Πάρε-Δώσε

Στην Παλαιά Διαθήκη και στο πρώτο εκ των βιβλίων που την απαρτίζουν, την «Γένεση», μαθαίνουμε πως ο Θεός, σύμφωνα με την ιουδαιοχριστιανική παράδοση και πίστη, δημιούργησε τον κόσμο («Γένεσις», 1-31), εν μέσω της έκτης χιλιετίας π.Χ. Η χρονολόγηση αυτή προκύπτει απ’ το γενεαλογικό δέντρο των Εβραίων «πατέρων» μας και είναι κοινά αποδεκτή από την Εκκλησία, Ορθόδοξη και μη. Βέβαια, ακόμη κι αν λάβουμε σοβαρά υπόψιν τις ανοησίες περί ανθρώπων που ζούσαν 200, 300 ακόμη μέχρι και 969 έτη (όπως ο περίφημος Μαθουσάλας [«Γένεσις» 5]), τα «κουκιά» και πάλι δεν βγαίνουν μέχρι τα 4,5 δισεκατομμύρια έτη, στα οποία έχει υπολογίσει η επιστήμη, την ηλικία της γης.

Ας το παρακάμψουμε όμως αυτό ως «μη ουσιώδες» κι ας εστιάσουμε στην «Δημιουργία» αυτή καθ’ αυτή, όπως την διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη. Η «εξιστόρηση» γίνεται σε τρίτο πρόσωπο, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι κάποιος ήταν αυτόπτης μάρτυρας της «Δημιουργίας» (αδύνατον, γιατί ο Θεός «δημιούργησε» τον άνθρωπο τελευταίον), ή τα «γεγονότα» αυτά τα αφηγήθηκε ο ίδιος ο Θεός σε κάποιον. Αλλά σε ποιον; Στον Μωυσή; Κι από που τεκμαίρεται αυτό; Και γιατί ένιωσε την ανάγκη ο Θεός να αφήσει τα «απομνημονεύματά» του;

Τέλος πάντων, το προσπερνάμε κι αυτό και προχωράμε στην ανάγνωση:

• «Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς…».
• «Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατος…».
• «Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· συναχθήτω τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς συναγωγὴν μίαν, καὶ ὀφθήτω ἡ ξηρά…».
• «Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· βλαστησάτω ἡ γῆ βοτάνην χόρτου σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος καὶ καθ᾿ ὁμοιότητα, καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπόν, οὗ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ κατὰ γένος ἐπὶ τῆς γῆς…».
• «Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτωσαν φωστῆρες ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰς φαῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς…».
• «Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ…».
• «Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένος…».
• «Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν…».

Όπα! Τι έχουμε εδώ; Γιατί ξαφνικά ο «Δημιουργός» μιλά σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο; Εμείς γνωρίζουμε ότι ο Κύριος είναι ένας και μοναδικός (έτσι μας λέει τουλάχιστον η Εκκλησία· ο Χριστιανισμός άλλωστε είναι μονοθεΐστική θρησκεία). Ποιους άλλους εννοεί ο «ένας και μοναδικός» Θεός, όταν λέει «ποιήσωμεν»; Τα επιχειρήματα, ότι μπορεί «μπερδεύτηκε» (είναι δυνατόν;), ή πρόκειται για λάθος μεταγραφή-απόδοση, φαντάζουν τουλάχιστον αστεία, αν λάβει κανείς υπόψιν και αναρωτηθεί: Μα πως είναι δυνατόν να διαιωνίζεται ένα τέτοιο λάθος ενός τόσο «ιερού» κειμένου, όπως η Αγία Γραφή, το οποίο μάλιστα έχει την σφραγίδα του «θεόπνευστου»; Τι έχουν να πουν άραγες σ’ αυτό το σημείο οι χριστιανοί απολογητές; Είναι βέβαιο φυσικά, πως απ’ την στιγμή που έχουν απαντήσεις για όλα (αυτό δα έλειπε), κάτι θα βρουν για να δικαιολογήσουν κι αυτά τα αδικαιολόγητα…