Η δυνατότητα καύσης των νεκρών στην Ελλάδα, γίνεται πλέον πραγματικότητα
24/07/2008 | Σχολιασμός
Η καύση των νεκρών αποτελεί την διαδικασία αποτέφρωσης του πτώματος του νεκρού.
Στην Ελλάδα το θέμα τέθηκε για πρώτη φορά το 1987, όταν ο τότε δήμαρχος Αθηναίων Μιλτιάδης Έβερτ απέστειλε σχετική επιστολή στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μετά από σχεδόν 20 χρόνια, το 2006, επιτράπηκε και στην Ελλάδα με την ψήφιση σχετικού νόμου (3448/2006, άρθ. 35) η καύση σε όσους το επιτρέπει η θρησκεία τους. Εντούτοις δεν είχει προχωρήσει η υλοποίηση αυτής της νομικής πρόβλεψης καθώς παράμενε σε εκκρεμότητα το ζήτημα της χωροθέτησης.
Τον Ιούλιο του 2008, κατατέθηκε στο Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας για νομοπαρασκευαστική επεξεργασία, σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο καθορίζονται οι χώροι δημιουργίας κέντρων αποτέφρωσης, οι όροι και προϋποθέσεις αποτέφρωσης.
Σύμφωνα με το σχέδιο ΠΔ, Κέντρα Αποτέφρωσης Νεκρών ιδρύονται μόνο από τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου βαθμού εντός της διοικητικής τους περιφέρειας και απαιτείται προηγούμενη έγκριση μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Τα κέντρα μπορούν να κατασκευαστούν εντός των υπαρχόντων νεκροταφείων ή κοντά σε αυτά, αρκεί να απέχουν τουλάχιστον 500 μέτρα από νοσοκομεία, κέντρα υγείας κλπ., ενώ περιμετρικά του κτιρίου και σε πλάτος τουλάχιστον 5 μέτρων θα πρέπει να υπάρχουν ψηλά δέντρα. Την ευθύνη του ελέγχου της λειτουργίας τους θα έχουν οι δήμοι και οι κοινότητες ή οι νομαρχίες αλλά και οι υπηρεσίες των υπουργείων Υγείας και ΥΠΕΧΩΔΕ που θα μπορούν να διενεργούν έκτακτους ελέγχους.
Επιτρέπεται η αποτέφρωση νεκρού μετά την πάροδο εξήντα ωρών από τον θάνατο. Η άδεια αποτέφρωσης εκδίδεται από τον Δήμαρχο ή τον Πρόεδρο της Κοινότητας του τόπου όπου λειτουργεί το Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών.
Για την έκδοση της άδειας αποτέφρωσης απαιτούνται τα ακόλουθα: …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »