Πως το μεταπολιτευτικό εκπαιδευτικό σύστημα άρχισε να παράγει «μορφωμένα» στουρνάρια

Δώστε λίγη προσοχή στο ακόλουθο απόσπασμα από συνέντευξη του φιλόλογου και θεατρικού κριτικού, Κώστα Γεωργουσόπουλου…

Για κάποιον, που κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης ήταν ενήλικος, πιθανώς να μην του είναι άγνωστα αυτά που αναφέρει ο Γεωργουσόπουλος. Στους κατοπινούς όμως, μάλλον προκαλούν μια κάποια έκπληξη, ίσως και θυμηδία.

Τί λέει όμως ο Γεωργουσόπουλος;

Πρώτον, αναφέρει το εκπληκτικό γεγονός, πως το εκπαιδευτικό σύστημα από την Μεταπολίτευση και μετά, γέννησε αρχαιολόγους που δεν μπορούσαν να διαβάσουν…αρχαίες επιγραφές! Για τον πολύ απλό λόγο, ότι είχαν ένα μικρό «θεματάκι» με την γνώση των Αρχαίων Ελληνικών, αλλά και των Λατινικών.

Δεύτερον, όπως αναφέρει ο (αριστερός) Γεωργουσόπουλος, αρκούσε να δηλώνει κάποιος…«αντιστασιακός» (κατά την περίοδο της Δικτατορίας), για να έχει προνομιακή μεταχείριση στα πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Τί άλλο να πούμε εμείς; Γιατί απορούμε για το επίπεδο των σημερινών μαθητών και πολύ περισσότερο για το επίπεδο των δασκάλων τους; (Αλλά και για μερικά άλλα ακόμη)…

Υ.Γ.: Πάντως κι ο ίδιος ο Γεωργουσόπουλος, που υποτίθεται ότι είναι άνθρωπος των γραμμάτων, δεν μπορεί να βγει από το κάδρο της κριτικής, καθώς σε άλλο σημείο της συνέντευξης (ολόκληρη εδώ), αναπαράγει την γνωστή διεστραμμένη ρήση του Ισοκράτη, «Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας».