Αποφθέγματα τής αήττητης χριστιανικής βλακείας: «Εάν πεθάνεις πριν πεθάνεις…»
«Εάν πεθάνης πριν πεθάνης, όταν πεθάνης δεν θα πεθάνης».
Μοναχός Πατάπιος ο Καυσοκαλυβίτης
Το άνωθεν, υψηλής «σοφίας» απόφθεγμα, βρίσκεται κορνιζοποιημένο στο αρχονταρίκι τής Καλύβης τού αγίου Ακακίου, στο Άγιον Όρος…
Ας δούμε και πως ερμηνεύεται (σ.σ.: επειδή, ως άθεος είμαι πολύ «λίγος» για να συλλάβω αυτό το υψηλό νόημα, δανείζομαι την ερμηνεία από εδώ): «ὅταν πεθάνεις γιά τόν κόσμο καί γιά τά τοῦ κόσμου καί καταφέρεις νά νεκρώσεις τά πάθη σου, πρίν ἀκόμη ἔλθει ἡ ὥρα τοῦ βιολογικοῦ σου θανάτου, δέν θά πεθάνεις ὀντολογικά ὅταν ἔλθει αὐτή ἡ ὥρα, ἀλλά θά ζήσεις αἰώνια· μιά πού ἡ κάθαρση καί ἀπαλλαγή ἀπό τά ψυχοφθόρα πάθη εἶναι βασική προϋπόθεση γιά τή σωτηρία σου».
Σε απλά ελληνικά: Η παρούσα ζωή δεν έχει κανένα νόημα, εφ’ όσον λειτουργείς σαν φυσιολογικός άνθρωπος κι όχι όπως ένας παράφρων ερημίτης. Στην «μέλλουσα» όμως, ως «ζόμπι» πλέον, θα τού δώσουμε να καταλάβει…
Συμπέρασμα: Η χριστιανική βλακεία είναι, όχι απλώς απύθμενη, αλλά και αήττητη. Κι αυτές τις μπούρδες ο κοσμάκης τις αντιμετωπίζει με σεβάσμιο δέος, φανερώνοντας την πνευματική του γύμνια. Τύφλα να έχει κι ο Παΐσιος. Βοήθειά μας…