομίζουμε ότι ακούμε ή διαβάζουμε συνεχώς το ίδιο «ρεπορτάζ», με ελάχιστες παραλλαγές και διαφορετικούς μόνο πρωταγωνιστές.
Είναι οι καθιερωμένες δημοσιογραφικές ατάκες-φράσεις «κλισέ», τις οποίες χρησιμοποιεί ο κάθε νεόκοπος και μη δημοσιογράφος που σέβεται τον εαυτό του.
Η εκφώνηση ή αποτύπωση ενός «ρεπορτάζ», μοιάζει με έναν ρόλο που ο εκάστοτε δημοσιογράφος αποστηθίζει το σενάριο που του αναλογεί κι όταν έρχεται η δική του ώρα να βγει στο «σανίδι» (δηλαδή στον «αέρα»), αρχίζει να παπαγαλίζει όλα όσα γνωρίζει.

Φαίνεται, ότι τελικά δεν είναι και τόσο δύσκολο να γίνει κάποιος δημοσιογράφος. Οι προϋποθέσεις δεν είναι και τόσο τρομερές:
Υποτυπώδη δημοσιογραφική δεοντολογία, λίγη εμφάνιση, αρκετό «αέρα», πολύ θράσος και απαραιτήτως απομνημόνευση λέξεων και φράσεων που από μόνες τους μπορούν άνετα να συνθέσουν σε μεγάλο βαθμό ένα εύπεπτο και σοβαροφανές «ρεπορτάζ», για οποιοδήποτε γεγονός.
Και το βασικότερο; Δεν χρειάζεται να μάθει κανείς τι σημαίνει π.χ. λαίλαπα, ή ποιος ήταν ο Μολώχ, πότε χρησιμοποιείται ο όρος «κυριολεκτικά» κλπ, γιατί κανένας δεν θα τον ρωτήσει (αν τον ρωτήσει πάντως, μάλλον την έχει άσχημα).

Εάν έχετε λοιπόν κατά νου, να στραφείτε προς το δημοσιογραφικό «λειτούργημα», μπορείτε κάλλιστα να αρχίσετε την εκπαίδευσή σας από εδώ.
Πάρτε ένα αγγούρι (ή κάτι τέλος πάντως που να προσομοιώνει ένα μικρόφωνο), στηθείτε μπροστά σε έναν καθρέφτη κι αφού πάρετε την κατάλληλη «πόζα», αρχίστε να απαγγέλετε τις ακόλουθες λέξεις και φράσεις, «φορώντας» βέβαια και το ανάλογο ύφος (π.χ. δεν μπορείτε να λέτε «εικόνες βιβλικής καταστροφής» και να χαμογελάτε). Όταν το καταφέρετε (που δεν είναι και δύσκολο), θα έχετε κάνει ήδη το πρώτο μεγάλο βήμα στον τομέα της υποκριτικής τέχνης της δημοσιογραφίας. Τα υπόλοιπα δευτερεύοντα δημοσιογραφικά βήματα, θα πρέπει να τα διδαχτείτε σε κάποιο «εργαστήρι δημοσιογραφίας», ή σε κάποια δραματική σχολή.

Η αστυνομία έχει εξαπολύσει άγριο ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό των δραστών.

Άνοιγμα/κλείσιμο της «ψαλίδας» δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις μεταξύ…

Έρχεται «τσουνάμι»…(απολύσεων, αυξήσεων και γενικώς όλων όσων καταλήγουν σε -ων) (ο ελληνικός όρος «κύμα», προφανώς θεωρείται «μπανάλ» πλέον).

Σφοδρή επίθεση εξαπέλυσε ο πρόεδρος του… (βάλτε όποιο κόμμα θέλετε).

Η πύρινη λαίλαπα κατατρώει τα δάση…

Στο μάτι του κυκλώνα.

Ο στρατηγός άνεμος.

Οι πυροσβέστες καταβάλλουν αγωνιώδεις και υπεράνθρωπες προσπάθειες για να περιορίσουν την έκταση της πυρκαγιάς.

Κυριολεκτικά (και κυριολεκτικά 9 στις 10 φορές δεν κυριολεκτούν) …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Καθώς φαίνεται οι Εβραίοι δεν διδάχτηκαν τίποτε από το «Ολοκαύτωμα» (το οποίο δεν φαίνεται να συνέβη στις διαστάσεις που παρουσιάζεται, αλλά αυτό δεν είναι επί του παρόντος).

Οι άλλοτε κατατρεγμένοι και μονίμως αιώνια θύματα, αυτά που υπέστησαν απ’ τους Ναζί, τα εφαρμόζουν τώρα στους Παλαιστίνιους. Κι έχουμε φτάσει δυστυχώς στο σημείο, βλέποντας τις απάνθρωπες τακτικές του Ισραήλ, να μακαρίζουμε τον Χίτλερ και να τον «επιπλήττουμε» κιόλας που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το «έργο» του.

Το καταπληκτικό της υπόθεσης είναι, πως αν διανοηθεί να επικρίνει και να στηλιτεύσει κάποιος τις εγκληματικές ενέργειες των Εβραίων, χαρακτηρίζεται αυτόματα κι ως αντισημίτης, αν κι αυτός ο όρος είναι λανθασμένος, καθώς σημίτες είναι και οι Άραβες. Κατάφερε ο «περιούσιος λαός», να ξεπεράσει στην προπαγάνδα, ακόμα κι αυτόν, τον μεγαλύτερο και φανατικότερο ίσως διώκτη τους, τον Γκέμπελς.

Η ιστορία λοιπόν επαναλαμβάνεται κι επαναλαμβάνεται με έναν παράδοξο τρόπο…
Οι Εβραίοι αναλαμβάνουν να παίξουν τον ρόλο των Ναζί και μάλιστα, με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Τα θύματα, πλέον γίνονται θύτες.

Οι εικόνες είναι αδιάψευστος μάρτυρας …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Προειδοποίηση! Ακολουθούν πολύ σκληρές εικόνες!

Οι εικόνες που θα δείτε στο βίντεο, προέρχονται από την Κίνα.
Λόγω των φρικιαστικών σκηνών που περιέχει, είναι μάλλον αμφίβολο ότι θα αντέξετε να το παρακολουθήσετε ολόκληρο, τουλάχιστον την πρώτη φορά.

Όπως θα δείτε, στις πρώτες σκηνές, τα ζώα περιέρχονται σε ημιθανή κατάσταση, με κάποιους παλιούς «παραδοσιακούς» τρόπους: Χτυπήματα με ρόπαλο, ή αλλεπάλληλα δυνατά χτυπήματα στο έδαφος.
Οι «άνθρωποι» αυτοί, χτυπούν ανελέητα τα ζώα, αλλά δεν έχουν σκοπό να τα θανατώσουν, τουλάχιστον εκείνη τη στιγμή. Δεν θέλουν ούτε το κρέας τους. Θέλουν μόνο να μειώσουν τις αντιστάσεις τους.
Ο λόγος είναι ακόμα πιο ανατριχιαστικός. Θέλουν να γδάρουν τα ζώα, ενώ είναι ακόμα ζωντανά.
Αυτό γιατί, ενώ τα άμοιρα ζώα γδέρνονται ζωντανά, βρίσκονται σε κατάσταση σοκ (πως αλλιώς θα μπορούσαν να βρίσκονται άλλωστε;), με αποτέλεσμα το τρίχωμά τους να ανασηκώνεται, δίνοντας έτσι την καλύτερη δυνατή ποιότητα (έτσι υποστηρίζεται τουλάχιστον)! Σημειώστε δε, ότι μερικά από τα ρακούν, εξακολουθούν να ζουν και να αναπνέουν για μερικά ακόμη λεπτά, μετά την ολική εκδορά τους.
Φυσικά αυτό το ανώτερης ποιότητας τρίχωμα, θα γίνει μια πανάκριβη γούνα που θα στολίσει τους ώμους κάποιας «ευγενούς» κυρίας της «υψηλής» κοινωνίας …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »