Στο παρόν άρθρο επιθυμούμε να αναπτύξομε ένα αρκετά παλαιό χριστιανικό και επώνυμο επιχείρημα, το οποίο ακούμε πολύ συχνά και από τους εγγράμματους και από τους αγράμματους πιστούς όλων των χριστιανικών διομολογήσεων. Ότι δηλαδή, η χριστιανική θρησκεία είναι οπωσδήποτε η μόνη αληθινή, διότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο αληθινός Θεός. Θέλομε λοιπόν μαζί με τη διατύπωσή τους να εκφράσομε ορισμένες κρίσεις, απόψεις και αντιρρήσεις προς ενημέρωση του κοινού. Μετά καλόν είναι, ο καθένας να τα σκεφτεί λιγάκι και να τα κρίνει.
Το επιχείρημα αυτό του Άγγλου Γκίλμπερτ Τσέστερτον (Gilbert Keith Chesterton [1874-1936]), συνοψίζεται ως εξής: «Σε μερικούς στίχους των Ευαγγελίων ο Ιησούς ισχυρίζεται ότι είναι Θεός αληθινός και το ίδιο συνάγεται από πολύ περισσοτέρους. Ως είναι φυσικό υπάρχουν δύο περιπτώσεις: Είτε ήταν Θεός, είτε δεν ήταν. Στη δεύτερη περίπτωση αν εγνώριζε ότι δεν ήταν Θεός, τότε ήταν ψεύτης. Αν πάλι δεν το εγνώριζε, ένας τέτοιος ισχυρισμός αποδεικνύει ότι ήταν τρελός. Αλλά δεν μπορεί να ήταν ψεύτης διότι υπέφερε φρικτά πάθη και θάνατο για τους ισχυρισμούς του. Επίσης, κατά τα γραπτά των Ευαγγελίων αποκλείεται να ήταν τρελός. Συνεπώς μόνο η πρώτη εναλλακτική περίπτωση ισχύει, ότι δηλαδή ο Ιησούς ήταν πραγματικός Θεός».
«Είτε ήταν Θεός, είτε δεν ήταν». Αυτή η αρχή «της του τρίτου ή μέσου αποκλίσεως» όπως τέθηκε και διατυπώθηκε από τον Αριστοτέλη ισχύει μόνο αν η έννοια στην οποία αναφερόμαστε, εδώ η έννοια Θεός, είναι θεμιτή. Αν αυτή είναι ψευδοέννοια, τότε μιλάμε στο κενό χωρίς σημείο αναφοράς! Ακόμα πέραν των δυνατών εκδοχών «ψεύτης ή τρελός» μπορεί να ισχύουν και άλλες εκδοχές. Ας εξετάσομε λοιπόν στα επόμενα όλες τις δυνατές εν προκειμένω εκδοχές, πέραν της εκδοχής του «Θεού» … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »
Οι μουσουλμάνοι συχνά με ρωτούν γιατί έφυγα απ’ το Ισλάμ. Αυτό που με εντυπωσιάζει, είναι ότι οι μουσουλμάνοι δεν φαίνεται να κατανοούν ότι η απάρνηση του Ισλάμ είναι μια επιλογή που προσφέρεται σε όλους και ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να το πράξει. Θεωρούν ότι όποιος εγκαταλείπει το Ισλάμ είναι ένας πράκτορας ή κατάσκοπος κάποιου δυτικού κράτους, δηλαδή του εβραϊκού κράτους, και ότι πληρώνεται με δέσμες χρημάτων από τις κυβερνήσεις αυτών των χωρών και των μυστικών υπηρεσιών τους. Στην πραγματικότητα δεν κατανοούν ότι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να σκέφτονται και να πιστεύουν σε ό, τι τους ταιριάζει καλύτερα.
