Πάρε-Δώσε

Ιστοχώρος ποικίλης ύλης
Ελληνική σημαία Πάρε-Δώσε

Αρχεία της κατηγορίας «Αθλητισμός»

Θέματα που σχετίζονται με τον χώρο του αθλητισμού.

«Τα γονίδια του Έλληνα», περιέχουν «ντόπα»;

  20/08/2008 | Σχολιασμός

Φανή Χαλκιά«Ήθελα να δείξω ότι ο Έλληνας πρέπει να είναι ψηλά. Ότι είναι γεννημένος για πρώτος. Έχουμε μέσα στα κύτταρά μας γραμμένη την ιστορία των προγόνων μας και οφείλομε να νοιώθουμε υπερήφανοι… Εμείς είμαστε για την κορυφή» («Ελευθεροτυπία» 26.8.2004).
«Εμείς οι Έλληνες είμαστε πρωταθλητές… Όταν υπάρχει ελληνική ψυχή και πίστη στο Θεό, μπορείς να κατακτήσεις την κορυφή του κόσμου»
(«Ελευθεροτυπία» 27.8.2004).
Φανή Χαλκιά – Αθλήτρια, κατηγορούμενη για ντοπάρισμα.

Οι Ολυμπιακοί αγώνες δεν υπήρξαν ποτέ αθώοι, ούτε στην κοιτίδα τους, όσο κι αν η εξωραϊστική εθνική μας μυθολογία ισχυρίζεται το αντίθετο. Η επιδεικτική όσο και προκλητική συμμετοχή δυο Συρακουσίων τυράννων, του Ιέρωνα και του πρεσβύτερου Διονυσίου στους Ολυμπιακούς αγώνες, γέννησε πολλές αντιδράσεις, όπως αυτή του καλού ρήτορα Λυσία. Υπήρξαν επίσης και κρούσματα χρηματισμού που προκάλεσαν την οργή του φιλόσοφου Φιλόστρατου που κατήγγειλε την «ιεροσυλία»: «Στέφος δε Απόλλωνος ή Ποσειδώνος άδεια μεν αποδίδοσθαι, άδεια δε ωνείσθαι» (Γυμναστικός 45).
Ο Πλούταρχος, επίσης («Περί δυσωπίας» 17, 535 c), βεβαιώνει πως οι ελλανοδίκες πουλούσαν τα στεφάνια της ελιάς. Όταν η δωροδοκία αποκαλυπτόταν ο αθλητής και η πόλη του, πλήρωναν βαρύ πρόστιμο για να αναγερθεί ένας Ζάνας, δηλαδή άγαλμα του Δία στην Ολυμπία, πάνω σε ειδικό βάθρο. Έχουν βρεθεί 17 βάθρα Ζανών, που σηματοδοτούν ισάριθμες δωροδοκίες. Ο Παυσανίας αναφέρει μία δωροδοκία που έγινε από δυο Ρόδιους παλαιστές στην Ολυμπιάδα του 368.
Ο επαναλαμβανόμενος λοιπόν νοσταλγικός ισχυρισμός πως οι αρχαίοι αγώνες ήταν αγνοί και αμόλυντοι, είναι άλλη μια περίπτωση φτηνής προγονολατρείας. Μάλιστα σήμερα οι αγώνες είναι «δημοκρατικότεροι», αφού κατ’ εξοχήν συμμετέχουν σε αυτούς φτωχόπαιδα άσχετο αν πολλά από αυτά για το χρήμα και τη δόξα πουλάνε στο διάβολο την ψυχή και το σώμα τους. Για να μην κοροϊδευόμαστε, ιδού η ποιότητα των ντεσπεράντος που αγωνίζονται για μια θέση στο Ολυμπιακό στερέωμα όπως η κρατική πολιτική κατασκευής χάρτινων αναλώσιμων ηρώων έχει επιβάλει. Η έρευνα που επικαλείται η κα Μαργωμένου στο «ΒΗΜΑ», δεν αφορά Έλληνες αθλητές, αλλά ισχύει κατά τη γνώμη μου κατά μείζονα λόγο και γι’ αυτούς. Ειδικά δε, ιδίως αφορά «Βορειοηπειρώτες» και πάσης φύσεως «ομογενείς», που ζητάνε αναγνώριση της πολυπόθητης ελληνικής ταυτότητας στη ρατσιστική μας κοινωνία που τους έχει σπρώξει στο περιθώριο:
«Αν κάποιος σάς πρόσφερε απαγορευμένη ουσία και σας εγγυούνταν ότι θα νικήσετε και δεν θα συλληφθείτε, θα τη χρησιμοποιούσατε;». «Θα λαμβάνατε μια απαγορευμένη ουσία η οποία θα σας έδινε τη δυνατότητα να κερδίζετε σε κάθε διοργάνωση όπου θα παίρνατε μέρος επί πέντε χρόνια, αν γνωρίζατε ότι αυτή η ενέργεια θα μπορούσε να σας σκοτώσει;».
Στο ίδιο δίλημμα βρέθηκαν 198 αθλητές ολυμπιακού επιπέδου στους οποίους έθεσε τις δύο ερωτήσεις ο Μπομπ Γκόλντμαν, πρόεδρος της Εθνικής Ακαδημίας Αθλητικής Ιατρικής στο Σικάγο των ΗΠΑ… Μόνο που γι’ αυτούς δεν ήταν δίλημμα: οι 195 από τους 198 απάντησαν ανεπιφύλακτα «ναι»
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Αθήνα 2004 – Ολυμπιακή Φλόγα: Ο βωμός «υποκλίνεται» στον αθλητή. Μια ανεπανάληπτη συμβολική στιγμή στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.

  10/08/2008 | Σχολιασμός

Αθήνα, 13 Αυγούστου 2004.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες επιστρέφουν στην γενέτειρά τους.
Η καταπληκτική τελετή έναρξης φτάνει προς το τέλος της. Απομένει μόνο ένα πράγμα. Το άναμμα της Ολυμπιακής Δάδας.

Οι θεατές στο κατάμεστο (φυσικά) Ολυμπιακό Στάδιο αναμένουν την τελευταία πράξη. Κι αυτή αρχίζει όταν εισέρχεται στο Στάδιο ο μεγαλύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής Νίκος Γκάλης, κρατώντας την Ολυμπιακή Φλόγα.

Η τελική διαδρομή, υπό την μουσική υπόκρουση του «Finale of the Pirogov» του Dmitri Shostakovich, αρχίζει.
Ο επόμενος λαμπαδηδρόμος είναι ο πάλαι ποτέ ηγέτης της ομάδας ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού και της Εθνικής ομάδος, Μίμης Δομάζος.
Στην συνέχεια, η Ολυμπιακή Δάδα περνάει διαδοχικά από τα χέρια 3 Ολυμπιονικών: Της Βούλας Πατουλίδου, του Κάχι Καχιασβίλι και του Ιωάννη Μελισσανίδη.
Ο τελικός αποδέκτης της Ολυμπιακής Δάδας κι αυτός που θα ανέβει στον βωμό για να ανάψει τον ύψους 110 μέτρων μεταλλικό πυρσό, είναι ο Ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας Νίκος Κακλαμανάκης.

Από κει και πέρα, οι στιγμές είναι απλά συγκλονιστικές, συγκινητικές κι ανεπανάληπτες…

Μια μοναδική στιγμή των Ολυμπιακών Αγώνων – Η αξέχαστη στιγμή του τερματισμού της Γκαμπριέλ Άντερσεν Σάις, στον Μαραθώνιο γυναικών, το 1984

  22/07/2008 | Σχολιασμός

Ήμουν παιδί, όταν παρακολούθησα στην τηλεόραση τις σκηνές του παρακείμενου βίντεο.
Αργότερα έψαχνα να το βρω, αλλά δεν γνώριζα το όνομα της «πρωταγωνίστριας». Τελικά το έμαθα πρόσφατα και κατάφερα να βρω και το αντίστοιχο βίντεο…

Είναι η Γκαμπριέλ Άντερσεν Σάις (Gabrielle Andersen-Scheiss). Η Άντερσεν ήταν δασκάλα του σκι στις ΗΠΑ, όταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες, το 1984, αποφάσισε να αγωνιστεί με την χώρα της Ελβετίας στον Μαραθώνιο γυναικών.

Η 39χρονη Άντερσεν μπήκε στο Ολυμπιακό στάδιο 20′ μετά την νικήτρια Τζόαν Μπενόιτ (Joan Benoit). Ήταν σε πλήρη εξάντληση κι έδινε εικόνα παραπληγικού ατόμου. Οι θεατές με κομμένη την ανάσα, έκπληξη, αλλά και θαυμασμό παρακολουθούσαν κι ενθάρρυναν την αθλήτρια να τερματίσει. Ο ήλιος, μαζί με την συγκινητική της προσπάθεια, άφησαν εμφανή σημάδια κοπώσεως πάνω της. Το δεξί της πόδι και το αριστερό της χέρι, είχαν σχεδόν παραλύσει από την υπερπροσπάθεια να φτάσει στον τερματισμό, ενώ έκανε προσπάθειες να κρατά όρθιο το κεφάλι της. Χρειάστηκε 5′ και 44″ για να ολοκληρώσει τον γύρο του σταδίου μέχρι τον τερματισμό.

