Πάρε-Δώσε

Δύο μικρά ελληνόπουλα, με καταγωγή από τα Δωδεκάνησα, που ζουν στο Michigan City της Ινδιάνα των Ηνωμένων Πολιτειών, κατάφεραν να ευαισθητοποιήσουν την κοινωνία της πόλης τους και να μαζέψουν χρήματα για να βοηθήσουν, με τις δικές τους δυνάμεις, τις πληγείσες από τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού περιοχές στην Πελοπόννησο.

Οι δύο αδελφούλες, Δέσποινα και Ευαγγελία, εννέα και έξη ετών αντίστοιχα, κατά τις διακοπές τους στη Ρόδο το περασμένο καλοκαίρι του 2007, παρακολούθησαν με θλίψη την εθνική καταστροφή και αποφάσισαν, επιστρέφοντας στην Αμερική, να …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Τό Κοσσυφοπέδιο εἶναι μία μικρή περιοχή στήν νότια Σερβία καί, κατά πολλούς, ἐξαιρετικῆς σημασίας. Τό κανονικό του ὄνομα εἶναι Κόσοβο καί Μετόχια καί αὐτό γιατί ἀποτελεῖται ἀπό δυό μέρη: τό Κόσοβο τό ὁποῖο εἶναι τό βόρειο τμῆμα αὐτῆς τῆς περιοχῆς καί ἡ πεδιάδα, μαζί μέ τίς πόλεις Πρίστινα καί Μιτρόβιτσα, πού οἱ Ἀλβανοί ἔχουν οἰκειοποιηθεῖ ὡς δική τους περιοχή καί τά Μετόχια πού εἶναι τό νότιο τμῆμα καί περιλαμβάνει τίς πόλεις τοῦ Πεκίου, τήν Πριζρένη καί τή Τζακόβιτσα, ὅπου ἔχει γραφτεῖ τό μεγαλύτερο κομμάτι τῆς Σερβικῆς ἱστορίας. Ἡ ὀνομασία Μετόχια σημαίνει “μοναστηριακή ἰδιοκτησία” καί ἀνάγεται χρονολογικά ἀπό τήν περίοδο τοῦ Ἁγίου Σάββα πρώτου Ἀρχιεπισκόπου Σερβίας (1219-1233). Ὅμως μετά τήν ἄνοδο τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος στήν ἐξουσία τῆς Γιουγκοσλαβίας (1943) ὁ ὅρος Μετόχια ἄρχισε σιγά-σιγά νά παραβλέπεται καί φτάσαμε σήμερα στό σημεῖο νά μήν χρησιμοποιεῖ πιά κανείς αὐτήν τήν ὀνομασία ἐκτός ἀπό τήν Σερβική Ἐκκλησία.

Τό κέντρο τῆς σερβικῆς πνευματικῆς ἐξουσίας ἀναπτύχθηκε στήν περιοχή τοῦ Πατριαρχείου Πεκίου, τό ὁποῖο ἀποτελοῦσε μετόχι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζίτσης, ὅπου μετά τήν ἀπόκτηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς καί διοικητικῆς ἀνεξαρτησίας, τό ἔτος 1219, ὁ Ἅγιος Σάββας ἐγκατέστησε τήν ἕδρα τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς του.(1) Πιθανότατα, ἀληθεύουν τά στοιχεῖα ὅτι πρῶτος κτίτορας τοῦ μετοχίου τῆς Μονῆς Ζίτσης, ἀπό τό ὁποῖο ἀργότερα ἔλαβε τό ὄνομα καί ὁλόκληρη ἡ περιοχή, Μετόχι, ὑπῆρξε ὁ ἴδιος ὁ Ἅγιος Σάββας. Ἡ μεταφορά τῆς πνευματικῆς ἕδρας, ἀπό τή Ζίτσα στό Πέκιο, συντελέσθηκε λόγω τῶν συχνῶν ἐπιδρομῶν ἀπό τό Βορρᾶ. Ὁ διάδοχος τοῦ Ἁγίου Σάββα, Ἀρσένιος Α΄ Σρέματς (1233-1263) ἦταν αὐτός πού μετέφερε τήν ἕδρα τῆς Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό τή μονή τῆς Ζίτσης στό Πέκιο, μέσα στά ὅρια τοῦ Κοσσυφοπεδίου τό ἔτος 1253. …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Τα ευρήματα των τελευταίων 10ετιών δίνουν σαφή και κατηγορηματική απάντηση για την απάντηση για την ελληνικότητα της γλώσσας τους.

Κατά την αρχαιότητα ουδέποτε αμφισβητήθηκε η ελληνικότητα της Μακεδονίας. Οι αρχαίοι συγγραφείς συνδέουν γενεαλογικά τους Μακεδόνες με τους Δωριείς ή τους Αιολείς, δηλαδή άλλες ελληνικές φυλές νοτιότερα. Η ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων προκύπτει από τις ιστορικές πηγές, τα γλωσσολογικά δεδομένα και επιβεβαιώνεται με τα πιο πρόσφατα αρχαιολογικά ευρήματα. Ολα αποδεικνύουν τη σύνδεση του μακεδονικού χώρου με τον ελλαδικό ήδη από τη μυκηναϊκή εποχή. Οι εγκυρότεροι Ελληνες και ξένοι μελετητές τεκμηριώνουν το γεγονός και δεν αφήνουν περιθώρια για σοβαρές αμφισβητήσεις.

Κατά την αρχαιότητα, όπως δεν αμφισβητούνταν η ελληνικότητα των Μακεδόνων, έτσι δεν υπήρχε αμφισβήτηση και για το ελληνόφωνο των κατοίκων της.

Διαφωνίες για το θέμα διατυπώθηκαν για πολλούς λόγους, επιστημονικούς και μη, σε πολύ νεότερες εποχές. Από τον 19ο αιώνα ορισμένοι ερευνητές, υπερτονίζοντας υπαρκτά ζητήματα και παραβλέποντας την πληθώρα των στοιχείων περί ελληνικότητας του φύλου και της γλώσσας των Μακεδόνων, ανέπτυξαν διάφορες υποθέσεις. Υποστηρίχτηκε ότι πρόκειται:

Για μια γλώσσα μεικτή με βάση την ελληνική και επιδράσεις θρακο-ιλλυρικές. Είτε και αντιστρόφως, δηλαδή, για θρακο-ιλλυρική με ελληνικές επιδράσεις,

Για ιδιαίτερη ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, που ήταν διαφορετική, όμως, από τις σύγχρονες ελληνικές διαλέκτους.
Τη επιστημονική διαφωνία συντηρούσε, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, η απουσία γραπτών μακεδονικών πηγών. Οι γνωστές μακεδονικές επιγραφές, χρονολογημένες από τις αρχές του 4ου π.Χ. αιώνα, ήταν γραμμένες στην Αττική Κοινή, η οποία είχε εξαπλωθεί.

Μέχρι τότε οι σχετικές συζητήσεις-επιστημονικές ή πολιτικο-ιστορικές- στηρίζονταν στις 150 περίπου «γλώσσες» (διαλεκτικές λέξεις), που παρέδωσαν αρχαίοι συγγραφείς και λεξικογράφοι ως μακεδονικές. Οπως, επίσης, στον μεγάλο αριθμό μακεδονικών ονομάτων.

Η ανασκαφική, όμως, έρευνα τις τελευταίες δεκαετίες, με την αποκάλυψη κειμένων στη Μακεδονική, δεν αφήνει περιθώρια για επιστημονικές διαφωνίες περί της ελληνικότητας ή όχι της γλώσσας των Μακεδόνων.
Η απάντηση, λοιπόν, σήμερα στο ερώτημα ποια γλώσσα μιλούσαν οι αρχαίοι Μακεδόνες είναι κατηγορηματική …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Μην ψάχνετε μόνο στους πρωτοσέλιδους τίτλους των εφημερίδων. Πολύ συχνά τα σημαντικά «ρεπορτάζ» κρύβονται στα ψιλά των πίσω σελίδων. Αυτά τα διαβάζουν μόνο οι άμεσα ενδιαφερόμενοι.

Η κολοκυθιά που παίζουν εδώ και δύο μήνες μεταξύ τους οι δύο (ακόμα) συνεκδότες του «Πρώτου Θέματος» δεν έχει τέλος:

Ο κ. Αναστασιάδης αποκαλεί «εθνικό χαφιέ» και «ψεύτη» τον κ. Τριανταφυλλόπουλο κι εκείνος του απαντά χαρακτηρίζοντάς τον «καρφί της εξουσίας» και επίσης «ψεύτη». Στο επίκεντρο της διαμάχης είναι το ποσό των 5,5 εκατ. ευρώ που βρέθηκε στην κατοχή του πρώτου.

Μπορεί καθένας να έχει σχηματίσει προσωπική γνώμη για την αξιοπιστία του ενός, του άλλου ή κανενός από τους δύο επιχειρηματίες εκδότες.

Αλλά δεν μπορεί παρά να συμφωνεί με τον κ. Τριανταφυλλόπουλο ότι αυτά τα ποσά δεν μπορεί να προέρχονται από δημοσιογραφική εργασία.

Η σημασία του «δεν»

Αναλύοντας αυτές τις σκέψεις του στις 31 Ιανουαρίου 2007, ο κ. Τριανταφυλλόπουλος υποστήριξε ότι «τα πιο ακριβοπληρωμένα ρεπορτάζ είναι αυτά που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας. Δηλαδή πληρώθηκαν (σ.σ.: οι «δημοσιογράφοι») γι’ αυτά που δεν έβγαλαν. Οχι γι’ αυτά που έβγαλαν».

Ακολουθώντας την υπόδειξη του έμπειρου τηλεπαρουσιαστή αναζητήσαμε τα ρεπορτάζ που «δεν βγήκαν».

Φανταστείτε την έκπληξή μας όταν διαπιστώσαμε ότι η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Πριν από μερικές βδομάδες, παρατήρησα με έκπληξή μου ότι διάφοροι δημοσιογράφοι, κυρίως τηλεοπτικοί, άρχισαν να μιλάνε για το «πόσο κακό είναι τo internet», ότι «οι νέοι στο internet κινδυνεύουν», ότι «τα παιδιά σας αυτοκτονούν μέσω internet», ότι «τα παιδιά βλέπουν παιδεραστίες και άλλες κακές ανωμαλίες », ότι «στο Internet υπάρχουν κυκλώματα που εκμεταλλεύονται τους αφελείς» και άλλες τέτοιες ανοησίες, που ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση έχουν με την πραγματικότητα. …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »