Περί περιτομής: Γιατί οι χριστιανοί δεν πετσοκόβουν το πουλί τους, απ’ τη στιγμή που αυτή είναι η θεϊκή βούληση;

Επειδή, κάποιοι μπορεί να προβάλουν ενστάσεις, ως προς το τι προστάζει ο Θεός, σχετικά με την περιτομή, ας διαβάσουμε το αντίστοιχο «θεόπνευστο» χωρίο της Παλαιάς Διαθήκης, όπου ο Ύψιστος καθιστά απολύτως σαφή, στον «προπάτορα» Αβραάμ, τον βασικό όρο της διαθήκης του:
«Τούτη είναι η διαθήκη μου, την οποία θα φυλάξετε ανάμεσα σε μένα και σε σας, και το σπέρμα σου μετά από σένα: Κάθε αρσενικό σας θα περιτέμνεται. Και θα περιτέμνετε τη σάρκα της ακροβυστίας σας, και θα είναι για σημείο τής διαθήκης μου ανάμεσα σε μένα και σε σας· και ένα παιδί οκτώ ημερών θα περιτέμνεται μεταξύ σας, κάθε αρσενικό στις γενεές σας, εκείνος που γεννιέται στο σπίτι, και ο αγορασμένος με αργύρια από κάθε ξένον, που δεν είναι από το σπέρμα σου· εξάπαντος θα περιτέμνεται εκείνος που γεννιέται στο σπίτι σου, και ο αγορασμένος σε σένα με αργύρια· και θα είναι η διαθήκη μου επάνω στη σάρκα σας για αιώνια διαθήκη· και το απερίτμητο αρσενικό, στο οποίο δεν θα περιτέμνεται η σάρκα τής ακροβυστίας του, εκείνη η ψυχή θα εξολοθρευτεί μέσα από τον λαό της· παρέβηκε τη διαθήκη μου» (Γένεσις, 17: 10-14).

Ο Κύριος είναι σαφέστατος και δεν χωρά άλλη ερμηνεία. Ναι -θα πουν κάποιοι χριστιανοί-, αλλά ο Απόστολος Παύλος, άλλα λέει:
«Βέβαια, η περιτομή ωφελεί μεν, αν εκτελείς τον νόμο· αν, όμως, είσαι παραβάτης τού νόμου, η περιτομή σου έχει γίνει ακροβυστία. Αν, λοιπόν, ο απερίτμητος τηρεί τα διατάγματα του νόμου, δεν θα λογαριαστεί η ακροβυστία του ως περιτομή;… Ιουδαίος δεν είναι αυτός που είναι κατά το φανερό μέρος Ιουδαίος, ούτε περιτομή αυτή που είναι κατά το φανερό μέρος, αυτή που γίνεται στη σάρκα, αλλ’ Ιουδαίος είναι αυτός που είναι κατά το κρυφό μέρος Ιουδαίος, και περιτομή αυτή της καρδιάς, κατά το πνεύμα, όχι κατά το γράμμα, για τον οποίο ο έπαινος είναι όχι από ανθρώπους, αλλά από τον Θεό» (Προς Ρωμαίους, 2: 25-29). «Προσέξτε, εγώ ο Παύλος σάς λέω ότι, αν κάνετε την περιτομή, ο Χριστός δεν θα σας ωφελήσει σε τίποτε. Διαμαρτύρομαι ξανά προς κάθε άνθρωπο που κάνει την περιτομή, ότι είναι χρεώστης να εκτελεί ολόκληρο τον νόμο… Επειδή, στον Ιησού Χριστό ούτε η περιτομή έχει κάποια ισχύ ούτε η ακροβυστία, αλλά η πίστη, που ενεργείται με αγάπη… Και εγώ, αδελφοί, αν κηρύττω ακόμα την περιτομή, γιατί κατατρέχομαι πλέον; Άρα, καταργήθηκε το σκάνδαλο του σταυρού. Είθε να αποκοπούν αυτοί που σας αναστατώνουν» (Προς Γαλάτες, 5: 2-12).

Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, ας μας απαντήσουν οι χριστιανοί (και ιδιαιτέρως οι απολογητές):
1. Τελικά, ποιός την έχει πιο…μεγάλη (την ισχύ λόγου); Ο ίδιος Θεός και η ρητή εντολή του, όπως αυτή καταγράφεται μέσα από τη «θεόπνευστη» Βίβλο, ή ο Παύλος και οι αυθαίρετες θεολογικές ερμηνείες και σοφιστείες του, που παρακινεί στην παραβίασή της, με προφανείς σκοπούς;
2. Η εντολή του Θεού, έχει ημερομηνία λήξεως; Μα δεν λέει σαφώς, ότι «θα είναι η διαθήκη μου επάνω στη σάρκα σας για αιώνια διαθήκη»;
3. Ο Ιησούς, έκανε ή όχι περιτομή, ως γνήσιος Εβραίος, εφαρμόζοντας τον Εβραϊκό Νόμο; Η Εκκλησία εορτάζει τη μέρα αυτή (1η Ιανουαρίου), ναι ή όχι;
4. Κάνει λόγο πουθενά ο Ιησούς, μέσα στα Ευαγγέλια, για αναίρεση της θεϊκής εντολής, ή εφαρμογή της κατά περίσταση; Αυτός δεν ήταν που είπε: «Μη νομίσετε ότι ήρθα για να καταργήσω τον νόμο ή τους προφήτες· δεν ήρθα να καταργήσω, αλλά να εκπληρώσω»; (Κατά Ματθαίον, 5: 17).