Όχι όμως για την ασύστολη εγκληματικότητα, όπως ίσως κάποιος θα περίμενε, αλλά για την επιστροφή της…«ειδωλολατρίας».
Μάλιστα… Αφού η Αστυνομία έλυσε όλα τ’ άλλα προβλήματα, σκέφτηκε να ασχοληθεί και με το «ακανθώδες» ζήτημα της ελληνικής θρησκείας.
Στο τριμηνιαίο περιοδικό της Ελληνικής Αστυνομίας (τεύχος 32, 2007), σημειώνεται η ανησυχία για το ρεύμα που είναι «φανατικά ελληνικό» και εμμένει στην ονοματοδοσία των παιδιών με «ακραιφνώς αρχαιοελληνικά ονόματα» και εκφράζεται ο προβληματισμός για την επιστροφή των «αρχαιοελληνικών ιδεών» μέσω τηλεοπτικών σειρών, όπως η…«Ζίνα»(!) και ο…«Ηρακλής»(!) … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »
«Είναι μερικοί γονείς που λένε: “Άσε το παιδί, γυναίκα, να πάει στις γυναίκες να μάθει. Γιατί άμα δεν μάθει, θα μας βγει…άρρωστο”. Λάθος! Γιατί, μπορεί να μην του δώσεις φαγητό να φάει και να πεθάνει, αλλά άμα του δώσεις “σάρκα” να φάει, μπορεί να πεθάνει…στιγμιαίως! Το ‘χασες το παιδί σου!… Σας είπα ότι και μέσα στον γάμο πρέπει να συγκρατεί κανείς τον εαυτόν του. Να μην αποδέχεται αυτή την αχαλίνωτη ηδονή… Είναι πολύ σημαντικό να μην λατρεύουμε τους συζύγους μας. Βλέπω πολλές φορές στα στέφανα των κηδειών, όταν πεθαίνει ο ένας, λέει “Στον λατρευτό μου σύζυγο”, ή “στην λατρευτή μου σύζυγο”… Η λατρεία ανήκει μόνο στον Θεό!… Θα σας πω από τον πατέρα Παΐσιο, τι γίνεται κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης, για όσους είναι νέοι και νέες. “Όταν μείνει έγκυος η γυναίκα”, λέει ο γέροντας, “τότε το άριστο είναι να σταματήσουν τις επαφές αμέσως”. Ο γέροντας ήταν ασκητής αδελφοί μου. Δεν ήταν ούτε γυναικολόγος, ούτε μαιευτήρας κι όμως ήξερε καλύτερα απ’ τους μεγάλους γιατρούς, να λέει σωστά πράγματα. “Από τον έκτο μήνα και μετά πρέπει να σταματήσουν τις επαφές, γιατί εκτός από τον κίνδυνο, να πάθει ζημιά το παιδί -αποβολή-, γίνεται και πνευματική ζημιά… Το έμβρυο, αναγκαστικά συμμετέχει κι αυτό στην ηδονή που νιώθει η μάνα, από την κοιλιά ακόμη, κι αποκτά το παιδί, το πάθος από κείνη τη σχέση, που κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης, έχει ο άνδρας με τη γυναίκα”… Πήγε κάποιος και είπε στον γέροντα: “Πες μας γέροντα, πως να διαπαιδαγωγήσουμε το παιδί μας;”. Είπε, “Πόσο χρονών είναι;” και είπε “Είναι ενός μηνός”. Και λέει ο γέροντας: “Α! Αργήσατε! Δεν μπορώ να σας πω τίποτα! Έπρεπε πριν, να τα πούμε, όταν ήταν μέσα στην κοιλιά”… Πολλά ανδρόγυνα, που έρχονται να παντρευτούν στην εκκλησία, δεν έχουν πνευματικό, πολλές φορές, γι’ αυτό και μετά από 2-3 χρόνια αρχίζουν τα προβλήματα κι έρχονται τα διαζύγια. Εάν υπήρχε πνευματικός, δεν θα υπήρχε διαζύγιο!…».
Ακόμη κι αν παραβλέψει κάποιος την σύνθεση του ακροατηρίου, δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί: Μα είναι δυνατόν, οι παπάδες να γεμίζουν το ακατοίκητο μυαλό του χριστεπώνυμου πληρώματος με τέτοια σκουπίδια και σκατά, στον 21ο αιώνα; Απ’ ότι φαίνεται όμως είναι, και πιθανώς να υπάρχουν και αρκετοί που τους παίρνουν και στα σοβαρά…
Αν μη τι άλλο, οι εικόνες του ακόλουθου βίντεο, είναι τουλάχιστον σουρεαλιστικές, τυπικό δείγμα ελληνοχριστιανικής νοοτροπίας.
Ένα τσούρμο κρατικοδίαιτοι παπάδες, λωβοτομημένοι πιστοί και «θρήσκοι» πολιτικοί και λοιποί «επίσημοι», «εν χορδαίς και τυμπάνοις» συμμετέχουν με «κατάνυξη» σε λιτανεία της εικόνας του…Πατροκοσμά.
Το ότι, κάπου δίπλα τους έχει πιάσει φωτιά, ουδόλως φαίνεται να τους απασχολεί. Μάλλον έχουν ισχυρή την πεποίθηση, πως «για όλα έχει ο Θεός». Τα μαύρα μας τα χάλια…
Επειδή το πλείστον του Ελληνικού λαού, μηδέ των αξιοτίμων βουλευτών και υπουργών εξαιρουμένων, έχει άγνοια της φιλοπατρίας και φιλογενείας των Αγιορειτών, πρέπει να γνωρίζουν ότι οι Αγιορείται Πατέρες, ότε ετέθη υπό των μεγάλων Δυνάμεων το θέμα της εντάξεως του Αγίου Όρους μετά την απελευθέρωσιν από τον Τουρκικόν ζυγόν, το που θα ανήκη, σύσσωμοι υπέγραψαν την επιθυμίαν των και την θέλησίν των, να ενσωματωθή εις το τότε Ελληνικόν Βασίλειον, την στιγμήν που σκοτειναί δυνάμεις, παντοιοτρόπως ενεργούσαι ηγωνίζοντο υπέρ της διεθνοποιήσεώς του.
Δι’ όλον αυτόν τον αγώνα υπέρ της εντάξεως εις τον Ελλαδικόν κορμόν τί έπραξεν το τότε κράτος; Το ανεγνώρισεν; Τι έκαμεν τότε; Αυξήθηκεν με μιαν επιπλέον χερσόνησον που αποτελούσεν το μήλον της έριδος, φάρον φωτεινόν μουσείο ζων της πάλαι ποτέ Αγίας Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, θησαυροφυλάκειον των οσίων και ιερών της πίστεως και της ρωμιοσύνης.
Μήπως τώρα αυτά ελησμονήθησαν; Μήπως έπρεπε αυτά να διδαχθούν; Μήπως αυτά έπρεπε να τα γνωρίζη ο λαός κάτι που ποτέ δεν έγινε; Φοβούμαι ότι με την υπάρχουσαν άγνοιαν βαδίζομεν προς εκεί. Ότε τότε δεν ηδυνήθησαν να το πραγματοποιήσουν τώρα προφασιζόμενοι προφάσεις εν αμαρτίαις και με εξιλαστήριον θύμα τον Καθηγούμενον Αρχιμανδρίτην Γέροντα Εφραίμ, και στηριζόμενοι εις αβασίμους και αστηρίκτους και αδίκους κατηγορίας προσπαθούν παντοιοτρόπως και ποικιλοτρόπως να γενή αυτό που τότε δεν εκατορθώθη. Μη γένοιτο.
Εις τα τραγικά, αναληθή και αδίκως διαδραματισθέντα, κατά του Αγιωνύμου Όρους, εν τω προσώπω του Βατοπαιδινού Καθηγουμένου Γέροντος Εφραίμ, όστις υπομένη πάσαν θλίψιν και στεναχώριαν δια την Βασιλείαν των Ουρανών, επίκαιρος είναι ο λόγος του Υμνογραφου κατά την Μεγάλην Πέμπτην. «Λαός μου τι εποίησα σοι και τι μοι ανταπέδωκας; Αντί του μάνα, χολήν, αντί του ύδατος, όξος, αντί του αγαπάν με, Κελλίω προσεδήσατε».
Ενθυμηθήτε και σεις προσφυγικό στοιχείο, πρόσφυγες της δευτέρας και τρίτης γενιάς της Βορείου Ελλαδος, ότι διαμένετε εις εκτάσεις γης που εδωρήθησαν υπό των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους. Μάθετε ότι εδώθησαν εις τους προγόνους σας, εξ όλης της καρδιάς χωρίς δυσανασχέτησιν από τους Αγιορείτας, ΟΤΕ αυτοί ευρέθησαν εις την Ελλάδα «διωκόμενοι, υστερούμενοι, κακουχούμενοι».
Αναλογισθήτε, όσοι αξιοποιήσατε την δωρηθείσαν περιουσίαν, εις τους προγόνους σας, ότι σεις ευρέθητε εις την ευεργετικοτέραν θέσιν, εξ όλων των προσφύγων, γενόμενοι κάτοχοι, «φιλέτων», αποδειχθέντες καλοί διαχειρισταί και οικονόμοι των δωρηθέντων.
Τι θα είχατε εάν αυτά δεν εδίδοντο; Η φιλογένεια των Αγιορειτών δεν επέτρεπεν και άλλην ταλαιπωρίαν των προσφύγων Ρωμιών αδελφών των και, δια τούτο έπραξαν ως έπρεπεν. Γνωρίσατε δε ότι έναντι αυτών των χιλιάδων εκτάσεων το Άγιον Όρος έλαβεν ψιχία και όμως τα αξιοποίησεν. Δόξα τω Θεώ.
Έχοντες λοιπόν κατά νουν τα ανωτέρω μέγιστα ευεργετήματα, δηλαδή, την μετ επιμονής ζητηθείσαν ένταξιν του Αγιωνύμου Όρους εις την φιλτάτην ημών πατρίδα, αφ ενός και, αφ ετέρου, την προς τους δυστυχείς πρόσφυγας, του 1922-24 παραχώρησιν της Μοναστηριακής περιουσίας, παύσατε Έλληνες τον πόλεμον κατά του Αγίου Όρους και των αυτού και κατ’ επέκτασιν κατά της Εκκλησίας διότι ο φθόνος και η αχαριστία που βασιλεύουν εις την ταλαίπωρον χώραν μας και υποφέρει τα πάνδεινα τώρα και, τις οίδεν ακόμη, θα τιμωρηθούν ποικιλοτρόπως, διότι Δίκαιος Κύριος και, δικαιοσύνας ηγάπησεν, ευθύτητας οίδεν το πρόσωπον Αυτού. «Μη καταφέρεσθε κατα του Αγίου Όρους αλλά να είσθε υπερήφανοι που ευρίσκεται εις την Ελλάδα και αποτελεί φάρον και σχολείον δι όλους. Κλείσετε τα αυτιά σας και εις τους δημοσιογραφίσκους οι οποίοι, «ως κόρακες, κρα, ερεύγονται κατά τους αρχαίους, αλλ’ ακούσατε τους έγκριτους αυτών, οι οποίοι και γνώσται είναι των πραγμάτων και των θεμάτων και δίκαιοι εις τας κρίσεις των και αντικειμενικοί. Δεν πωλούν την ιδιότητά των εις τους τυχόντας έναντι μεγάλης προβολής των.
Κυβερνήται και κυβερνόμενοι, διαφυλάξατε το Άγιον Όρος ως κόρην οφθαλμού καθώς και αυτό διαφυλάξεν και διατηρήσεν επί αιώνας την εθνικοθρησκευτικήν μας κληρονομίαν και την παρέδωσαν όπως έπρεπεν μέχρις των ημερών μας. Μη γένητε συμμέτοχοι εις το έγκλημα της διώξεως και του διεθνισμού. Η ιστορία έχει γράψει πολλούς Εφιάλτας μη συγκαταριθμηθήτε και σεις με αυτούς. Το Άγιον Όρος ανήκη εις την Ελλάδα. Το Άγιον Όρος φυλλάτει την Ελλάδα.
Σπυρίδων Μοναχός Μικραγιαννανίτης
Καθώς είναι προφανές, ότι η επιστολή αυτή έχει ως κύριο σκοπό την στήριξη του «σεμνού» και «ταπεινού», «ακτήμονα» καλόγερου-επιχειρηματία Εφραίμ κι επειδή τα μπουρδολογήματα περί «φιλανθρώπου και οικτίρμονος» Εκκλησίας, σε σχέση με το προσφυγικό ζήτημα, έχουν απαντηθεί εδώ, θα εστιάσουμε στις δύο πρώτες παραγράφους, καθώς δημιουργούν εντυπώσεις, που σηκώνουν συζήτηση … Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »