Πάρε-Δώσε

Ιστοχώρος ποικίλης ύλης
Ελληνική σημαία Πάρε-Δώσε
  • Ειδοποιήσεις

    Ενημερωθείτε άμεσα, για κάθε νέο άρθρο.
    Loading
  • Ροή σχολίων

Αρχεία της κατηγορίας «Θρησκεία-Εκκλησία»

Θέματα που αφορούν την θρησκεία και την Εκκλησία.

Το επιχείρημα του Γκίλμπερτ Τσέστερτον περί θεότητος του Ιησού

  15/11/2010 | Σχολιασμός

Γκίλμπερτ ΤσέστερτονΣτο παρόν άρθρο επιθυμούμε να αναπτύξομε ένα αρκετά παλαιό χριστιανικό και επώνυμο επιχείρημα, το οποίο ακούμε πολύ συχνά και από τους εγγράμμα­τους και από τους αγράμματους πιστούς όλων των χριστιανικών διομολογή­σεων. Ότι δηλαδή, η χρι­στι­α­νική θρη­σκεία εί­ναι οπωσ­δήποτε η μόνη αλη­θινή, διότι ο Ιησούς Χρι­στός είναι ο αληθινός Θεός. Θέλομε λοιπόν μαζί με τη διατύπωσή τους να εκ­φράσομε ορι­σμένες κρί­σεις, από­ψεις και αντιρ­ρήσεις προς ενη­μέ­ρωση του κοινού. Μετά καλόν είναι, ο καθένας να τα σκε­φτεί λιγάκι και να τα κρίνει.

Το επι­χεί­ρημα αυτό του Άγγλου Γκίλμπερτ Τσέστερτον (Gilbert Keith Chesterton [1874-1936]), συνοψίζεται ως εξής:
«Σε μερικούς στίχους των Ευαγγελίων ο Ιησούς ισχυρίζεται ότι είναι Θεός αλη­θινός και το ίδιο συνάγεται από πολύ περισσοτέρους. Ως είναι φυσικό υπάρχουν δύο περιπτώσεις: Είτε ήταν Θεός, είτε δεν ήταν. Στη δεύτερη περίπτωση αν εγνώριζε ότι δεν ήταν Θεός, τό­τε ήταν ψεύτης. Αν πάλι δεν το εγνώριζε, ένας τέτοιος ισχυρισμός αποδεικνύει ότι ήταν τρε­λός. Αλ­λά δεν μπορεί να ήταν ψεύτης διότι υπέφερε φρικτά πάθη και θάνατο για τους ισχυρι­σμούς του. Επίσης, κατά τα γραπτά των Ευαγγελίων απο­κλείεται να ήταν τρελός. Συνε­πώς μόνο η πρώτη εναλλακτική περίπτωση ισχύει, ότι δηλαδή ο Ιησούς ήταν πραγματικός Θε­ός».

«Είτε ήταν Θεός, είτε δεν ήταν». Αυτή η αρχή «της του τρίτου ή μέσου αποκ­λίσεως» όπως τέθηκε και διατυπώθηκε από τον Αριστοτέλη ισχύει μόνο αν η έννοια στην οποία αναφερόμαστε, εδώ η έννοια Θεός, είναι θεμιτή. Αν αυτή είναι ψευδοέν­νοια, τότε μιλάμε στο κενό χωρίς σημείο αναφοράς! Ακόμα πέραν των δυνατών εκ­δο­χών «ψεύτης ή τρε­λός» μπο­ρεί να ισχύουν και άλλες εκδοχές. Ας εξετάσομε λοιπόν στα επόμενα όλες τις δυνατές εν προκειμένω εκ­δοχές, πέραν της εκδοχής του «Θε­ού»
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Γιατί εγκατέλειψα το Ισλάμ – Η δημόσια εξομολόγηση ενός Παλαιστίνιου άθεου

  09/11/2010 | Σχολιασμός

ΙσλάμΟι μουσουλμάνοι συχνά με ρωτούν γιατί έφυγα απ’ το Ισλάμ. Αυτό που με εντυπωσιάζει, είναι ότι οι μουσουλμάνοι δεν φαίνεται να κατανοούν ότι η απάρνηση του Ισλάμ είναι μια επιλογή που προσφέρεται σε όλους και ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να το πράξει. Θεωρούν ότι όποιος εγκαταλείπει το Ισλάμ είναι ένας πράκτορας ή κατάσκοπος κάποιου δυτικού κράτους, δηλαδή του εβραϊκού κράτους, και ότι πληρώνεται με δέσμες χρημάτων από τις κυβερνήσεις αυτών των χωρών και των μυστικών υπηρεσιών τους. Στην πραγματικότητα δεν κατανοούν ότι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να σκέφτονται και να πιστεύουν σε ό, τι τους ταιριάζει καλύτερα.

Πριν ξεκινήσω, θα ήθελα να τονίσω με έμφαση, πως γράφοντας αυτό το άρθρο, δεν υπονοώ ότι ο Χριστιανισμός και ο Ιουδαϊσμός είναι καλύτερες θρησκείες από το Ισλάμ, και ο αναγνώστης δεν θα πρέπει ανοήτως να σκέφτεται ότι απορρίπτω μόνο το Ισλάμ μεταξύ των θρησκειών, καθώς για μένα, όλες είναι ένα σύνολο θρύλων που μας εμφυσούν στο μυαλό και ένας σωρός ανοησίες που ανταγωνίζονται μεταξύ τους, όσον αφορά την ηλιθιότητα. Πρώτα απ’ όλα, έπρεπε ν’ απεκδυθώ τον ιερό χιτώνα της Σαρία (ισλαμική δικαιοδοσία) με τον οποίον ήμουν περιβεβλημένος, έτσι ώστε ν’ αναρωτηθώ, ν’ αμφισβητήσω και να μελετήσω με την διαπεραστική ματιά του αναζητητή της αλήθειας και όχι των γενειοφόρων σεΐχηδων που προβαίνουν σε μαζική πλύση εγκεφάλου του ακροατηρίου τους, προωθώντας το Ισλάμ ως θρησκεία της ειρήνης, της αδελφοσύνης, του ελέους, της δικαιοσύνης και την ισότητας· μιας θρησκείας που έσωσε γυναίκες από μια θλιβερή μοίρα και τις έφερε σε μια καλύτερη κατάσταση, εφαρμόζοντας επιπλέον και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Εδώ είναι ένας κατάλογος από λόγους, οι οποίοι με οδήγησαν στην αποστασία:
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Η προδοσία του Ιούδα – Βασανιστικά ερωτήματα που ζητούν σαφείς απαντήσεις

  02/11/2010 | Σχολιασμός

Το φιλί του ΙούδαΕρώτηση: Τί πρόδωσε ο Ιούδας;
Απάντηση: Μα το ρωτάτε; Δεν ξέρετε; Τον Χριστό για τριάκοντα αργύρια!

Μέχρις εκεί το ξέρουμε καλά το θέμα. Αυτή είναι η άμεση και αβασάνιστη απάντη­ση, τυ­φλοσούρτης. Δεν ρωτήσαμε βεβαίως το γιατί πρόδωσε, αν και αυτό επίσης είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Τα τριάκοντα αργύρια είναι μια αφελέστατη απάντηση που ικα­νοποιεί τους πιστούς με την πλύση εγκεφάλου που έχουν υποστεί από μωρά παιδιά. Βεβαίως τα τέσσερα κανονικά Ευαγγέλια και πολλά τροπάρια της Μεγάλης Εβ­δομάδας δικαιολογούν την προδοσία με το να χώσουν μέσα στα κείμενα τα τριάκοντα αργύ­ρια. Δηλαδή ο Ιού­δας πρόδωσε τον Ιησού Χριστό επειδή νόσησε από φιλαργυρία. «Τότε Ιούδας ο δυσσεβής φιλαργυρίας νοσήσας εσκοτίζετο» (τροπάριο). Δεν πείθει αυτή η δι­και­ο­λο­γία κανέναν αμερόληπτο ερευνητή. Τα τριάκοντα αργύρια είναι μια φτηνή δικαιο­λο­γία που αντλείται από την Πα­λαιά Διαθήκη, επειδή σύμφωνα με τον Θεϊκό Μωσαϊκό Νόμο, ένας Εβραίος διατιμούσε την αξία ενός δούλου ή δούλης, φονευθέντος ή ταχ­θέντος ισοβίως στον Γιαχβέ, στη φτηνή τιμή των τριάντα ή πενήντα αργυρών νομισ­μάτων σεκέλ, (Έξοδος 21: 32, Λευιτικόν 27: 3-4, κ. ά.), και έτσι θέλησαν να παρουσιά­σουν άλλη μια πλασμένη (ψευδο)προφητεία.

Τα Ευαγγέλια και οι θεολό­γοι φρόντι­σαν να βρούνε και άλλες θε­ό­πνευστες δι­και­ολογίες:
1) Η προδο­σία έγινε για να εκπ­ληρωθούν οι γραφές και να επαληθευθούν οι προκαθορισμένες προφητείες της Εβραϊκής Πα­λαιάς Δια­θή­κης. Τώρα ποιες προφητείες, τρέχα βρες τις και διαπίστωσε αν πράγματι έχουν να κά­νουν καθόλου με τις χρισ­τιανικές αφ­η­γή­σεις των Ευαγγελίων. Αυτά που παρουσιάζουν ως προφητείες είναι παραποιήσεις των Εβραϊκών Γραφών και δεν έχουν απολύτως τίποτα να κάνουν με τις χριστιανικές αφ­η­γή­σεις. Οι χριστι­α­νοί όμως διαφήμι­σαν ψευδώς ότι πρόκειται για προφητείες, βασισμένοι στην αγραμ­ματοσύνη του πλήθους και μετά στην απαγόρευση της μελέτης των γρα­φών.
2) Ο Θε­ός Γιαχβέ είχε θείο σχέδιο για την σω­τηρία του ανθρωπίνου γέ­νους από τη γεμάτη αγάπη αρχική κατάρα του εναντίον των πρω­τοπ­λά­στων. Παρά τα παχιά λόγια για την ελευ­θέ­ρα βούληση, ο Ιού­δας και η προ­δοσία του ήταν προκαθορισμένο μέρος του θεί­ου σχεδίου.
3) Έτσι ήθελε ο Θεός Γιαχ­βέ να παιχθεί το θείο δράμα στο θέατρο της σωτηρίας κ.λπ.

Το ερώτημα εδώ έγκειται ως εξής: Βάσει των τεσσάρων κανονικών Ευαγ­γελίων σε τί συνί­στατο, ποιά ήταν δηλαδή τα στοιχεία που περιείχε, η προδοσία του Ιούδα; Πρωτίστως, ο Ιούδας πρόδωσε τον Χριστό ως τί; Ως εγκληματία, ως ληστή, ως στασιαστή, ως τί τέλος πάντων; Απαιτείται σαφής και αβίαστη απάντηση που βασίζε­ται καθαρά στις αφη­γή­σεις και στα στοιχεία που παραθέτουν τα τέσσερα κανονικά και «θεόπνευστα» Ευαγγέλια κι όχι ένας κατάλογος από εικασίες με όλα εκείνα τα: «Ίσως αυτό, αλλά όχι το άλ­λο» και ένα σωρό από υπο­θέσεις: «Αυτό μπορεί να έγινε κάπως έτσι, αλλά όχι αλλιώς» κ.λπ., σαν όλες αυτές τις απολογητικές απαντήσεις που συνεχώς δίνουν οι «θεοφώτι­στοι» θεολό­γοι και απολογητές όταν φτάνει ο κόμ­πος στο χτένι. Η εφεύρεση δικαιολογιών για να δικαιολογήσει κα­νείς οτιδήποτε, είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.

Όταν κάποιος προδώ­σει έναν συν­άνθρωπό του, για οποιουσδήποτε λόγους, στις αρχές ή τις μυστικές υπη­ρεσίες ενός κρά­τους ή κυβέρνησης ή δικτατορίας, κλπ., η προδοσία του περιέχει τα εξής στοι­χεία:
1) Ο προδότης που πράττει την προδοσία (κατάδοση στις αρχές) προδίδει πάντα τον άλλον ως κάτι. Π.χ. κακοποιό, λη­στή, στασιαστή, αναρχικό, κομμουνιστή, φασί­στα, τρομοκράτη, ανατρεπτικό κ.λπ.
2) Αν ο προδιδόμενος είναι άγνωστος φυσιογνωμικά, τότε ο προδότης φροντίζει να περιγράψει όσο πιο λεπτομερέστερα γίνεται την μορφή του· πως φαίνεται και πως μοιάζει ο άνθρωπος αυτός κ.λπ., ή δίνοντας ακόμα και φωτογραφία του. Έτσι με αυτή την περιγραφή να καθίσταται δυνατόν να αναγνωρισθεί και να συλληφθεί με την πρώτη ευκαιρία.
3) Αν κρύβεται ο άνθρωπος αυτός, ο προδότης μαρτυρά που μένει, που συχνάζει, ποι­ες ώρες πηγαίνει σε ορισμένα μέρη, κ.λπ., για να καιροφυλακτήσουν και να τον πιάσουν.
4) Αν έχει μυστικά σχέδια, τρομοκρατικές ενέργειες, υποχθόνιους και ανατρεπτι­κούς σκοπούς ή έχει διαπράξει εγκλήματα, ο προδότης φροντίζει να μάθει όλα αυτά και να τα μαρτυρή­σει.
5) Ο προδότης μαρτυρά και τον τρόπο με τον οποίο ο προδιδόμενος σκέπτεται, πως δρα, πως κι­νεί­ται, πως στρατο­λογεί άλλους, κ.λπ.

Τέτοια απάντηση που να περιέχει τέτοια στοιχεία στα Ευαγγέλια δεν υπάρ­χει. Αν­τιθέ­τως τα Ευαγγέλια παρέχουν πλείστα όσα στοιχεία που ανατρέπουν κατηγορη­ματικώς τα ανω­τέρω πέντε στοιχεία που αναφέρονται. Ο Ιησούς ήταν κάθε μέρα μαζί με τον κόσμο και τις ιουδαϊκές αρχές. Μυστικά δεν είχε. Ήταν δηλαδή μια προδοσία εντελώς αχρείαστη και για τους Ιουδαίους και για τους Ρωμαίους. Όλοι τον ξέρανε πολύ καλά και μπο­ρού­σαν να τον βρούνε πολύ εύκολα. Κήρυττε και δίδασκε χωρίς μυστικά. Κάθε μέρα τσα­κωνόταν με τους αρχιερείς, γραμματείς, φαρισαίους και εμ­πόρους μέσα στον ναό. Παντού δίδα­σκε, έκανε θαύματα, τέρατα και σημεία. Τα τρία πρώτα, τα συν­ο­πτικά, Ευαγ­γέ­λια μας λέ­νε ότι όταν η σπείρα με τους αρχιερείς και αξιωματούχους των Ιουδαίων συνελάμ­βαναν τον Ιησού μέσα στη νύχτα, αυτός παρα­ξενεύτηκε και τους είπε: «Μα καλά, κάθε μέρα ήμουν στον ναό μαζί σας δι­δά­σκων… και δεν απλώσατε χέρια πάνω μου να με συλ­λά­βετε και τώρα ήλθατε μέσα στην νύ­χ­τα με ξύλα και μαχαίρια… να με πιάσετε σαν λη­στή…». Το «Κατά Ιωάννην» ευαγγέλιο μας λέει ότι, ο Ιησούς είπε στις ιουδαϊκές αρχές: «Eγώ μίλησα φανερά στον κόσμο. Tην διδαχή μου εγώ την έκανα πάντοτε μέσα στη συναγωγή και μέσα στον ναό, όπου συγκεντρώνονται οι Iουδαίοι, και δε δίδαξα τίποτε στα κρυφά…» (18: 20-21)
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Μοναστήρι Ιωάννης Μακρινός Α.Ε. – Καταπατήσεις (δασικών) εκτάσεων και…«παλιά μου τέχνη κόσκινο» των «ταπεινών» ρασοφόρων

  23/09/2010 | Σχολιασμός

Μετά από την επίσημη καταγγελία του blog megaramme.blogspot.com το οποίο ευχαριστούμε θερμά για την ανάδειξη του θέματος, πήγαμε στην δασική περιοχή λίγο πιο πάνω από τον Άγ. Ιωάννη Μακρινό και τραβήξαμε πλάνα από την νέα εκκλησία…

Η συγκεκριμένη εκκλησία έχει χτιστεί σε δασική περιοχή που απαγορεύεται δια ροπάλου η οικοδόμηση. Mάθαμε ότι εκεί βρέθηκαν τα…κόκαλα του Αγ. Ιωάννου του…Μακρινού… Δηλαδή όπου βρίσκουμε κόκαλα «αγίων» πρέπει να στήνουμε εκκλησία; Το μοναστήρι στήθηκε πιο κάτω και πήρε ότι ήταν πάρει και με το παραπάνω, δεν θα μας πάρουν και το οξυγόνο για κάποιον που έζησε 2000 χρόνια πριν και ανέπτυξε μια θρησκεία που στηρίζεται στον σκοταδισμό στις τύψεις και στον σαδισμό της ψυχής (αυτό είναι προσωπική άποψη). Αρκετά. Μακριά (Μακρινός) και αγαπημένοι. Δεν είμαστε όλοι χριστιανοί, υπάρχουν και άνθρωποι που κατανοούν τα κβάντα.

Το ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ είναι αυτό το «τσάκ!» που χρειάζεται να καταλάβουν μερικοί από τον κλήρο της εκκλησίας πώς αυτό που πλασάρουν «Κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με την εκκλησία»… ίσως περάσει στο ντούκου, ίσως κάποιος να πληρωθεί περισσότερο, ίσως να του δημιουργήσουν τύψεις τύπου «θα σε κάψει ο Θεός», ίσως να δουλέψει σωστά το σύνταγμα σύμφωνα με τα άρθρα και τους νόμους του δικαίου, ίσως να ξεχαστεί εντελώς και το Πάσχα του 2011 να πάνε όλοι στον ναό να δώσουμε 20 λεπτά, 1 ευρώ… 2… 6… 12 ευρώ για να έχουμε καλή ψυχή όσο πουλάει ο κάθε ένας την ψυχή του για προσωπικούς ή όχι λόγους. Το θέμα δεν είναι όμως αυτό, δεν έχει σημασία ο ψυχολογικός πόλεμος που δεχόμαστε όλοι εμείς (στις οικογένειες μας και στους φίλους μας) όχι δεν είναι το θέμα αυτό. Το θέμα είναι να αναγνωρίσουμε μόνοι μας τι είναι σωστό και τι λάθος, τι είναι καλό και κακό. Σε όλες τι συζητήσεις που είχα με γνωστούς μου, εγώ ήμουν ο κακός που τόλμησα να πω, ο φίλος μου που τόλμησε να μιλήσει για το μικρό δεντράκι ήταν κακός, αυτός μάλιστα που είπε μια πολύ κακιά κουβέντα για την Εκκλησία ήταν ο Σατανάς!

Σε μια φάση σκέφτηκα γιατί να ασχοληθώ άλλο. Ποιος ο λόγος; Αφού όλο το κόλπο είναι στημένο, έχουν κάνει τόσο μεγάλη πλύση εγκεφάλου, παίζονται τόσο πολύ μεγάλα παιχνίδια στο όνομα του που εγώ όπως χαρακτηριστικά μου είπε κάποιος δεν «φθουράω». ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ στον εαυτό μου με κόστος την καθαρή και αγνή ψυχή μου, να μην αφήσω ποτέ ξανά αυτά τα γεροντάκια από τα μάτια μου. Μπορεί να φοβάμαι γιατί αντικατοπτρίζετε την θρησκεία και με αυτό που κάνω την «προσβάλω» με κάποιον τρόπο αλλά κάθε φορά που θα κοιμάστε θα ξυπνάτε με τους εφιάλτες, όσον και διαλογισμό να κάνετε πάντα θα έχετε τους εφιάλτες του μέλλοντος. Τους εφιάλτες που ψάχνετε μέσα στα μεγάλα κτήρια που θέλετε να κάνετε… Δεν θα έχετε οξυγόνο να πάρετε ανάσα, στο τέλος θα αναζητάτε αυτό το τελευταίο δέντρο που κάψατε με μαρμαρόσκονη και σκυρόδεμα στην καρδιά της ζωής. Ου φονεύσεις, Ου κλέψεις, Ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή, Ουκ επιθυμήσεις πάντα όσα τω πλησίον σου εστί…

Τάσος Μανώλης (1, 2)

Σημείωση Π-Δ: Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο κύριος Μανώλης στο e-mail καταγγελίας, «πέραν του ότι έχουν βάλει εκκλησάκια πάνω από αρχαιολογικές ανασκαφές… το μοναστήρι στην κυριολεξία είναι σαν φρούριο με κάμερες CCTV control room περιμετρικά με τοίχο 4 μέτρα!».
Και είναι ν’ «απορεί» κανείς εδώ: Τι τις θέλουν τις κάμερες, τα επίγεια «μάτια» κι «αφτιά» του Θεού;

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Επισυνάπτεται δορυφορική φωτογραφία με το πριν και το μετά…

Δορυφορική φωτογραφία

Γελοιογραφία – Πως αντιμετωπίζονται οι δυσκολίες στον Ιουδαιοχριστιανισμό

  25/08/2010 | Σχολιασμός

Γελοιογραφία - Πως αντιμετωπίζονται οι δυσκολίες στον Ιουδαιοχριστιανισμό

 
Εναλλαγή σε εμφάνιση φορητής συσκευής