Νεοελληνική καφρίλα: Ο ήρωας με τα τρία…πόδια!

Υποψιάζομαι, πως διαβάζοντας τον τίτλο του θέματος, όσοι τυγχάνει να είναι κάτοικοι της Πρέβεζας, ή όσοι την έχουν επισκεφτεί, πιθανότατα να ψυχανεμίζονται περί τίνος πρόκειται και να χαμογελούν με νόημα…

Ας εξηγήσουμε όμως και στους ανίδεους αναγνώστες, τι υποδηλώνει ο τίτλος…

Το 1967, με πρωτοβουλία του Πρεβεζάνου στρατηγού Θρασύβουλου Τσακαλώτου, μεταφέρονται από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών στην Πρέβεζα, τα οστά του ήρωα της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, Οδυσσέα Ανδρούτσου -η μάνα του Ανδρούτσου ήταν απ’ αυτή την πόλη, ενώ εκεί είχε ζήσει για μερικά χρόνια και ο ίδιος ο Ανδρούτσος.

Τα οστά έγιναν δεκτά στην πόλη, με όλες τις πρέπουσες τιμές και τοποθετήθηκαν στη βάση του αγάλματος του Ανδρούτσου, στην ομώνυμη πλατεία της Πρέβεζας.

Ωστόσο, όταν έγιναν τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Οδυσσέα Ανδρούτσου, οι παριστάμενοι αντίκρισαν μια εικόνα, που μάλλον δεν την περίμεναν (εκτός φυσικά, αυτών που είχαν γνώση περί του θέματος): Πέραν του ότι, φυσιογνωμικά το άγαλμα δεν έφερνε και τόσο στην γνωστή εικόνα που έχουμε για τον ήρωα, διαπίστωσαν γρήγορα, ότι το «καλλιτέχνημα» είχε κι ένα αρκετά παράξενο χαρακτηριστικό…

Όσοι δεν κατάφεραν να διακρίνουν κάτι αξιοπρόσεκτο, ας κοιτάξουν προσεκτικότερα, κάτω από τη φουστανέλα του Ανδρούτσου. Θα διαπιστώσουν ότι ξεπροβάλλει ένα ακόμη πόδι, ή μάλλον κάτι, που με την πρώτη ματιά δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για πόδι.

Τί έχει συμβεί;

Το 1966, ο γλύπτης Νικόλας, έχει δεχτεί παραγγελία από μια πόλη, για την κατασκευή ενός αγάλματος του Γεώργιου Καραϊσκάκη (σύμφωνα με άλλη εκδοχή του Μάρκου Μπότσαρη). Ο καλλιτέχνης κατασκευάζει το άγαλμα, αλλά το έργο του δεν γίνεται δεκτό από τους παραγγελιοδόχους, καθώς παρουσίαζε πρόβλημα στατικότητας και ο Νικόλας για να το λύσει, τοποθέτησε κάτω από τη φουστανέλα, αυτό το υποστήλωμα που μοιάζει με πόδι. Έτσι, αυτό το άγαλμα-εξάμβλωμα, κατέληξε άδοξα σε μια αποθήκη. Όχι για πολύ όμως…

Μόλις εκδηλώθηκε ενδιαφέρον για την ανέγερση ανδριάντα του Ανδρούτσου, με την ευκαιρία της μεταφοράς των οστών του στην Πρέβεζα, το αποτυχημένο κατασκεύασμα αφού ξεσκονίστηκε και «ψαλιδίστηκαν» λίγο τα…μουστάκια του (ο Καραϊσκάκης τα είχε κάπως…μεγάλα), έλαβε το όνομα «Οδυσσέας Ανδρούτσος» και όδευσε προς την Πρέβεζα, όπου κι έγινε τελικά δεκτό.

Σαν να λέμε δηλαδή: Τί Λοζάνη, τί Κοζάνη; Τί Καραϊσκάκης τί Ανδρούτσος;

Τόσο απλά…