Πάρε-Δώσε

Απροσδόκητη είναι για εσάς, Έλληνες, η δωρεά μου -αν κι όχι ανέλπιστη της μεγαλοφροσύνης μου- την οποία ούτε κι εσείς οι ίδιοι θα τολμούσατε να ζητήσετε.

 

Όλοι εσείς, Έλληνες, που κατοικείτε στη γη της Πελοποννήσου, λάβετε από σήμερα, μετ’ απαλλαγής οποιουδήποτε φόρου, την ελευθερία σας· μια ελευθερία, που μέχρι τώρα δεν είχατε την ευκαιρία να χαρείτε, επειδή ήσασταν υπόδουλοι, είτε στους ξένους, είτε στον ίδιο σας τον εαυτό.

 

Μακάρι να σας έδινα την ελευθερία, όταν η Ελλάδα άκμαζε, έτσι ώστε να απολαύσουν περισσότεροι τη χάρη. Μέμφομαι τον χρόνο που μου προεξάντλησε το μέγεθος της χάριτος.

 

Αλλά και τώρα, όχι από οίκτο αλλά από αγάπη, σας ευεργετώ κι ευχαριστώ τους θεούς σας, οι οποίοι με προστάτευσαν και στη στεριά και στη θάλασσα, παράσχοντάς μου έτσι την ευκαιρία να σας ευεργετήσω. Διότι, πόλεις απελευθέρωσαν κι άλλοι ηγεμόνες, αλλά ο Νέρων απελευθέρωσε ολόκληρη επαρχία.

 

(«Ο λόγος του Νέρωνα στην Κόρινθο» [βρέθηκε το 1888 στην Καρδίτσα, χαραγμένος πάνω σε πλάκα, από τον Γάλλο αρχαιολόγο Μορίς Χολό])

Ο Νέρων, χρίστηκε αυτοκράτορας στη Ρώμη σε ηλικία 17 χρονών, το 54 μ.Χ., αμέσως μετά τη δολοφονία του Κλαύδιου -πολλοί ισχυρίζονται πως τον δηλητηρίασε η μητέρα του Νέρωνα, Αγριππίνα. Την αναρρίχησή του στο αυτοκρατορικό αξίωμα, την οφείλει αποκλειστικά και μόνο στις προσπάθειες της μητέρας του. Η ακόλαστη αυτή γυναίκα, με τ’ ακόρεστο πάθος της για εξουσία, αμέσως μόλις πέθανε ο δεύτερος σύζυγός της Κλαύδιος, ενέργησε αστραπιαία ώστε να μην απωλέσει τους γλυκούς χυμούς της εξουσίας. Σε συνεργασία με τον «praefectus praetorio» Αφράνιο Βούρρο, που ανάλαβε να πείσει τον στρατό, έχρισε τον Νέρωνα αυτοκράτορα. Οι τυχόν υποστηριχτές του νόμιμου διάδοχου, Βρετανικού, πιάστηκαν εξ απήνης και δεν αντιδράσανε.

Απ’ την πρώτη στιγμή της βασιλείας του, ο Νέρων κατανόησε, με χαρακτηριστική για την ηλικία του ωριμότητα, ότι η παρουσία της μητέρας του στο παλάτι, αποτελούσε πρόκληση στο κοινό αίσθημα. Προσπάθησε να την απομακρύνει με εύσχημο τρόπο, αποδίδοντάς της τον τίτλο-παρηγοριά, της «Καλύτερης των μητέρων». Μα η Αγριππίνα δεν είχε σκοπό να καταθέσει εύκολα τα όπλα. Προσεταιρίστηκε τον…Βρετανικό κι άρχισε να συνωμοτεί μαζί του ενάντια στον γιο της. Σύντομα, ο κύκλος της συνωμοσίας μεγάλωσε. Οι πρώτες φιλολαϊκές πράξεις του Νέρωνα, έσπειραν τον πανικό σ’ αρκετούς αριστοκράτες. Η ατμόσφαιρα εκτονώθηκε κάπως με τον θάνατο του Βρετανικού το 55 μ.Χ. Η πλειονότητα των ιστορικών συμφωνεί, πως ο Βρετανικός έπεσε θύμα σκευωρίας …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Όπως κάθε άλλη θρησκεία, το Ισλάμ έχει περάσει από διάφορες φάσεις. Μουσουλμάνοι διανοούμενοι ανακάλυψαν την Άλγεβρα, μετέφρασαν τα συγγράμματα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, και συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη αρκετών επιστημών, που βρίσκονταν στα πρώτα τους βήματα, σε μία περίοδο που οι χριστιανοί της Ευρώπης ζούσαν μέσα σε απόλυτη άγνοια. Μόνο μέσα από την κατάχτηση της Ισπανίας από τους μουσουλμάνους, έφθασαν τα ελληνικά κείμενα να μεταφρασθούν στα Λατινικά και έδωσαν το έναυσμα για την Αναγέννηση στη Δυτική Ευρώπη.