Φτάνοντας στην τελική γραμμή, έπεσε στα χέρια των γιατρών που την περίμεναν εκεί. Τερμάτισε στην 37η θέση. Η αποθέωση όμως που γνώρισε απ’ τους θεατές, ξεπέρασε κι αυτήν της νικήτριας Τζόαν Μπενόιτ.

Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μια μοναδική στιγμή των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου το ιδεώδες τους, το απέδωσε με τον πιο συγκινητικό τρόπο η Γκαμπριέλ Άντερσεν Σάις.

Ο αθλητισμός, ο πρωταθλητισμός και το «ιδεώδες» της ντόπας

  06/04/2008 | Σχολιασμός

Πατήρ πάντων πόλεμος. Και συνεπώς το γεγονός δεν προκαλεί έκπληξη: η προέλευση της φαρμακοδιέγερσης όπως την εννοούμε σήμερα (στην πράξη, δηλαδή, η χρήση τεχνητών ή φυσικών σκευασμάτων όχι για τη θεραπεία συγκεκριμένων συμπτωμάτων συγκεκριμένων ασθενειών, αλλά για την ενίσχυση, πέρα από το φυσιολογικό όριο, κάποιων οργανικών και διανοητικών λειτουργιών υγιών ανθρώπων –με ό,τι κόστος μπορεί να έχει κάτι τέτοιο) έχει τις ρίζες της ψηλά στον ταραγμένο αέρα του μεσοπολέμου.
Μόλις κατασκευάστηκαν τα πρώτα αεροπλάνα που μπορούσαν να πετούν για πολλή ώρα, πολύ ψηλά, δημιουργήθηκε και η ανάγκη να προστατευθούν οι πιλότοι από τις διάφορες παρενέργειες που προκαλεί στο σώμα και στο μυαλό η απότομη και σχετικώς μακρά έκθεση χαμηλότερη ατμοσφαιρική πίεση -και η συνεπακόλουθη σταδιακή μείωση της ικανότητας πρόσληψης οξυγόνου.
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Η ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων

  26/03/2008 | Σχολιασμός

Ολυμπιακοί Αγώνες - Αθήνα 2004«Πολλά ενοχλητικά και κουραστικά πράγματα υπάρχουν στη ζωή· και στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είναι το ίδιο άσχημα τα πράγματα;
Δε σε ψήνει η ζέστη; Δε σε τσαλαπατάει το πλήθος;
Δεν είναι δύσκολο να πλυθείς;
Η βροχή δε σε μουσκεύει ως το κόκαλο;
Δε σε πειράζει ο θόρυβος, η φασαρία και οι άλλες ενοχλήσεις;
Κι όμως, μου φαίνεται πως άνετα, μετά χαράς μάλιστα, τ’ ανέχεσαι όλα αυτά μόλις σκεφτείς το μοναδικό θέαμα που θ’ αντικρίσεις».

Επίκτητος, 1ος αιώνας μ.Χ.

Οι πηγές αναφέρουν πολλούς σαν ιδρυτές των Ολυμπιακών Αγώνων, όπως το βασιλιά Πέλοπα, τον Ιδαίο Ηρακλή, τον Αέθλιο (βασιλιά της Ήλιδας, απ’ όπου προήλθε και η λέξη αθλητής), τον γνωστό μας Ηρακλή, τους βασιλιάδες της Ηλιάδας Νηλέα και Πελία κ.ά.
Όπως αναφέρει ο Στράβωνας, οι αγώνες ξεκίνησαν από τους Ηρακλείδες και αρχικά είχαν καθαρά τοπικό χαρακτήρα για να φθάσουμε στο βασιλιά Ίφιτο, απόγονο του Όξυλου (ο οποίος φέρεται ως εμπνευστής) που φέρεται σαν ο ανακαινιστής του θεσμού. Η αρχή των αγώνων θα πρέπει να αναζητηθεί μετά το 1.253 π.Χ.
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

 
Εναλλαγή σε εμφάνιση φορητής συσκευής