Πάρε-Δώσε

Η δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας μας, και η κρίση του πολιτικού μας συστήματος που εκδηλώθηκε τα τελευταία χρόνια, είναι αποτέλεσμα, μιας μακροχρόνιας κακοδιοίκησης, και μιας νοοτροπίας των Νεοελλήνων, διοικούντων και διοικούμενων, ότι όλοι οι άλλοι ευθύνονται, εκτός από εμάς, και εμείς είμαστε τα θύματα. Μας φταίνε οι Αμερικανοί, μας φταίνε οι Γερμανοί, μας φταίνε οι Ευρωπαίοι, μας φταίει το Δ.Ν.Τ. και το μνημόνιο. Επιτέλους, πρέπει να δώσουμε τέλος σε αυτήν τη νοοτροπία μας και να αναλογιστούμε ο καθένας τις ευθύνες του. Δεν μας φταίνε οι άλλες χώρες· αυτές δρουν ανάλογα με τα συμφέροντα τους. Αν θιγόμαστε για όσα μας καταμαρτυρούν, δυστυχώς είναι πικρές αλήθειες, και για το χάλι μας είμαστε αποκλειστικά όλοι μας υπεύθυνοι, πολιτικοί και πολίτες άλλοι περισσότερο, και άλλοι λιγότερο.

Θα φέρω για παράδειγμα δύο χώρες, την Γερμανία και την Ιαπωνία. Οι χώρες αυτές έχουν κάνει καταπληκτικές προόδους στην βιομηχανία και στην οικονομία. Κύριος μοχλός για την επίτευξη υψηλών στόχων παραγωγής είναι η ενέργεια, που ένα μέρος αυτής παράγεται από το πετρέλαιο. Όμως οι χώρες αυτές προόδευσαν χωρίς να έχουν δικά τους πετρέλαια. Τί είναι λοιπόν αυτό που τις έκανε να φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας οικονομίας; Είναι αυτό που δεν είμαστε εμείς. Είναι λαοί υπάκουοι και νομοταγείς εκ πεποιθήσεως, δεν βλέπουν κοντόφθαλμα, έχουν βάλει μακρόπνοους στόχους, και δρουν σύμφωνα με το εθνικό τους συμφέρον.

Γι’ αυτόν τον λόγο:

Κατηγορώ τους Νεοέλληνες, διότι δεν σκέπτονται και δεν πράττουν σύμφωνα με το κοινό συμφέρον, «να είμαστε στο εμείς, και όχι στο εγώ, αν θέλουμε να φκιάσωμεν χωρίον» όπως έλεγε ο Μακρυγιάννης.

Κατηγορώ τους Νεοέλληνες, γιατί το μυαλό τους το έχουν στην αρπαχτή, στην κομπίνα, στο πώς θα γίνουν πλούσιοι από τη μια μέρα στην άλλη.

Κατηγορώ τους Νεοέλληνες, που εργάζονται στις δημόσιες υπηρεσίες, δημόσιους οργανισμούς, και Δ.Ε.Κ.Ο.· αυτούς που ενώ πληρώνονται για τη δουλειά που κάνουν απαιτούν έξτρα αμοιβή (φακελάκι, μπαξίσι, επιδόματα, εικονικές υπερωρίες). Επίσης κωλυσιεργούν, είτε εσκεμμένα, είτε από αδιαφορία την προώθηση των υποθέσεων των πολιτών.

Κατηγορώ τους Νεοέλληνες, για ξενομανία· αν το ένδυμα η το υπόδημα δεν είναι της τάδε μάρκας εισαγόμενο δεν καταδέχονται να το φορέσουν, ενώ κατά τ’ άλλα διαμαρτύρονται γιατί έμειναν άνεργοι αυτοί και τα παιδιά τους.

Κατηγορώ τους Νεοέλληνες νεόπλουτους, που δεν καταδέχονται να κάνουν διακοπές στα ηλιόλουστα νησιά μας, ή στα γραφικά χωριά μας, και προτιμούν υποδεέστερα παραθεριστικά μέρη άλλων χωρών.

Κατηγορώ τους Νεοέλληνες νεόπλουτους, που μεταφέρουν τις καταθέσεις τους σε ξένες τράπεζες.

Κατηγορώ τους Νεοέλληνες συνδικαλιστές, που χρησιμοποίησαν το συνδικαλισμό ως όχημα για την εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων και δρούσαν κοντόφθαλμα και δεν έβλεπαν τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων σε βάθος χρόνου, συμβάλλοντας έτσι με τον τρόπο τους αυτό στην αποβιομηχάνιση της χώρας.

Κατηγορώ τους Νεοέλληνες, που είναι κολλημένοι ακόμη στην ιδεολογία της πάλης των τάξεων, και δεν έχουν αντιληφθεί ότι μόνο χέρι-χέρι θα πάμε μπροστά.

Κατηγορώ τους Νεοέλληνες νεολαίους, εκείνους που νομίζουν ότι με την μολότοφ, τις φωτιές, και τα σπασίματα θα αλλάξουν την κοινωνία.

Κατηγορώ τους Νεοέλληνες εκείνους, που απρόσκλητοι θέλουν τάχα να απονείμουν δικαιοσύνη, καταφεύγοντας σε τρομοκρατικές και εγκληματικές πράξεις, προκαλώντας ανασφάλεια, στους Έλληνες και ξένους επενδυτές, βλάπτοντας έτσι τα οικονομικά και εργασιακά συμφέροντα της χώρας.

Κατηγορώ τους Νεοέλληνες πολιτικούς, γιατί δρούσαν αποκλειστικά με γνώμονα το κομματικό και ατομικό συμφέρον, και απέκρυπταν από τον λαό την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας, και δεν έλαβαν εγκαίρως τα απαιτούμενα μέτρα. Οι μεν κυβερνώντες μοίραζαν χρήματα, αυξάνοντας το χρέος. Οι δε αντιπολιτευόμενοι τους έλεγαν «δίνετε ψιχία».

Κατηγορώ τους Νεοέλληνες πολιτικούς, που κυβέρνησαν αυτήν τη χώρα, και δεν περιφρούρησαν το καλώς εννοούμενο δημόσιο συμφέρον, και έγιναν πιόνια στα χέρια των επιτηδείων που τους περιτριγύριζαν, κατασπαταλώντας ή και κλέβοντας το δημόσιο ταμείο.

Τα ελαττώματα των Νεοελλήνων είναι πολλά περισσότερα, εγώ όμως αναφέρθηκα σε μερικά από αυτά που η ύπαρξή τους δημιούργησε την δυσμενέστατη οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Θα παρομοιάσω την Ελλάδα σαν μια αγελάδα που όλοι την αρμέγουν, αλλά αγελάδα τώρα είναι ημιθανής πλέει τα λοίσθια, αλλά όλοι εξακολουθούν να την αρμέγουν, και κανείς δεν ενδιαφέρεται τι θα γίνει.

Κατηγορούμε τους πολιτικούς γιατί αυτοί διακυβέρνησαν τη χώρα, όμως πρέπει να τους αναγνωρίσουμε ότι δύο φορές, μια με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, και μια με την κυβέρνηση Σημίτη και υπουργό το κ. Γιαννίτση προσπάθησαν να λύσουν το ασφαλιστικό, δυστυχώς όμως συνδικαλιστές και εργαζόμενοι αντέδρασαν δυναμικά, και οδηγηθήκαμε στην σημερινή δεινή οικονομική κατάσταση. Αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι ένα μεγάλο μέρος από το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού οφείλεται στην χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, με πολλά δισεκατομμύρια. Αν το είχαμε λύσει τώρα τα οικονομικά θα ήταν πολύ διαφορετικά.

Η γεωγραφική θέση και τα πλεονεκτήματα που διαθέτει η χώρα μας, είναι τέτοια που έπρεπε να βρίσκεται μέσα στις δέκα ευπορότερες χώρες του κόσμου. Ποιά άλλη χώρα διαθέτει ταυτόχρονα, τόση θάλασσα, τόσα νησιά, τόσον ήλιο, τόσες αρχαιότητες, τόσα καράβια, τόσα λιμάνια που μπορούν να την κάνουν ένα από τα μεγάλα κέντρα του παγκόσμιου εμπορίου, αλλά και υπόγειο και υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο αγνώστου μεγέθους;

Γιατί η Ελβετία κατάφερε να είναι σ’ αυτή την καλή οικονομική κατάσταση χωρίς να διαθέτει τα πλεονεκτήματα που διαθέτει η χώρα μας; Διότι οι Ελβετοί δεν Έλληνες. Γιατί οι Ελβετοί είναι νομοταγείς και υπεύθυνοι πολίτες. Εκεί δεν θα δεις τρομοκρατικές ενέργειες, μολότοφ, σπασίματα και φωτιές. Εκεί δεν κλείνουν τους δρόμους. Δεν σταματούν τις συγκοινωνίες. Δεν κατεβάζουν τους διακόπτες του ρεύματος. Δεν δυσχεραίνουν την μεταφορά αγαθών. Απεργίες και διαμαρτυρίες είναι σπάνιο φαινόμενο. Η γραφειοκρατία δεν γίνεται εμπόδιο στις επενδύσεις. Δεν θα έκλειναν την Ακρόπολη, και τους άλλους αρχαιολογικούς χώρους αν είχαν. Δεν θα σαμποτάρουν τα ξένα κρουαζιερόπλοια να αποβιβάσουν τουρίστες στα λιμάνια τους αν είχαν. Εκεί πολιτικοί και πολίτες έχουν δημιουργήσει ένα υπεύθυνο και ασφαλές κράτος που εμπνέει εμπιστοσύνη και στους Ελβετούς και στους ξένους, με αποτέλεσμα η Ελβετία να είναι το μεγαλύτερο καταθετικό κέντρο.

Όπως μας λένε οι πολιτικοί μας και αν αληθεύει ότι οι καταθέσεις των Ελλήνων στις ξένες τράπεζες είναι πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, τότε η λύση του χρέους και της ανεργίας είναι εδώ. Επαναπατρισμός των εν λόγο κεφαλαίων, αλλά πως; Γιατί ούτε με νόμους, ούτε διά της βίας, ούτε με παρακάλια επαναπατρίζονται. Ο τρόπος είναι ένας: να γίνουμε και εμείς Ελβετία και ακόμη καλύτεροι. Υπεύθυνο κράτος με υπεύθυνους πολίτες. Ένα κράτος δικαίου και ασφαλές, που να εμπνέει εμπιστοσύνη και εντός και εκτός συνόρων. Τότε θα έλθουν όχι μόνο τα δικά μας κεφάλαια αλλά και ξένα. Τη λύση την κρατάμε στα χέρια μας και δεν απαιτεί θυσίες· λίγο μυαλό θέλει, να γίνουμε υπεύθυνοι πολίτες, αποβάλλοντας όλοι τα ελαττώματά μας.

Δεν λέω κάτι καινούργιο· οι πολιτικοί μας το γνωρίζουν, αλλά ό,τι και να κάνουν, αν δεν συμμορφώνεται ο λαός και δεν θέλει να δει κατάματα το πραγματικό του συμφέρον, δεν γίνεται τίποτα, ακόμη και αν οι πολιτικοί μας ήταν οι ιδανικοί.

Να καταργηθεί η ασυλία των πολιτικών και όλοι οι πολίτες να είναι ίσοι απέναντι στον νόμο.

Ναι στην επανίδρυση του κράτους. Αναθεώρηση του Συντάγματος και πλήρης διαχωρισμός των εξουσιών. Ανεξάρτητη νομοθετική εξουσία. Ανεξάρτητη εκτελεστική εξουσία. Ανεξάρτητη δικαστική εξουσία. Νομίζω ότι η αμερικάνικη δημοκρατία είναι πιο αποτελεσματική, γιατί εκεί υπάρχει ο σαφής διαχωρισμός.

Ιωάννης Θεοδωρόπουλος