Θα μπορούσε κανείς να γράψει χιλιάδες σελίδες απαριθμώντας τέτοιες περιπτώσεις σε σχέση με κάθε θρησκεία, ποιον σκοπό θα εξυπηρετούσε όμως; Μήπως αυτό θα σήμαινε ότι η θρησκευτική πίστη είναι κάτι καλό ή ακόμη και αγαθοεργές; Αποτελεί κοινοτοπία το να πει κανείς ότι σχεδόν όλα τα πράγματα που αξίζουν σε αυτόν τον κόσμο έχουν δημιουργηθεί από ανθρώπους της πίστης, διότι σχεδόν όλοι όσοι δούλεψαν με σφυριά ή όργωσαν τις θάλασσες υπήρξαν ευσεβείς οπαδοί κάποιας θρησκευτικής παράδοσης. Απλώς δεν υπήρχε κανένας άλλος για να κάνει αυτές τις δουλειές. Μπορούμε επίσης να πούμε ότι όλα τα ανθρώπινα επιτεύγματα πριν από τον 20ό αιώνα πραγματοποιήθηκαν από άνδρες και από γυναίκες που δεν είχαν ιδέα για τη μοριακή βάση της ζωής. Μήπως από αυτό προκύπτει ότι θα άξιζε να διατηρήσουμε μία αντίληψη για τη Βιολογία με βάση τον 19ο αιώνα;

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πώς θα ήταν σήμερα ο κόσμος μας, αν κάποιο μεγάλο βασίλειο της Λογικής είχε εμφανισθεί την εποχή των σταυροφοριών και είχε επιβάλει την ειρήνη στα θρησκευόμενα πλήθη της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής. Ίσως να είχαμε αποκτήσει ένα σύγχρονο δημοκρατικό καθεστώς και να είχε εμφανισθεί το Διαδίκτυο από το 1600. Το γεγονός ότι η θρησκευτική πίστη έχει αφήσει τα ίχνη της σε κάθε τομέα του πολιτισμού μας, δεν αποτελεί επιχείρημα για τη στήριξή της, ούτε κάποια συγκεκριμένη πίστη μπορεί να απαλλαγεί από τις ευθύνες της επειδή ορισμένοι πιστοί της συνεισέφεραν τα μέγιστα στον ανθρώπινο πολιτισμό.

Πολλοί συγγραφείς, έχουν παρατηρήσει ότι είναι προβληματικό το να αναφέρεται κανείς σε μουσουλμανικό «φονταμενταλισμό», διότι αυτό υπονοεί ότι υπάρχουν σοβαρές δογματικές διαφορές ανάμεσα στους φονταμενταλιστές μουσουλμάνους και στο κύριο σώμα των πιστών. Η αλήθεια όμως είναι ότι οι περισσότεροι μουσουλμάνοι φαίνονται να είναι «φονταμενταλιστές» με τη δυτική έννοια της λέξης -ως προς το ότι ακόμη και βάσει «μετριοπαθών» ερμηνειών του Ισλάμ, το Κοράνιο θεωρείται ο κυριολεκτικός και αλάθητος λόγος του ενός και μοναδικού αληθινού Θεού. Η διαφορά ανάμεσα στους φονταμενταλιστές και στους μετριοπαθείς -και αναμφίβολα η διαφορά ανάμεσα στους κάθε είδους «εξτρεμιστές» και στους μετριοπαθείς- εντοπίζεται στον βαθμό στον οποίο προσεγγίζουν την πολιτική και στρατιωτική δράση, ως ένα οργανικό στοιχείο για την εφαρμογή της πίστης τους στην πράξη. Σε κάθε περίπτωση, όσοι πιστεύουν ότι το Ισλάμ πρέπει να καθορίζει κάθε διάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης, συμπεριλαμβανομένων της πολιτικής και της νομοθεσίας, σήμερα δεν αποκαλούνται γενικότερα «φονταμενταλιστές» ή «εξτρεμιστές», αλλά μάλλον «ισλαμιστές» …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Αν ανατρέξουμε στην αρχαία Ελλάδα, βλέπουμε ότι Ο Θαλής το 500 π.Χ. είχε ανακαλύψει τον στατικό ηλεκτρισμό. Ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος το 400 π.Χ. διατυπώνουν την ατομική θεωρία, που είναι η πρώτη σοβαρή προσπάθεια υλιστικής εξήγησης του κόσμου, χωρίς παρέμβαση καμμιάς υπερφυσικής δύναμης. Ο Αρίσταρχος το 300 π.Χ. διατύπωνε πρώτος την ηλιοκεντρική θεωρία, ο Ερατοσθένης το 250 π.Χ. αποδεικνύει την σφαιρικότητα της Γης και υπολογίζει τη περίμετρο της, με αρκετή ακρίβεια, σε 252.000 στάδια. 700 δε πλέον χρόνια αργότερα, αλλά ακόμη και σήμερα, η Εκκλησία μάς λέει ότι η Γη επιπλέει των υδάτων, όπως σαφώς ψέλνεται την Μεγάλη Πέμπτη «ο εν ύδασι την γην κρεμάσας». Χαίρε σκότος…

