Πάρε-Δώσε

Η αγάπη είναι μία ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα.

Η αγάπη είναι η γλώσσα της καρδιάς δεν έχει ανάγκη από λέξεις για να εκφρασθεί. Είναι γραμμένη στα μάτια.

Δεν μπορείς να αγοράσεις την αγάπη, αλλά είναι πιθανόν να την πληρώσεις ακριβά…

Η αγάπη απονέμεται πάντα σαν δώρο, ελεύθερα, πρόθυμα, απροσδόκητα. Προσφέρεται ακόμα και όταν οι άλλοι δεν την αναγνωρίζουν και δεν την εκτιμούν. Δεν αγαπάμε για να μας αγαπήσουν, αγαπάμε γιατί έτσι νιώθουμε…

Η αγάπη είναι μια φωτιά. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις, αν θα ζεστάνει τη καρδιά σου ή θα σου κάψει το σπίτι.

Αγάπη είναι εκείνη η συνθήκη κατά την οποία η ευτυχία ενός άλλου προσώπου είναι ουσιαστική για τη δική σου.

Η αγάπη τα απαιτεί όλα και έχει δικαίωμα σε όλα.

Αγάπη είναι αυτό που σου προκαλεί απέραντη και αληθινή ευτυχία σε κάθε στιγμή της ζωής σου…Αυτό πού σε κάνει να πιστεύεις ότι ο κόσμος σου ανήκει!

Αγάπη είναι το φιλί πάνω στο δάκρυ.

Η αγάπη δεν έχει υπέρτατο βαθμό, τα αστέρια δεν έχουν αριθμό και η θάλασσα δεν έχει αναπαμό.

Η αγάπη είναι όπως ένα άγριο τριαντάφυλλο: Πανέμορφη και ήρεμη, αλλά και έτοιμη να χύσει αίμα αμυνόμενη.

Αγάπη είναι να αγαπά σε σένα, όσα εσύ δε μπόρεσες να αγαπήσεις στον εαυτό σου.

H αγάπη δεν ξέρει από αξιοπρέπεια. Η αγάπη είναι μεγαλειώδης και τολμηρή.

Η αγάπη γεννιέται από την ευχαρίστηση που νοιώθουν δυο άνθρωποι, όταν κοιτάζονται. Φουντώνει από την ανάγκη που νιώθουν να βλέπονται. Και ολοκληρώνεται με την αδυναμία τους να αποχωριστούν ο ένας τον άλλο.

Η αγάπη είναι μια αρρώστια του μυαλού. Δίνει αφή στις παραισθήσεις. Κάνει τα κορμιά να αναριγούν. Κάνει τα όνειρα να αιμορραγούν. Τη μοναξιά να τρίζει τις σκάλες τα μεσάνυχτα, και να τρομοκρατεί.

Η αληθινή αγάπη είναι η μόνη ασθένεια της καρδιάς που είναι καλύτερα να την αφήσεις να σε καταλάβει.

Όπου κυριαρχεί η αγάπη δεν υπάρχει θέληση για εξουσία. Εκεί που κυριαρχεί η δύναμη δεν υπάρχει θέση για την αγάπη. Το ένα είναι η σκιά του άλλου.

Η αγάπη είναι ο μεγαλύτερος πόνος, αλλά και ενθουσιασμός που έχει δεχτεί ποτέ η ανθρωπότητα

Αγάπη είναι η δύναμη που μπορεί να διεισδύσει στα σκοτάδια του «εγώ» και να τα διαλύσει.

Η αγάπη συγχωρεί, υπομένει, πονά, συμπάσχει, χαίρεται, τρελαίνεται, και όλα αυτά με φλόγα. Όταν κάθε σημάδι αυταρέσκιας μέσα μας πεθάνει, και μείνει μόνο η θέληση να δοθούμε ολοκληρωτικά σε έναν φίλο, τότε η ψυχή εντελώς γυμνή καταφλέγεται από ευτυχία και αγάπη φλογίζοντας όλους όσους είναι γύρω μας.

Αληθινή αγάπη δεν είναι εκείνη που αντέχει τον μακρόχρονο χωρισμό, αλλά εκείνη που αντέχει την μακρόχρονη οικειότητα.