Το ότι η Βίβλος είναι ένα «θεόπνευστο» και «ιερό» βιβλίο, είναι «αδιαμφισβήτητο» και περί τούτου δεν χωρεί αμφιβολία…
Βεβαίως, υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις, όπου οι υπερβολικές δόσεις «θεοπνευστίας» δημιουργούν κωμικές καταστάσεις, που αυθορμήτως φέρνουν το μειδίαμα στα χείλη τού ευσεβούς αναγνώστη.
Μία από αυτές τις περιπτώσεις, συναντούμε στο «ιστορικό» βιβλίο τής Παλαιάς Διαθήκης, «Βασιλέων Α’» (ή «Βασιλέων Γ’» στους O’), όπου γίνεται αναφορά σε έναν από τούς βασιλιάδες τού Ιούδα, τον Αβιάμ.
«Νήφε και μέμνησο απιστείν» (Να παραμένεις νηφάλιος και να θυμάσαι να δυσπιστείς). Επίρμαχος
Συχνά, τόσο οι απολογητές, όσο και αρκετοί πιστοί, αμφισβητούν την ύπαρξη τής δογματικής έκφρασης -και ταυτόσημης τής τυφλής πίστης- «Πίστευε και μη ερεύνα», στα «ιερά» κείμενα τού Χριστιανισμού. Ο δε θεολόγος και καθηγητής Φιλοσοφίας, Χρήστος Γιανναράς, υποστηρίζει πως η συγκεκριμένη έκφραση αποτελεί «ένα σύνθημα άγνωστης προέλευσης» (Αλφαβητάρι τής πίστης, σελ. 25).
Επειδή λοιπόν, οι Ιουδαιοχριστιανοί στην προσπάθειά τους να θολώσουν τα νερά, όταν δεν παίζουν με τα κόμματα για να δώσουν το επιθυμητό σ’ αυτούς νόημα («Πίστευε και μη, ερεύνα»*), αντιπαραβάλλουν την ρήση «Ερευνάτε τας γραφάς»** (Κατά Ιωάννην, 5: 39), ως ακλόνητο θεολογικό επιχείρημα προτροπής προς στην έρευνα (λες και η εβραϊκή Βίβλος είναι το μοναδικό πεδίο έρευνας στον κόσμο), θα κάνουμε αυτό ακριβώς που προτείνουν: Θα ερευνήσουμε «τας γραφάς» και τα «πατερικά» κείμενα (εκτός κι αν τα «πατερικά» κείμενα απορρίπτονται κατά περίπτωση), για να δούμε αν τεκμηριώνεται ή όχι το «Πίστευε και μη ερεύνα» … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »
«Και ο Παύλος, αφού στάθηκε όρθιος, στο μέσον τού Αρείου Πάγου*, είπε: “Άνδρες Αθηναίοι, σας βλέπω, από κάθε πλευρά, στο έπακρον θεολάτρες. Επειδή, ενώ περνούσα, και πρόσεχα τα σεβάσματά σας, βρήκα και έναν βωμό, στον οποίο υπάρχει η επιγραφή: ΣΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΘΕΟ. Εκείνον, λοιπόν, που αγνοώντας λατρεύετε, αυτόν εγώ σας κηρύττω”» (Πράξεις Αποστόλων, 17: 22-23). [* Όπως εύστοχα σημειώνει ο Παναγιώτης Μαρίνης: «Θα πρέπει να γίνει κατανοητόν ότι, όπως και σήμερα έτσι και τότε, ο Άρειος Πάγος ήταν ανώτατο δικαστήριο κι όχι βήμα, απ’ όπου ο κάθε γραφικός τής εποχής μπορούσε να αγορεύει…».]
Πασίγνωστη η μαρτυρία τού Παύλου. Πόσες και πόσες φορές δεν την ακούσαμε να χρησιμοποιείται ως απόδειξη σπερματικού λόγου και προφητικής αναμονής των αρχαίων Ελλήνων για τον έναν και μοναδικό αληθινό Θεό: Τον ιουδαιοχριστιανικό Γιαχβέ; Τα πράγματα ωστόσο δεν είναι ακριβώς έτσι όπως διατείνονται οι χριστιανοί απολογητές. Κι αυτό δεν αποτελεί αυθαίρετο συμπέρασμα μιας ισχνής μειοψηφίας κακόπιστων αμφισβητιών, αλλά θέση με την οποία συντάσσεται ένα σημαντικό κομμάτι των ειδικών που ασχολήθηκαν με το θέμα … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »
Ερώτηση: Πώς θα σας φαινόταν αν μαθαίνατε ότι ο δάσκαλος των παιδιών σας διαμορφώνει το μάθημά του κατά τέτοιον τρόπο ώστε κάποιοι μαθητές να…μην καταλαβαίνουν μία; Πώς θα αντιδρούσατε αν με τα ίδια σας τ’ αυτιά τον ακούγατε να ομολογεί ότι οι μέθοδοι διδασκαλίας που χρησιμοποιεί, έχουν απώτερο σκοπό την…εξάλειψη και της τελευταίας πιθανότητας οι…κουμπούρες να γίνουν μέτριοι, οι μέτριοι καλοί και οι καλοί άριστοι; Φαντάζομαι, στους περισσότερους από σας και μόνο στη σκέψη ότι θα μπορούσε ποτέ να υπάρχει ένας τόσο διεστραμμένος δάσκαλος, θα σηκώθηκε η τρίχα! Ε κι όμως, αγαπητοί μου φίλοι, ένας τέτοιος δάσκαλος -σύμφωνα πάντα με την ίδια την Αγία Γραφή- ήταν ο Διδάσκαλος των Διδασκάλων…Ιησούς!!
Συγκεκριμένα όπως αναφέρει το «Κατά Μάρκον» (4: 10-12), όταν κάποτε ρώτησαν τον Χριστό γιατί δίδασκε με παραβολές, αυτός έδωσε αυτολεξεί την εξής…θεϊκή απάντηση: «Σ’ εσάς δόθηκε η δυνατότητα να γνωρίσετε τα μυστήρια τής βασιλείας τού Θεού˙ σ’ εκείνους δε έξω όλα δίνονται με παραβολές ώστε οι βλέποντες να βλέπουν αλλά να μην αναγνωρίζουν, και οι ακούοντες ν’ ακούν, αλλά να μην αντιλαμβάνονται, μην τυχόν και μετανοήσουν και τους συγχωρεθούν τα αμαρτήματά τους».
Σε ένα από τα αποκαλούμενα «ιστορικά βιβλία» τής Αγίας Γραφής και δη τής Παλαιάς Διαθήκης, το «Χρονικών Β’» (ή «Παραλειπομένων Β’»), γίνεται αναφορά σ’ έναν από τούς βασιλιάδες τού Ιούδα, τον Ιωράμ. Σύμφωνα λοιπόν με την Βίβλο, ο Ιωράμ ανέλαβε την βασιλεία σε ηλικία 32 ετών κι αφού βασίλευσε επί οκτώ χρόνια, πέθανε… «Ήταν ηλικίας 32 χρόνων όταν βασίλευσε· και βασίλευσε στην Ιερουσαλήμ οκτώ χρόνια, και έφυγε χωρίς να είναι ποθητός· και τον έθαψαν στην πόλη τού Δαβίδ, όμως όχι στους τάφους των βασιλιάδων» (Χρονικών Β’, 21: 20).
Με μία απλή αριθμητική πράξη, επιπέδου Α’ Δημοτικού, είναι προφανές ότι ο Ιωράμ πέθανε στην ηλικία τών 40 ετών (32+8=40). Τίποτε αξιοπερίεργο μέχρι εδώ…
Λίγο παρακάτω όμως (για την ακρίβεια, μόλις δυο γραμμές μετά), οι «σοφοί» συγγραφείς τής «θεόπνευστης» Βίβλου, επιχειρούν να δοκιμάσουν την αντοχή της ανθρώπινης νοημοσύνης … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »
10/12/2011 | 
Σχολιασμός 
Το ότι η Βίβλος είναι ένα «θεόπνευστο» και «ιερό» βιβλίο, είναι «αδιαμφισβήτητο» και περί τούτου δεν χωρεί αμφιβολία…
«Νήφε και μέμνησο απιστείν» (Να παραμένεις νηφάλιος και να θυμάσαι να δυσπιστείς).
Ερώτηση: Πώς θα σας φαινόταν αν μαθαίνατε ότι ο δάσκαλος των παιδιών σας διαμορφώνει το μάθημά του κατά τέτοιον τρόπο ώστε κάποιοι μαθητές να…μην καταλαβαίνουν μία; Πώς θα αντιδρούσατε αν με τα ίδια σας τ’ αυτιά τον ακούγατε να ομολογεί ότι οι μέθοδοι διδασκαλίας που χρησιμοποιεί, έχουν απώτερο σκοπό την…εξάλειψη και της τελευταίας πιθανότητας οι…κουμπούρες να γίνουν μέτριοι, οι μέτριοι καλοί και οι καλοί άριστοι; Φαντάζομαι, στους περισσότερους από σας και μόνο στη σκέψη ότι θα μπορούσε ποτέ να υπάρχει ένας τόσο διεστραμμένος δάσκαλος, θα σηκώθηκε η τρίχα! Ε κι όμως, αγαπητοί μου φίλοι, ένας τέτοιος δάσκαλος -σύμφωνα πάντα με την ίδια την Αγία Γραφή- ήταν ο Διδάσκαλος των Διδασκάλων…Ιησούς!!
