Πάρε-Δώσε

Πρόκειται για βίντεο που δείχνει το ποιόν των Ναζωραίων. Είναι ο επίλογος από την εκπομπή «Αρχονταρίκι» που παρουσιάζει το πρωί της Κυριακής από την ΕΤ-1 ο 54χρονος Μητροπολίτης Δημητριάδος Βόλου Ιγνάτιος Γεωργακόπουλος.

Η εκπομπή που θα δείτε προβλήθηκε 10:20 με 11:15 το πρωί της Κυριακής 26 Δεκεμβρίου 2010. Στο στούντιο βλέπουμε δύο πανέξυπνα κατηχητόπουλα, τα αδελφάκια Αντώνη και Ιωάννα, που διηγούνται αυτά που διάβασαν από τους «Βίους των Αγίων». Και ο Δεσπότης του Βόλου (όπως θα δείτε στο συλλεκτικό αυτό βίντεο) τα παρακινεί να γίνουν άγιοι και να μαρτυρήσουν για τον Εβραίο ραβίνο Ιησού Χριστό!

Ρε καλοπερασάκια Ιγνάτιε Γεωργακόπουλε, γιατί δεν γίνεσαι άγιος εσύ, να δεις την γλύκα; Δεν ντρέπεσαι να προπαγανδίζεις τις μαζοχιστικές, αντεθνικές σου ιδέες στα μικρά κι αθώα Ελληνόπουλα, που δεν έχουν ακόμη καταλάβει πόσο μαζοχιστές υπήρξαν ΟΛΟΙ οι άγιοι του Χριστιανισμού;

Δείτε, σας παρακαλώ, αυτό το βίντεο και είναι βέβαιον πως αν έχετε παιδιά, θα εξοργισθείτε με το απύθμενο θράσος του πάμπλουτου Δεσπότη Βόλου, Ιγνάτιου Γεωργακόπουλου.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ, πάντως (0:02 έως 0:50 του βίντεο), την ευφυέστατη απάντηση που δίνουν τα δύο παιδιά στον Ιγνάτιο: …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Μετάφραση από την αγγλική, παρατηρήσεις και σημειώσεις εντός του κειμένου υπό: Δρος Ιωάννου, Νεοκλέους Φιλάδελφου, Μ. Ρούσσου

Πρόλογος του μεταφραστή
Έχω υπ’ όψη μου πολλούς ανεξέταστους και αμελέτητους ή σκόπιμους Χριστι­α­νούς απο­λο­γη­τές και θεολόγους οι οποίοι ισχυρίζονται ότι το Ταλμούδ και η Καινή Διαθήκη φέ­ρουν πει­στικές αναφορές και στοιχεία περί ιστορικού Ιησού Χριστού. Προς τούτο έκα­να τον κόπο να μεταφράσω από την αγγλική και να παραθέτω εδώ την δημοσι­ευμένη ερ­γα­σία του Ιουδαίου Ραβίνου Hayyim ben Yehoshua, ειδικού με­λετητή και ερευνητή του Ταλ­μούδ και όλης της σχετικής ύλης, την οποία και έχει αν­αρτήσει στο διαδίκτυο. Η ερ­γασία αυτή είναι πολύ πυκνογραμμένη και τεκμηρι­ω­μένη με πολλά ενδιαφέροντα στοι­χεία. Διά να μην λάβει τεράστια έκταση πολλές φο­ρές ο ερευνητής ανακοινώνει ετοί­μως πολ­λά από τα γνωστά στοιχεία ή τα νέα που αυτός χρησιμοποιεί καθώς και τα συμ­περά­σματα στα οποία κατέληξε ή είναι παραδε­κτά από την αμερόληπτη επιστημονική κοι­νό­τη­τα και μερικές φορές με μια συντομία που ημπορεί να ξαφνιάσει κά­ποιους. Δι’ όλα αυτά η ερ­γασία εφ’ ενός μεν είναι πο­λύ ου­σιώδης και εφοδιασμένη με πολλά στοι­χεία, εφ’ ετέ­ρου δε ο ενδια­φε­ρόμενος αναγνώ­στης οφείλει να την μελετήσει και να την εξετάσει πολύ προσεκτικώς. Αξί­ζει πο­λύ τον κό­πο! Εκτός του ότι φανερώνει βαθιά γνώ­ση των θεμάτων και των πραγ­μά­των, πολλά των οποίων δεν εί­ναι γνωστά στους περισ­σοτέρους, Χριστιανούς και μη Χρι­σ­τιανούς, όχι μόνο προ­ξε­νεί ανεπανόρ­θωτη βλάβη σε κά­θε τέτοιο σκόπιμο ή ανεξέ­τα­σ­το ισχυ­ρισμό, ότι δηλαδή το Ταλ­μούδ και η Καινή Διαθή­κη ανα­φέ­ρουν τον ιστορικό Ιησού Χριστό, αλλά και τον καταρρίπτει πατα­γωδώς.

Ως γνωστόν το Ταλμούδ άρχισε να γράφεται στην Παλαιστίνη και Βαβυλώνα τον δεύτερο αιώνα και τελείωσε τον έκτο. Κατά τους διάφορους Μεσαιωνικούς διωγμούς των Εβραίων στην Ευρώπη, οι Χριστιανοί πολλές φορές προσπάθησαν να καταστρέ­ψουν το Ταλμούδ. Όπως φαίνεται οι μανιασμένες προσπάθειές τους είχαν μόνο με­ρι­κό και προσωρινό αποτέλεσμα. Το Ταλμούδ επανεξεδόθη στην Βασιλεία της Ελβετί­ας τον 16^ο αιώνα κάτω από την αυστηρή λογοκρισία των Χριστιανών. Παρ’ όλα ταύτα η Εβραϊκή κοινότητα διαφύλαξε επαρκώς το αρχικό Ταλμούδ και έτσι αυτό που έχει σή­μερα στα χέρια της είναι πιστό στο αρχικό. Η σύγκρισή του με το χριστιανικά λογοκ­ριμένο Ταλμούδ εκθέτει σαφώς όλες τις διαφορές και τις χριστιανικές επεμ­βά­σεις! Ακολούθως, παίζει πολύ ση­μαντικό ρό­λο στην έρευνα από ποιο Ταλμούδ αντ­λούμε αναφορές, το πραγματικό ή το λογοκριμένο. Αυτό το τονίζει παρακάτω ο ειδι­κός γνώ­στης του Ταλμούδ Hayyim ben Yehoshua. Αλλά και οι σχετι­κές­ αναφορές των Χριστιανών στο ύστερο λογοκριμένο (κυρίως Βαβυλωνιακό) Ταλμούδ αποτελούν αν­τιδράσεις που αφορούν τον Χριστιανισμό γενικώς και όχι τον Ιησού Χριστό ειδικώς …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Οι ακόλουθες σκηνές προέρχονται από την ορκωμοσία του δημοτικού συμβουλίου της Γορτυνίας στην Δημητσάνα (19/12/2010).

Αφού ολοκληρώθηκε η τελετή και εκφώνησε έναν σύντομο χαιρετισμό ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, Ιερεμίας, προς την νέα εκλεγμένη τοπική ηγεσία, ένα μέλος του δημοτικού συμβουλίου που ανήκει στον σχηματισμό «Λαϊκή Συσπείρωση», υπενθυμίζει πως σύμφωνα με τους νόμους του κράτους (άρθρα 52 και 54 του νόμου 3852/2010) ορίζεται πως ο όρκος είναι πολιτικός («Ορκίζομαι να είμαι πιστός στην πατρίδα, να υπακούω στο Σύνταγμα και στους νόμους και να εκπληρώνω τίμια και ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου») και δεν προβλέπεται η παρουσία ιερέων σ’ αυτήν και ούτε φυσικά θρησκευτικός όρκος και τελετή.

Ο ιεράρχης, αντί να γυρίσει και το άλλο μάγουλο, όπως ορίζει η θρησκεία του, άρχισε να λούζει με διάφορες «ευχές» τον προλαλήσαντα, γεμάτες από το γνωστό «χριστιανικό ήθος». Δεν παρέλειψε δε να επικαλεστεί τον «πατριωτικό» ρόλο της Εκκλησίας και τον «εθνομάρτυρα» πατριάρχη Γρηγόριο Ε’ (ναι, αυτόν που αφόρισε την Επανάσταση και απαγόρευε στους ραγιάδες να δίνουν αρχαιοελληνικά ονόματα στα παιδιά τους).

Το θλιβερόν του πράγματος στο όλο θέαμα δεν είναι το παραλήρημα του εν λόγω ιερέα, αλλά το χειροκρότημα που απέσπασε η παράσταση που έδωσε. Οι νομίμως εκλεγμένοι δηλαδή, αποδοκίμασαν τον νόμο που επικαλέστηκε ο συγκεκριμένος, κι επίσης νομίμως εκλεγμένος, σύμβουλος και με το χειροκρότημά τους επιδοκίμασαν την άτυπη εκκλησιαστική συμμετοχή στις πολιτικές διεργασίες.

Είμαστε δηλαδή, πάνω απ’ όλα «ορτοντόξ» …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Τα συγ­γράμματα των εθνικών ιστορικών και συγ­γ­ρα­­φέ­ων Φλέ­γοντος, Θαλ­λού, και Πορφυ­ρί­ου, 2^ος αιών – αρχές 4^ου αιώνος, το σύγγ­ραμμα του χριστιανού Ιουλίου Αφρικανού, 3^ος αιών, και το σύγ­­γραμ­μα του Γαλιλαί­ου ιστορικού Ιούστου της Τιβε­ριάδος 1^ος αιών, κ. ά., έχουν απολε­σθεί. Τί έχει απομείνει για να διασωθούν αυτά;! Σήμερα όμως διάφοροι αυ­τοβα­πτι­­σθέν­τες απολογητές, που συνήθως τελούν εν ανωνυμία, μας πα­ραθέτουν «αποσπά­σμα­τα» του Φλέγοντος και του Θαλλού, τα οποία ισχυρίζονται ότι φέ­ρουν μαρτυρί­ες για τον σει­σμό και την έκ­λειψη ηλίου που δήθεν έγιναν κατά τη σταύρωση του υποτι­θε­μέ­νου Ιη­σού. Κατ’ αυ­τόν τον τρόπον οι απολογητές νομί­ζουν ότι μας παρέχουν «ιστο­ρι­κές» πλέον «απο­δεί­ξεις» περί της ιστορικής υπάρξεως του θρυ­λου­μέ­­νου Ιησού που έγινε μετά ο μυθο­λο­γικός Χρι­στός.

Ση­μει­ώστε ότι την έκλειψη ηλίου (ή το σκοτάδι πάνω σε όλη τη γη) την ανα­φέ­ρουν ο Ματ­θαίος (27: 45), ο Μάρκος (15: 33) και ο Λου­κάς (23: 44). Ο Ιωάννης την αγνοεί. Το σχί­σι­μο του καταπετάσματος του ναού στα δύο, από πάνω ως κάτω, το ανα­φέρουν ο Ματ­θαί­ος 27: 51, ο Μάρκος (15: 38) και ο Λουκάς (23: 45). Ο Ιωάννης το αγνοεί. Αλλά τα υπό­λοιπα μυθο­λο­γι­κά συμβάντα, περί σεισμού, ανεώξεως πολλών μνημείων, ανα­στάσεως πολλών νεκρών στην Ιερου­σα­λήμ, κλπ., τα αναφέρει μόνο ο Ματθαίος (27: 51-53), ενώ οι άλλοι τρεις κα­νο­νικοί ευ­αγγε­λι­στές τα αγνοούν …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »