Ένα σύντομο σχόλιο για τον σεισμό τής Ιαπωνίας και την δημοσιογραφική ασχετίλα

Ως γνωστόν, στις 11 Μαρτίου 2011, ένας ισχυρός σεισμός μεγέθους 9.1 Ρίχτερ έπληξε την Ιαπωνία, τον οποίον ακολούθησε ένα τεράστιο θαλάσσιο σεισμικό κύμα (ελληνιστί «τσουνάμι»).

Δεν θα σχολιάσω αυτόν κάθ’ αυτόν τον σεισμό, αλλά μια αποστροφή τού λόγου ενός δημοσιογράφου, ο οποίος μάς «ενημέρωνε» μέσω τηλεοράσεως (μού διαφεύγει ο σταθμός και ο δημοσιογράφος· άλλωστε δεν έχει σημασία αυτό), για το μέγεθος τών καταστροφών που προκάλεσε ο σεισμός.

Με έκπληξη λοιπόν, ακούω κάποια στιγμή από τα χείλη τού δημοσιογράφου την στερεότυπη δημοσιογραφική ατάκα: «Τα κτήρια κατέρρευσαν σαν χάρτινοι πύργοι». Και την ώρα που αμόλαγε αυτή την κοτσάνα, δίνοντας εντύπωση βιβλικής καταστροφής, έδειχνε να πέφτουν στο έδαφος κάτι σοφάδες και γυψοσανίδες (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων).

«Και γιατί είναι κοτσάνα;», θα μού πείτε

Είναι κοτσάνα, γιατί στην πραγματικότητα οι υλικές ζημιές που προκλήθηκαν εξαιτίας τού σεισμού -σε σχέση με το μέγεθος και την διάρκεια- είναι αμελητέες. Την πραγματική καταστροφή επέφερε το θαλάσσιο σεισμικό κύμα που ακολούθησε τον σεισμό. Είναι λοιπόν ν’ απορεί κανείς που ανακάλυψε ο εν λόγω «δημοσιογράφος» τούς «καταρρέοντες χάρτινους πύργους»

Και προσέξτε κάτι εδώ… Μιλάμε για τούς Ιάπωνες, οι οποίοι έχοντας επίγνωση τού σεισμογενούς χώρου που ζουν, έχουν μία παροιμιώδη αντισεισμική πολιτική -αλλά και παιδεία.

Παρακολουθήστε παρακαλώ, το ακόλουθο βίντεο, στο οποίο εμφανίζεται η «συμπεριφορά» μερικών ουρανοξυστών -κι όχι απλώς ενός οποιουδήποτε κτηρίου- κατά την διάρκεια αυτού τού ισχυρότατου σεισμού…

 

Μπορείτε να φανταστείτε τι θα συμβεί στην Ελλάδα, με αναλόγου μεγέθους σεισμό; Εγώ δεν τολμώ πάντως…