Πριν ξεκινήσω, θα ήθελα να τονίσω με έμφαση, πως γράφοντας αυτό το άρθρο, δεν υπονοώ ότι ο Χριστιανισμός και ο Ιουδαϊσμός είναι καλύτερες θρησκείες από το Ισλάμ, και ο αναγνώστης δεν θα πρέπει ανοήτως να σκέφτεται ότι απορρίπτω μόνο το Ισλάμ μεταξύ των θρησκειών, καθώς για μένα, όλες είναι ένα σύνολο θρύλων που μας εμφυσούν στο μυαλό και ένας σωρός ανοησίες που ανταγωνίζονται μεταξύ τους, όσον αφορά την ηλιθιότητα. Πρώτα απ’ όλα, έπρεπε ν’ απεκδυθώ τον ιερό χιτώνα της Σαρία (ισλαμική δικαιοδοσία) με τον οποίον ήμουν περιβεβλημένος, έτσι ώστε ν’ αναρωτηθώ, ν’ αμφισβητήσω και να μελετήσω με την διαπεραστική ματιά του αναζητητή της αλήθειας και όχι των γενειοφόρων σεΐχηδων που προβαίνουν σε μαζική πλύση εγκεφάλου του ακροατηρίου τους, προωθώντας το Ισλάμ ως θρησκεία της ειρήνης, της αδελφοσύνης, του ελέους, της δικαιοσύνης και την ισότητας· μιας θρησκείας που έσωσε γυναίκες από μια θλιβερή μοίρα και τις έφερε σε μια καλύτερη κατάσταση, εφαρμόζοντας επιπλέον και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Ερώτηση: Τί πρόδωσε ο Ιούδας; Απάντηση: Μα το ρωτάτε; Δεν ξέρετε; Τον Χριστό για τριάκοντα αργύρια!
Μέχρις εκεί το ξέρουμε καλά το θέμα. Αυτή είναι η άμεση και αβασάνιστη απάντηση, τυφλοσούρτης. Δεν ρωτήσαμε βεβαίως το γιατί πρόδωσε, αν και αυτό επίσης είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Τα τριάκοντα αργύρια είναι μια αφελέστατη απάντηση που ικανοποιεί τους πιστούς με την πλύση εγκεφάλου που έχουν υποστεί από μωρά παιδιά. Βεβαίως τα τέσσερα κανονικά Ευαγγέλια και πολλά τροπάρια της Μεγάλης Εβδομάδας δικαιολογούν την προδοσία με το να χώσουν μέσα στα κείμενα τα τριάκοντα αργύρια. Δηλαδή ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού Χριστό επειδή νόσησε από φιλαργυρία. «Τότε Ιούδας ο δυσσεβής φιλαργυρίας νοσήσας εσκοτίζετο» (τροπάριο). Δεν πείθει αυτή η δικαιολογία κανέναν αμερόληπτο ερευνητή. Τα τριάκοντα αργύρια είναι μια φτηνή δικαιολογία που αντλείται από την Παλαιά Διαθήκη, επειδή σύμφωνα με τον Θεϊκό Μωσαϊκό Νόμο, ένας Εβραίος διατιμούσε την αξία ενός δούλου ή δούλης, φονευθέντος ή ταχθέντος ισοβίως στον Γιαχβέ, στη φτηνή τιμή των τριάντα ή πενήντα αργυρών νομισμάτων σεκέλ, (Έξοδος 21: 32, Λευιτικόν 27: 3-4, κ. ά.), και έτσι θέλησαν να παρουσιάσουν άλλη μια πλασμένη (ψευδο)προφητεία.
Τα Ευαγγέλια και οι θεολόγοι φρόντισαν να βρούνε και άλλες θεόπνευστες δικαιολογίες: 1) Η προδοσία έγινε για να εκπληρωθούν οι γραφές και να επαληθευθούν οι προκαθορισμένες προφητείες της Εβραϊκής Παλαιάς Διαθήκης. Τώρα ποιες προφητείες, τρέχα βρες τις και διαπίστωσε αν πράγματι έχουν να κάνουν καθόλου με τις χριστιανικές αφηγήσεις των Ευαγγελίων. Αυτά που παρουσιάζουν ως προφητείες είναι παραποιήσεις των Εβραϊκών Γραφών και δεν έχουν απολύτως τίποτα να κάνουν με τις χριστιανικές αφηγήσεις. Οι χριστιανοί όμως διαφήμισαν ψευδώς ότι πρόκειται για προφητείες, βασισμένοι στην αγραμματοσύνη του πλήθους και μετά στην απαγόρευση της μελέτης των γραφών. 2) Ο Θεός Γιαχβέ είχε θείο σχέδιο για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους από τη γεμάτη αγάπη αρχική κατάρα του εναντίον των πρωτοπλάστων. Παρά τα παχιά λόγια για την ελευθέρα βούληση, ο Ιούδας και η προδοσία του ήταν προκαθορισμένο μέρος του θείου σχεδίου. 3) Έτσι ήθελε ο Θεός Γιαχβέ να παιχθεί το θείο δράμα στο θέατρο της σωτηρίας κ.λπ.
Το ερώτημα εδώ έγκειται ως εξής: Βάσει των τεσσάρων κανονικών Ευαγγελίων σε τί συνίστατο, ποιά ήταν δηλαδή τα στοιχεία που περιείχε, η προδοσία του Ιούδα; Πρωτίστως, ο Ιούδας πρόδωσε τον Χριστό ως τί; Ως εγκληματία, ως ληστή, ως στασιαστή, ως τί τέλος πάντων; Απαιτείται σαφής και αβίαστη απάντηση που βασίζεται καθαρά στις αφηγήσεις και στα στοιχεία που παραθέτουν τα τέσσερα κανονικά και «θεόπνευστα» Ευαγγέλια κι όχι ένας κατάλογος από εικασίες με όλα εκείνα τα: «Ίσως αυτό, αλλά όχι το άλλο» και ένα σωρό από υποθέσεις: «Αυτό μπορεί να έγινε κάπως έτσι, αλλά όχι αλλιώς» κ.λπ., σαν όλες αυτές τις απολογητικές απαντήσεις που συνεχώς δίνουν οι «θεοφώτιστοι» θεολόγοι και απολογητές όταν φτάνει ο κόμπος στο χτένι. Η εφεύρεση δικαιολογιών για να δικαιολογήσει κανείς οτιδήποτε, είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.
Όταν κάποιος προδώσει έναν συνάνθρωπό του, για οποιουσδήποτε λόγους, στις αρχές ή τις μυστικές υπηρεσίες ενός κράτους ή κυβέρνησης ή δικτατορίας, κλπ., η προδοσία του περιέχει τα εξής στοιχεία: 1) Ο προδότης που πράττει την προδοσία (κατάδοση στις αρχές) προδίδει πάντα τον άλλον ως κάτι. Π.χ. κακοποιό, ληστή, στασιαστή, αναρχικό, κομμουνιστή, φασίστα, τρομοκράτη, ανατρεπτικό κ.λπ. 2) Αν ο προδιδόμενος είναι άγνωστος φυσιογνωμικά, τότε ο προδότης φροντίζει να περιγράψει όσο πιο λεπτομερέστερα γίνεται την μορφή του· πως φαίνεται και πως μοιάζει ο άνθρωπος αυτός κ.λπ., ή δίνοντας ακόμα και φωτογραφία του. Έτσι με αυτή την περιγραφή να καθίσταται δυνατόν να αναγνωρισθεί και να συλληφθεί με την πρώτη ευκαιρία. 3) Αν κρύβεται ο άνθρωπος αυτός, ο προδότης μαρτυρά που μένει, που συχνάζει, ποιες ώρες πηγαίνει σε ορισμένα μέρη, κ.λπ., για να καιροφυλακτήσουν και να τον πιάσουν. 4) Αν έχει μυστικά σχέδια, τρομοκρατικές ενέργειες, υποχθόνιους και ανατρεπτικούς σκοπούς ή έχει διαπράξει εγκλήματα, ο προδότης φροντίζει να μάθει όλα αυτά και να τα μαρτυρήσει. 5) Ο προδότης μαρτυρά και τον τρόπο με τον οποίο ο προδιδόμενος σκέπτεται, πως δρα, πως κινείται, πως στρατολογεί άλλους, κ.λπ.
Τέτοια απάντηση που να περιέχει τέτοια στοιχεία στα Ευαγγέλια δεν υπάρχει. Αντιθέτως τα Ευαγγέλια παρέχουν πλείστα όσα στοιχεία που ανατρέπουν κατηγορηματικώς τα ανωτέρω πέντε στοιχεία που αναφέρονται. Ο Ιησούς ήταν κάθε μέρα μαζί με τον κόσμο και τις ιουδαϊκές αρχές. Μυστικά δεν είχε. Ήταν δηλαδή μια προδοσία εντελώς αχρείαστη και για τους Ιουδαίους και για τους Ρωμαίους. Όλοι τον ξέρανε πολύ καλά και μπορούσαν να τον βρούνε πολύ εύκολα. Κήρυττε και δίδασκε χωρίς μυστικά. Κάθε μέρα τσακωνόταν με τους αρχιερείς, γραμματείς, φαρισαίους και εμπόρους μέσα στον ναό. Παντού δίδασκε, έκανε θαύματα, τέρατα και σημεία. Τα τρία πρώτα, τα συνοπτικά, Ευαγγέλια μας λένε ότι όταν η σπείρα με τους αρχιερείς και αξιωματούχους των Ιουδαίων συνελάμβαναν τον Ιησού μέσα στη νύχτα, αυτός παραξενεύτηκε και τους είπε: «Μα καλά, κάθε μέρα ήμουν στον ναό μαζί σας διδάσκων… και δεν απλώσατε χέρια πάνω μου να με συλλάβετε και τώρα ήλθατε μέσα στην νύχτα με ξύλα και μαχαίρια… να με πιάσετε σαν ληστή…». Το «Κατά Ιωάννην» ευαγγέλιο μας λέει ότι, ο Ιησούς είπε στις ιουδαϊκές αρχές: «Eγώ μίλησα φανερά στον κόσμο. Tην διδαχή μου εγώ την έκανα πάντοτε μέσα στη συναγωγή και μέσα στον ναό, όπου συγκεντρώνονται οι Iουδαίοι, και δε δίδαξα τίποτε στα κρυφά…» (18: 20-21) … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »
Μετά από την επίσημη καταγγελία του blog megaramme.blogspot.com το οποίο ευχαριστούμε θερμά για την ανάδειξη του θέματος, πήγαμε στην δασική περιοχή λίγο πιο πάνω από τον Άγ. Ιωάννη Μακρινό και τραβήξαμε πλάνα από την νέα εκκλησία…
Η συγκεκριμένη εκκλησία έχει χτιστεί σε δασική περιοχή που απαγορεύεται δια ροπάλου η οικοδόμηση. Mάθαμε ότι εκεί βρέθηκαν τα…κόκαλα του Αγ. Ιωάννου του…Μακρινού… Δηλαδή όπου βρίσκουμε κόκαλα «αγίων» πρέπει να στήνουμε εκκλησία; Το μοναστήρι στήθηκε πιο κάτω και πήρε ότι ήταν πάρει και με το παραπάνω, δεν θα μας πάρουν και το οξυγόνο για κάποιον που έζησε 2000 χρόνια πριν και ανέπτυξε μια θρησκεία που στηρίζεται στον σκοταδισμό στις τύψεις και στον σαδισμό της ψυχής (αυτό είναι προσωπική άποψη). Αρκετά. Μακριά (Μακρινός) και αγαπημένοι. Δεν είμαστε όλοι χριστιανοί, υπάρχουν και άνθρωποι που κατανοούν τα κβάντα.
Το ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ είναι αυτό το «τσάκ!» που χρειάζεται να καταλάβουν μερικοί από τον κλήρο της εκκλησίας πώς αυτό που πλασάρουν «Κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με την εκκλησία»… ίσως περάσει στο ντούκου, ίσως κάποιος να πληρωθεί περισσότερο, ίσως να του δημιουργήσουν τύψεις τύπου «θα σε κάψει ο Θεός», ίσως να δουλέψει σωστά το σύνταγμα σύμφωνα με τα άρθρα και τους νόμους του δικαίου, ίσως να ξεχαστεί εντελώς και το Πάσχα του 2011 να πάνε όλοι στον ναό να δώσουμε 20 λεπτά, 1 ευρώ… 2… 6… 12 ευρώ για να έχουμε καλή ψυχή όσο πουλάει ο κάθε ένας την ψυχή του για προσωπικούς ή όχι λόγους. Το θέμα δεν είναι όμως αυτό, δεν έχει σημασία ο ψυχολογικός πόλεμος που δεχόμαστε όλοι εμείς (στις οικογένειες μας και στους φίλους μας) όχι δεν είναι το θέμα αυτό. Το θέμα είναι να αναγνωρίσουμε μόνοι μας τι είναι σωστό και τι λάθος, τι είναι καλό και κακό. Σε όλες τι συζητήσεις που είχα με γνωστούς μου, εγώ ήμουν ο κακός που τόλμησα να πω, ο φίλος μου που τόλμησε να μιλήσει για το μικρό δεντράκι ήταν κακός, αυτός μάλιστα που είπε μια πολύ κακιά κουβέντα για την Εκκλησία ήταν ο Σατανάς!
Σε μια φάση σκέφτηκα γιατί να ασχοληθώ άλλο. Ποιος ο λόγος; Αφού όλο το κόλπο είναι στημένο, έχουν κάνει τόσο μεγάλη πλύση εγκεφάλου, παίζονται τόσο πολύ μεγάλα παιχνίδια στο όνομα του που εγώ όπως χαρακτηριστικά μου είπε κάποιος δεν «φθουράω». ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ στον εαυτό μου με κόστος την καθαρή και αγνή ψυχή μου, να μην αφήσω ποτέ ξανά αυτά τα γεροντάκια από τα μάτια μου. Μπορεί να φοβάμαι γιατί αντικατοπτρίζετε την θρησκεία και με αυτό που κάνω την «προσβάλω» με κάποιον τρόπο αλλά κάθε φορά που θα κοιμάστε θα ξυπνάτε με τους εφιάλτες, όσον και διαλογισμό να κάνετε πάντα θα έχετε τους εφιάλτες του μέλλοντος. Τους εφιάλτες που ψάχνετε μέσα στα μεγάλα κτήρια που θέλετε να κάνετε… Δεν θα έχετε οξυγόνο να πάρετε ανάσα, στο τέλος θα αναζητάτε αυτό το τελευταίο δέντρο που κάψατε με μαρμαρόσκονη και σκυρόδεμα στην καρδιά της ζωής. Ου φονεύσεις, Ου κλέψεις, Ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή, Ουκ επιθυμήσεις πάντα όσα τω πλησίον σου εστί…
Σημείωση Π-Δ: Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο κύριος Μανώλης στο e-mail καταγγελίας, «πέραν του ότι έχουν βάλει εκκλησάκια πάνω από αρχαιολογικές ανασκαφές… το μοναστήρι στην κυριολεξία είναι σαν φρούριο με κάμερες CCTV control room περιμετρικά με τοίχο 4 μέτρα!».
Και είναι ν’ «απορεί» κανείς εδώ: Τι τις θέλουν τις κάμερες, τα επίγεια «μάτια» κι «αφτιά» του Θεού;
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Επισυνάπτεται δορυφορική φωτογραφία με το πριν και το μετά…