Ο Πυθαγόρας έβαζε τις βάσεις των Μαθηματικών, ο Ευκλείδης της Γεωμετρίας, ο Αρχιμήδης με ένα πλήθος μηχανικών επινοήσεων και ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς κατασκεύασε την πρώτη ατμομηχανή (ατμοστρόβιλος), το 150 π.Χ. Μια κατασκευή όπου είχαν εφαρμοσθεί δύο τρομερές εφευρέσεις. Η δύναμη του ατμού, που ακόμη και σήμερα κινεί πλοία και ατμοηλεκτρικά εργοστάσια, και η δύναμη των αερίων, που σήμερα είναι η τελευταία λέξη για την κίνηση των πυραύλων, των αεροπλάνων, και των διαστημοπλοίων.

Ο Ιπποκράτης, το 400 π.Χ. αποφαίνεται αυτό που η σύγχρονη Ιατρική έχει αποδείξει, ότι ο δαιμονισμός είναι ασθένεια και συγκεκριμένα πάθηση του εγκεφάλου, ενώ ο Χριστός (καίτοι γιος Θεού, όπως έλεγε), δεν το γνώριζε, και διέταζε τα δαιμόνια να εξέλθουν από τους ασθενείς…που δεν ήταν ασθενείς, αλλά κατά πάσα πιθανότητα ήταν αβανταδόροι, μέλη της 70μελούς ομάδας που προηγείτο του Χριστού (όρα «Κατά Λουκάν», κεφ. Ι΄ παρ. 1) …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

«Η θρησκευτική πίστη κάνει τους ανθρώπους καλύτερους και συμβάλλει στον εκπολιτισμό της κοινωνίας». Σε αυτό το επιχείρημα καταφεύγουν οι ευσεβείς, όταν έχουν εξαντλήσει κάθε άλλο. Πολύ καλά, δείχνουν να λένε, δεν θα ξαναμιλήσουμε για την Έξοδο (για παράδειγμα) ή την Παρθενογέννεση ή ακόμη και την Ανάσταση ή την «νυχτερινή πτήση» από την Μέκκα στην Ιερουσαλήμ. Όμως, πόσο χειρότερος θα ήταν ο άνθρωπος χωρίς πίστη; Δεν θα παραδινόταν σε κάθε μορφή έκλυτης συμπεριφοράς και εγωισμού; Δεν είναι αλήθεια, όπως είπε ο Γκ. Κ. Τσέστερτον, ότι αν οι άνθρωποι πάψουν να πιστεύουν στον Θεό, δεν θα πιστεύουν στο τίποτε, αλλά σε οτιδήποτε;

Το πρώτο που πρέπει να ειπωθεί είναι ότι η ενάρετη συμπεριφορά εκείνου που πιστεύει στον Θεό δεν είναι απόδειξη -στην πραγματικότητα δεν είναι καν επιχείρημα- για την αλήθεια της πίστης του. Πιθανώς να ήμουν, χάριν του επιχειρήματος, περισσότερο φιλάνθρωπος αν πίστευα ότι ο Βούδας γεννήθηκε από μια σχισμή στο πλευρό της μητέρας του. Όμως αυτό δεν θα σήμαινε ότι η τάση μου προς την φιλανθρωπία εξαρτάται από κάτι μάλλον επουσιώδες; Για τον ίδιο λόγο, δεν θα κατηγορήσω τον Βουδισμό αν πιάσω έναν βουδιστή ιερέα να κλέβει τα αναθήματα που αφήνουν οι πιστοί στον ναό του. Και ξεχνάμε πόσο τυχαία είναι σε κάθε περίπτωση αυτά τα πράγματα.

