Νίκος Δήμου: Ο μεγάλος «αντιστασιακός»

11/12/2011 | 2.300 εμφανίσεις | Σχολιασμός

– «Δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν δικτάτορες χωρίς την επιθυμία ή έστω την ανοχή ενός μεγάλου μέρους του λαού. Αν όλοι ήταν 100% αντίθετοι, κανένα τανκ δεν θα μπορούσε να επιβάλει μία χούντα».
– «Αν όλοι αυτοί που κάνουν αντίσταση στην απαγόρευση του τσιγάρου έκαναν αντίσταση στην δικτατορία, θα είχε πέσει από την πρώτη εβδομάδα»
Νίκος Δήμου

Ας δούμε τώρα και την «αντιστασιακή» δράση τού κυρίου Νίκου Δήμου…

Πηγή φωτογραφίας: Χάρρυ Κλυνν

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, περί τυχόν συνωνυμίας, διαβάζουμε από το βιογραφικό τού Νίκου Δήμου: «Το 1962 ξεκίνησε να εργάζεται στο χώρο της διαφήμισης και, το 1965, ίδρυσε δική του διαφημιστική εταιρία. Εκτός από επαγγελματικές εμπορικές διαφημίσεις, η εταιρία συμμετείχε σε κοινωφελείς πρωτοβουλίες (π.χ. το σήμα “Δεν ξεχνώ” για την Κύπρο). Από το 1983, ο Ν. Δήμου ασχολείται αποκλειστικά με τη συγγραφή».

Βεβαίως, ο διορισμός του από το δικτατορικό καθεστώς (ΦΕΚ 6498/1970), είναι «ανάξιος» λόγου να αναφερθεί στο, κατά τ’ άλλα, πλούσιο βιογραφικό του. Για την ιστορία πάντως, ας αναφερθεί, πως το κεντρικό σύνθημα τής διαφημιστικής εκστρατείας που ανέλαβε ο Νίκος Δήμου, ήταν: «Σκέψου πριν αγοράσεις»…

Επίλογος, με ένα «νόστιμο» κείμενο τού Νίκου Δήμου («Το τέλος της δικτατορίας»)…

Η δηλητηριώδης ειρωνεία της ιστορίας: Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος κατέλυσε την ελληνική δημοκρατία. Με την πράξη του αυτή χάρισε στους Έλληνες ακοίμητη δημοκρατική συνείδηση. Θα περάσει μάλλον στην ιστορία σαν άσημος δικτάτωρ. Δεν άφησε πίσω του έργο -αλλά, ευτυχώς, ούτε μεγάλες θηριωδίες. […] Ωστόσο σε αυτόν τον μάλλον ασήμαντο άνθρωπο οι Έλληνες οφείλουν κάτι ιδιαίτερα σημαντικό. Κάτι που τους έδωσε άθελά του και χωρίς ποτέ να το καταλάβει. Την δημοκρατική ευαισθησία και συνείδηση. Η Χούντα μας δίδαξε ότι η δημοκρατία θέλει μαχητική και διαρκή επαγρύπνηση. Αυτό οι περισσότεροι το συνειδητοποίησαν ΜΕΤΑ την Μεταπολίτευση. Τότε ήταν που η Ελλάδα (στην μόνιμη υπερβολή της) απέκτησε εννέα εκατομμύρια αντιστασιακούς. Τα πλήθη που χειροκροτούσαν τους δικτάτορες, για να απαλύνουν τις ενοχές τους, μυθοποίησαν την Αντίσταση και το Πολυτεχνείο. Η πικρή αλήθεια είναι ότι τα πέντε πρώτα χρόνια της δικτατορίας οι πραγματικοί αντιστασιακοί αριθμούσαν μερικές εκατοντάδες -κι ότι δεν υπήρξε αυθόρμητη μαζική αντίδραση…

Σχετικά θέματα:

Περί Κομμουνισμού (Βίλχελμ Ράιχ)

Πολ Ποτ και Ερυθροί Χμερ – Η προσωποποιημένη παράνοια του ολοκληρωτικού Κομμουνισμού

Λενινισμός: Η αίρεση του Μαρξισμού

Μικρά και τριανταφυλλένια (5)

Η δυστυχία τού να είσαι Έλληνας (Νίκος Δήμου)

Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων

Πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπ' όψιν ότι:

Δεν επιτρέπονται τα Greeklish (Ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες).
Το σχόλιό σας θα πρέπει να είναι σχετικό με το θέμα.
Δεν επιτρέπονται οι προσωπικοί προσβλητικοί χαρακτηρισμοί.
Χρήση πολλαπλών λογαριασμών και ψευδώνυμων, που έχουν ως σκοπό να οδηγήσουν στην παραπλάνηση των συνομιλητών, δεν είναι κάτι το αποδεκτό.
Σχολιασμός με συνεχή παράθεση έτοιμων μεγάλων κειμένων («σεντόνια») άλλων ιστοσελίδων και καταιγισμό εξωτερικών συνδέσμων, δεν βοηθά στην ομαλή εξέλιξη της συζήτησης.

Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής, ή τροποποίησης σχολίων, που αντιβαίνουν στο περιεχόμενό τους, χωρίς καμμία άλλη προειδοποίηση και χωρίς καμμία υποχρέωση παροχής περαιτέρω εξήγησης ή διευκρίνισης. Επιπλέον, η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα αποκλεισμού από τις συζητήσεις, των σχολιαστών που υποτροπιάζουν.

Συνιστάται ιδιαίτερα, να σχολιάζετε αφού προηγουμένως έχετε συνδεθεί μέσω κάποιας από τις διαθέσιμες υπηρεσίες (Disqus [προτείνεται], Facebook, Twitter, Google). Έτσι, θα έχετε καλύτερο έλεγχο επί των σχολίων σας.