Από τις χιλιάδες εγκαταλελειμμένες σήμερα θρησκείες του παρελθόντος, όπως και από τα εκατομμύρια πιθανά είδη ζώων που υπήρχαν κάποτε, έτυχε να ριζώσει και να αναπτυχθεί μία. Αφού πέρασε από διάφορες ιουδαϊκές μεταλλάξεις, πήρε τη χριστιανική της μορφή, την υιοθέτησε για πολιτικούς λόγους ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος και την αναγνώρισε ως την επίσημη θρησκεία του κράτους του με την κωδικοποιημένη και ισχυρή -τελικά- μορφή των πολλών χαοτικών και αντιφατικών βιβλίων της. Όσο για το Ισλάμ, έγινε η ιδεολογία μιας εξαιρετικά επιτυχημένης εκστρατείας που την υιοθέτησαν κάποιες επιτυχημένες κυρίαρχες δυναστείες, κωδικοποιήθηκε και καταγράφηκε και αυτό με τη σειρά του και θεσμοθετήθηκε ως δίκαιο του έθνους. Μία-δύο στρατιωτικές νίκες των αντιπάλων -όπως στην περίπτωση του Λίνκολν στο Αντιέταμ- και στη Δύση δεν θα ήμασταν όμηροι τοπικών διενέξεων που έλαβαν χώρα στην Ιουδαία και την Αραβία προ αμνημονεύτων χρόνων. Θα μπορούσαμε να έχουμε γίνει οπαδοί μιας εντελώς διαφορετικής θρησκείας -του Ινδουισμού ή της θρησκείας των Αζτέκων ή του Κομφουκιανισμού ίσως- όπου και πάλι θα μας έλεγαν ότι, είτε ήταν η απόλυτη αλήθεια είτε όχι, η θρησκεία μας μαθαίνει τα παιδιά να διακρίνουν το σωστό από το λάθος. Με άλλα λόγια, το ότι πιστεύεις σε κάποιον θεό, σημαίνει κατά κάποιον τρόπο ότι είσαι πρόθυμος να πιστέψεις σε κάτι. Ενώ το ότι απορρίπτεις την πίστη δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ομολογείς πίστη στο τίποτε.

Κάποτε παρακολούθησα τον καθηγητή Α.Τζ. Άγιερ, διακεκριμένο συγγραφέα του βιβλίου «Γλώσσα, αλήθεια και λογική» και γνωστό ουμανιστή, να συζητάει με κάποιον επίσκοπο Μπάτλερ. Προεδρεύων στη συζήτηση ήταν ο φιλόσοφος Μπράιαν Μαγκί, Η συζήτηση διεξαγόταν αρκετά πολιτισμένα, μέχρι που ο επίσκοπος, όταν άκουσε τον Άγιερ να δηλώνει ότι δεν είχε βρει καμία απόδειξη για την ύπαρξη του Θεού, ξέσπασε και είπε: «Τότε, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ζείτε ζωή αχαλίνωτης ανηθικότητας».

Σε αυτό το σημείο ο «Φρέντι», έτσι τον ήξεραν οι φίλοι του, έχασε την συνήθη αβρότητά του και εξανέστη: …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Πολλά τραγικά γεγονότα που έχουν συμβεί διεθνώς, και στα οποία εμπλέκονται οι θρησκείες, με ανάγκασαν στο παρελθόν, να αρθρογραφήσω, και να εκθέσω τις απόψεις μου. Πιστεύοντας όμως με το ότι και αν γράφω δεν πρόκειται να επηρεάσω καμία κατάσταση, και άδικα χάνω το χρόνο μου, είπα να μην ασχοληθώ και πάλι με τα εγκληματικά κατορθώματα της θρησκευτικής απάτης.

Τα τελευταία όμως δραματικά γεγονότα που συνέβησαν σε σιδηροδρομικό σταθμό της Κίνας, και στο Βόλγκογκραντ της Ρωσίας, με τους δεκάδες νεκρούς και τραυματίες, και κρίνοντας, ότι αυτό που συμβαίνει στην γειτονιά σου πιθανόν να συμβεί και στο σπίτι σου, μου επιβάλλουν και πάλι να ασχοληθώ με τα γεγονότα αυτά. Μπορεί τα αίτια των γεγονότων να μην έχουν σχέση με τη θρησκεία, αλλά ο θρησκευτικός φανατισμός καθίσταται το καλύτερο εκτελεστικό όργανο για την διεκδίκηση των εκάστοτε επιδιώξεων.

Μιλάμε βεβαίως για τις δύο αδελφές θρησκείες τον Χριστιανισμό και τον Ισλαμισμό, οι οποίες διακηρύττουν ότι είναι οι θρησκείες της αγάπης και της ειρήνης. Δυστυχώς, τα γεγονότα αποδεικνύουν, ότι, οι αναχρονιστικές τους θεωρίες, και μη φιλοσοφημένη δομή τους, στα χέρια αυτών που επιδιώκουν ανώμαλες καταστάσεις, τις έχουν καταστήσει παράλογες και αιμοβόρες …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »