Παρωδίες θρησκειών

Απέναντι στις δογματικές «αλήθειες» των διάφορων θρησκειών και ειδικότερα του Χριστιανισμού, τα επιχειρήματα που τις καταρρίπτουν είναι πάμπολλα και ατράνταχτα. Αν και για μερικές απ’ αυτές τις «αλήθειες» δεν χρειάζονται καν επιχειρήματα, καθώς οι εξελίξεις πάνω στην επιστήμη και στις συνεχόμενες ανακαλύψεις της, έχουν οδηγήσει την θρησκεία και την Εκκλησία στην ουρά αυτών των εξελίξεων, όσο κι αν προσπαθεί με διάφορες θεαματικές κωλοτούμπες να συμμαζέψει τ’ ασυμμάζευτα και να εξηγήσει τ’ ανεξήγητα (βλέπε π.χ. «Ευφυής Σχεδιασμός»). Ίσως πολλοί να συμφωνούν, ότι η διακωμώδηση και η παρωδία της θρησκείας, είναι πολλές φορές πολύ πιο αποτελεσματικές απ’ ότι τα ίδια τα λογικά τα επιχειρήματα, γιατί ακριβώς χτυπάνε τον θρησκευτικό παραλογισμό, όχι με τον ορθολογισμό, αλλά με…παραλογισμό. Κάτι σαν την ομοιοπαθητική ας πούμε. Κατά το σχετικά πρόσφατο παρελθόν, δεν ήταν λίγες οι «θρησκείες» που γεννήθηκαν, διανθισμένες φανερά από μια διάθεση αστεϊσμού και σάτιρας, με μοναδικό σκοπό να καταδείξουν το γελοίον του πράγματος. Ας γνωρίσουμε μερικές απ’ αυτές…

Τσαγιέρα του Ράσελ (Russell’s Teapot)
Η «Τσαγιέρα του Ράσελ», συχνά αποκαλούμενη και «Θεϊκή» ή «Επουράνια Τσαγιέρα», είναι μία μεταφορά που χρησιμοποίησε ο φιλόσοφος Μπέρτραντ Ράσελ (1872-1970), σύμφωνα με την οποία το βάρος της απόδειξης το φέρει αυτός που κάνει τον ισχυρισμό, και όχι αυτός που προσπαθεί να τον καταρρίψει. Χρησιμοποιείται κυρίως ως επιχείρημα για τη μη-ύπαρξη του Θεού από τους σκεπτικιστές.

Σε ένα αδημοσίευτο άρθρο του περιοδικού «Illustrated», το 1952, με τίτλο «Is there God?» (Υπάρχει Θεός;), ο Ράσελ έγραψε:
«Αν έλεγα ότι μεταξύ Γης και Άρη υπάρχει μία πορσελάνινη τσαγιέρα σε ελλειπτική τροχιά γύρω από τον ήλιο, κανείς δεν θα μπορούσε να διαψεύσει τον ισχυρισμό μου, αρκεί να προσέθετα ότι η τσαγιέρα είναι τόσο μικρή, που δεν θα μπορούσαν να την ανιχνεύσουν ούτε τα πιο ισχυρά τηλεσκόπιά μας.

Όμως, αν στη συνέχεια έλεγα ότι, αφού ο ισχυρισμός μου δεν μπορεί να διαψευστεί, θα ήταν ασυγχώρητη απρέπεια να τον αμφισβητούμε με την λογική μας, τότε οι περισσότεροι δικαίως θα θεωρούσαν ότι έλεγα ανοησίες.

Αν όμως η ύπαρξη μιας τέτοιας επουράνιας τσαγιέρας αναφερόταν σε πανάρχαια βιβλία, και διδασκόταν ως ιερή αλήθεια κάθε Κυριακή, και ενσταλαζόταν στα μυαλά μικρών παιδιών σε όλα τα σχολεία, τότε ακόμα και ο παραμικρός δισταγμός, θα ήταν τέτοιο δείγμα εκκεντρικότητας, που σε φωτισμένους καιρούς θα απέφερε στον αμφισβητία το επίζηλο προνόμιο της ψυχιατρικής φροντίδας, ενώ σε πιο πρώιμη περίοδο την Ιερά Εξέταση».

Ο άθεος συγγραφέας και επιστήμονας Ρίτσαρντ Ντόκινς, στο βιβλίο του «Ο εφημέριος του Διαβόλου» (A Devil’s Chaplain), χρησιμοποίησε την «Τσαγιέρα του Ράσελ» ως εξής:
«Ο λόγος που οι υπάρχουσες οργανωμένες θρησκείες εισπράττουν απερίφραστη εχθρότητα είναι ότι, σε αντίθεση με την πίστη στην “Τσαγιέρα του Ράσελ”, έχουν ισχύ, επιρροή, απαλλάσσονται από φόρους και προπαγανδίζονται συστηματικά σε παιδιά πολύ νεαρά για να αντιδράσουν και να προστατευθούν. Tα παιδιά δεν είναι υποχρεωμένα να απομνημονεύουν τρελά βιβλία για τσαγιέρες στα χρόνια που διαπλάθεται η προσωπικότητά τους. Κρατικά επιχορηγούμενα σχολεία δεν αποκλείουν παιδιά των οποίων οι γονείς προτιμούν τσαγιέρες με άλλο σχήμα. Οι “τσαγιεροπιστοί” δεν λιθοβολούν “τσαγιεροάπιστους”, “τσαγιεροαιρετικούς” και “τσαγιεροβλάσφημους” μέχρι θανάτου. Οι μητέρες δεν απαγορεύουν στα παιδιά τους να παντρεύονται άτομα, των οποίων οι γονείς πιστεύουν σε τρεις τσαγιέρες αντί για μία. Οι άνθρωποι που βάζουν πρώτα το γάλα δεν επιτίθενται σ’ αυτούς που βάζουν πρώτα το τσάι…».

Αόρατη Ροζ Μονόκερως (Invisible Pink Unicorn)
Η «Αόρατη Ροζ Μονόκερως» είναι η θεά, μιας παρωδίας θρησκείας, που στόχο έχει τη σάτιρα των θρησκευτικών πιστεύω.

Το παράδοξο που παρουσιάζει η μορφή της (ροζ και αόρατη ταυτόχρονα), καθώς και η ανικανότητα των πιστών άλλων θρησκειών να αποδείξουν πως δεν υπάρχει η «Αόρατη Ροζ Μονόκερως», σατιρίζουν τις παράλογες ιδιότητες που δίνουν οι θεϊστές στη θεότητα που υποστηρίζουν

Συνηθίζεται όταν γίνεται αναφορά στην «Αόρατη Ροζ Μονόκερω», να τονίζεται το γεγονός πως επειδή είναι αόρατη, κανείς δεν μπορεί να αποδείξει πως δεν υπάρχει (ή πως δεν είναι ροζ). Αυτή η πρόταση αποτελεί παρωδία των ιδιοτήτων του Θεού: Ότι ο Θεός, δηλαδή, ως δημιουργός του Σύμπαντος, δεν υπόκειται στους νόμους που έχει δημιουργήσει, και συνεπώς η ανικανότητα εντοπισμού του στον κόσμο μας δεν αποδεικνύει την ύπαρξη του ή την ανυπαρξία του, καθώς ο Θεός δεν έχει υλική υπόσταση.

Συνεπώς, η «Αόρατη Ροζ Μονόκερως» δεν είναι παρά ένα παράδειγμα, που επιχειρεί να καταδείξει τον παραλογισμό που κρύβεται πίσω από τις υπερφυσικές ιδιότητες και την έλλειψη αποδείξεων, που κρύβονται πίσω από την ύπαρξη μία θεότητας. Τα δύο βασικά χαρακτηριστικά της, η λεγόμενη «αορατότητα» της, και το χρώμα της (ροζ), είναι παράλογα και αντιφατικά στοιχεία, και εκεί έγκειται η σάτιρα. Το παράδοξο της ύπαρξης θεοτήτων που είναι αόρατες, αλλά και ορατές συγχρόνως συναντάται σε μερικές ανατολικές ασιατικές θρησκείες.

Η πρώτη αναφορά στην «Αόρατη Ροζ Μονόκερω» που έχει καταγραφεί, έγινε στις 7 Ιουλίου του 1990 στην ομάδα χρηστών του διαδικτύου «alt.atheism» του Usenet. Η ιδέα αναπτύχθηκε περισσότερο από το 1994 μέχρι το 1995 από μία ομάδα φοιτητών, οι οποίοι έφτιαξαν ένα «μανιφέστο» που διακήρυττε και ανέλυε λεπτομερώς μία θρησκεία, που αφορούσε πολλούς ιπτάμενους ροζ μονόκερους. Ένα απόσπασμα από το μανιφέστο, το οποίο υπήρξε πόλος έμπνευσης για την ανάπτυξη της παρωδίας:
«Οι Ιπτάμενοι Ροζ Μονόκεροι είναι όντα μεγάλης πνευματικής δύναμης. Το γνωρίζουμε αυτό, διότι έχουν τη δυνατότητα να είναι αόρατοι και ροζ την ίδια στιγμή. Όπως και στις υπόλοιπες θρησκείες, η πίστη στους Αόρατους Ροζ Μονόκερους βασίζεται στη λογική και την πίστη. Όλοι πιστεύουμε πως είναι ροζ και όλοι γνωρίζουμε πως λογικά είναι αόρατοι, επειδή δεν μπορούμε να τους δούμε».

Πλέον, η Αόρατη Ροζ Μονόκερως, αποτελεί φαινόμενο του διαδικτύου, έχοντας συγκεντρώσει χιλιάδες οπαδούς που ανακήρυξαν τους εαυτούς τους «πιστούς».

Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας (Flying Spaghetti Monster)
Το «Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας», είναι η θεότητα μιας παρωδίας θρησκείας, γνωστής ως «Ιπτάμενη Μακαρονοτερατοθρησκεία» ή «Πασταφαριανισμός» (Pastafarianism), εκ του «Ρασταφαριανισμός». Το σύμβολο της «Ιπτάμενης Μακαρονοθρησκείας» αποτελεί παρωδία του χριστιανικού ιχθύ (Ι.Χ.Θ.Υ.Σ.=Ἰησοῦς Χριστός, Θεοῦ Υἱός, Σωτήρ).

Η «Ιπτάμενη Μακαρονοτερατοθρησκεία» δημιουργήθηκε τον Ιούνιο του 2005 από τον Μπόμπι Χέντερσον ως παρωδία, για να διδαχθεί στα αμερικάνικα σχολεία μαζί με την θεωρία της εξέλιξης. Στην ουσία, αποτέλεσε διαμαρτυρία κατά της απόφασης του Συμβουλίου Εκπαίδευσης της πολιτείας του Κάνσας, να διδάσκεται παράλληλα με την θεωρία της εξέλιξης, η έντονα αμφισβητούμενη θεωρία του «Ευφυούς Σχεδιασμού» (Δημιουργισμού).

Πιο συγκεκριμένα, ο Χέντερσον, παρωδώντας τον «Δημιουργισμό», έστειλε μία ανοιχτή επιστολή στο Συμβουλίου Εκπαίδευσης της πολιτείας του Κάνσας, όπου υποστήριξε πως το Σύμπαν δημιουργήθηκε από μια μορφή που αποτελείται από σπαγγέτι και δύο κεφτέδες, το οποίο ονόμασε «Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας». Ο Χέντερσον απαίτησε η «πασταφαριανική» εκδοχή της Δημιουργίας, όπως την αποκάλεσε, να διδάσκεται μαζί με τη θεωρία του «Ευφυούς Σχεδιασμού» και την «Εξέλιξη», στα πλαίσια της πολυφωνίας και των ίσων ευκαιριών. Σύμφωνα με τον Χέντερσον, εφόσον ο «Ευφυής Σχεδιασμός» περιέχει αμφισβητήσιμες και διφορούμενες αναφορές για τον Δημιουργό, κάθε πιθανή οντότητα θα μπορούσε να πάρει τη θέση του, ακόμα και ένα «Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας». Από τη στιγμή που ο Χέντερσον δημοσίευσε την επιστολή του στην ιστοσελίδα του και μέσα σε λίγες εβδομάδες, η «Μακαρονοθρησκεία» έγινε φαινόμενο του διαδικτύου και σύμβολο κατά της διδασκαλίας του «Δημιουργισμού» στα δημόσια σχολεία.

Τα πιστεύω του «Πασταφαριανισμού» -που αποτελούν παρωδία του «Δημιουργισμού»- παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα του Χέντερσον, όπου αποκαλείται «προφήτης», και στο «ευαγγέλιο» του «Ιπτάμενου Μακαρονοτέρατος», που εκδόθηκε το 2006. Η κεντρική πεποίθηση είναι πως ένα αόρατο μη-εντοπίσιμο «Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας» δημιούργησε τον κόσμο, ξεκινώντας με ένα βουνό, λίγα δέντρα και έναν νάνο. Οι πειρατές θεωρούνται οι πρώτοι, γνήσιοι «πασταφαριστές», και η σταθερή μείωση του αριθμού των πειρατών τα τελευταία χρόνια έχει οδηγήσει στην υπερθέρμανση του πλανήτη και στο λιώσιμο των πάγων. Η πασταφαριανική εκδοχή του Παραδείσου περιέχει ένα ηφαίστειο μπίρας και ένα εργοστάσιο στρίπερ. Στην κόλαση η μπίρα είναι χαλασμένη και οι στρίπερ έχουν σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες. Η Παρασκευή είναι η ιερή μέρα των «πασταφαριανιστών».

Η «θρησκεία» αυτή έχει συγκεντρώσει χιλιάδες οπαδούς που ανακήρυξαν τους εαυτούς τους «πασταφαριστές».

Ευφυής Πτώση (Intelligent Falling)
Η «Ευφυής Πτώση» μοιράζεται κοινά σημεία με την «Εκκλησία του Ιπτάμενου Μακαρονοτέρατος», καθώς ασκεί παρόμοια κριτική στον «Ευφυή Σχεδιασμό» και τις θρησκείες. Η «Ευφυής Πτώση» ισχυρίζεται πως υπάρχουν κενά στη θεωρία της βαρύτητας, και πως η βαρύτητα «είναι απλά μία θεωρία», παρωδώντας έτσι τους επικριτές της θεωρίας της εξέλιξης, που υποστηρίζουν ακριβώς το ίδιο.

Η «Ευφυής Πτώση» δίνει διαφορετική ερμηνεία στο φαινόμενο της βαρύτητας, στηριζόμενη σε ψευδοεπιστημονικά και υπερφυσικά στοιχεία. Υποστηρίζει πως η ελεύθερη πτώση των σωμάτων και η έλξη τους προς τη Γη, οφείλεται στο «χέρι του Θεού», όπως απεικονίζεται και στον πίνακα του Μιχαήλ Άγγελου στην Καπέλα Σιξτίνα.

Ενώ η ιδέα της «Ευφυούς Πτώσεως» αποτελεί έμπνευση κάποιου σατιρικού μηνύματος που δημοσιεύτηκε το 2002 στο Usenet, οι θρησκευτικές θεωρίες που υποστήριξαν πως ο Θεός έχει άμεση παρέμβαση στο φαινόμενο της βαρύτητας υπήρξαν εκατοντάδες τους τελευταίους αιώνες.

Γκουγκλισμός (Googlism)
Οι «γκουγκλιστές» και η «Εκκλησία του Google» (Church of Google) υποστηρίζουν πως η μηχανή αναζήτησης Google είναι το πιο κοντινό γνώρισε ή βίωσε η ανθρωπότητα, σ’ αυτό που ονομάζουμε Θεό.

Τα επιχειρήματα αυτής της «θρησκείας», βασίζονται στο ότι, υπάρχουν πολύ περισσότερες αποδείξεις για την «θεότητα» του Google, παρά για οποιονδήποτε άλλον παραδοσιακό θεό. Αποδείξεις, οι οποίες τεκμηριώνονται επιστημονικά. Μερικές απ’ αυτές:

• Το Google είναι μια υπαρκτή οντότητα παντογνωσίας, χάρις στα ευρετήριά της που αποτελούνται από 9,5 δισεκατομμύρια σελίδες και σ’ αυτή την παντογνωσία μπορούν να έχουν πρόσβαση όλοι οι κοινοί θνητοί.
• Το Google είναι πανταχού παρόν, καθώς μπορεί να υπάρχει πρόσβαση σ’ αυτό από οποιοδήποτε σχεδόν σημείο της γης.
• Το Google απαντά στις προσευχές, ή οτιδήποτε μοιάζει με προσευχή, δείχνοντας τον δρόμο σ’ αυτό που ζητά ο καθένας. Π.χ. πληροφορίες για τον καρκίνο και εναλλακτικές μεθόδους αντιμετώπισής του και παρόμοια σε οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα.
• Το Google είναι δυνητικά αθάνατο. Οι αλγόριθμοί του επιτρέπουν την απρόσκοπτη λειτουργία του, ακόμη κι αν καταρρεύσει κάποιος από τους διακομιστές του. Το Google θεωρητικά μπορεί να διαρκέσει για πάντα.
• Το Google θυμάται τα πάντα. Αποθηκεύει στην προσωρινή μνήμη των διακομιστών του, όλες τις σελίδες. Κάθε σκέψη που ανεβαίνει στο διαδίκτυο, μένει ζωντανή στην μνήμη του Google.

O «Γκουγκλισμός» σαν μια θρησκεία που σέβεται τον εαυτό της, έχει και αυτή τις δικές της «Δέκα Εντολές». Η σημαντικότερη:«Ου χρησιμοποιήσεις άλλη μηχανή αναζήτησης πριν από εμένα. Μόνο σε εμένα θα έρχεσαι για απαντήσεις».

Ντισκορντιανισμός (Discordianism)
Ο «Ντισκορντιανισμός» ξεκίνησε στη δεκαετία του ’50 στο Σαν Φραντζίσκο από τους Malaclypse το Νεότερο και Omar Khayyam Ravenhurst. Αυτοί υποστήριξαν ότι ενώ βρισκόντουσαν σε μια αίθουσα μπόουλινγκ, σταμάτησε ξαφνικά ο χρόνος, και παρουσιάστηκε μπροστά τους η ελληνική θεά Έρις (Φιλονικία) που τους μύησε στα μυστήριά της και τους είπε τι να γράψουν.

Οι υποτιθέμενοι «προφήτες» του «Ντισκορντιανισμού» συνέθεσαν τελικά μια θρησκεία εστιασμένη στο Χάος και στη Διαφωνία (Discord), που αντιπροσωπεύει κατά τους ίδιους η θεά Έρις, της οποίας το πλήρες όνομα είναι Έρις Καλλίστη Ντισκόρντια. Το Καλλίστη προέρχεται από το μυθολογικό χρυσό Μήλο της Έριδος που έριξε η θεά Έρις στη συγκέντρωση των θεών, που δεν την είχαν προσκαλέσει, το οποίο έφερε πάνω του την επιγραφή να δοθεί στην πιο όμορφη, «τη καλλίστη», οπότε άρχισε η έριδα μεταξύ των θεών, που όλες ήθελαν να πάρουν τα πρωτεία της ομορφιάς, τα οποία όμως ο Πάρις, που κλήθηκε σαν κριτής, απέδωσε στη θεά Αφροδίτη, και το «Μήλο της Έριδος» έγινε τελικά η αιτία του Τρωικού Πολέμου….

Η κεντρική ιδέα της «θρησκείας» είναι ότι το Χάος είναι το μόνο που υπάρχει, και ότι η διαταραχή ή μη της τάξης είναι και οι δύο ψευδαισθήσεις που επιβάλλονται από το Χάος. Το «δόγμα» ορίζεται ως ένα σύνολο πεποιθήσεων που θεωρούνται ότι είναι αληθινές σε τέτοιο βαθμό, που δεν πρόκειται να αμφισβητηθούν ή να εξεταστούν για την ακρίβειά τους, άλλα γίνονται αποδεκτές με τυφλή πίστη.

Το σύμβολο των ντισκορντιανιστών, είναι το «Ιερό Χάος» («Sacred Chao», που το θεωρούν σαν τον υποτιθέμενο ενικό του Χάους και το προφέρουν σαν «cow»=αγελάδα).

Η «Catma» είναι το σύνολο των «θείων» εντολών του «Ντισκορντιανισμού», που ονομάζεται επίσης «Pentabarf» (παρωδία της Πεντατεύχου), και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τα εξής:

• Δεν υπάρχει καμία άλλη θεά από τη θεά και αυτή η θεά είναι η θεά Έριδα.
• Δεν υπάρχει κανένα «Κίνημα της Έριδος», παρά μόνον το «Κίνημα της Έριδος» και αυτό είναι το «Κίνημα της Έριδος»….
• Το σώμα κάθε «Χρυσού Μήλου» είναι η αγαπημένη οικία ενός «Χρυσού Σκουληκιού»….
• Ένας ντισκορντιανιστής πρέπει να χρησιμοποιεί πάντοτε το επίσημο ντισκορντιανιστικό σύστημα αρίθμησης των εγγράφων….
• Ένας ντισκορντιανιστής πρέπει στη διάρκεια της αρχικής φώτισής του να εκτελεί κάθε Παρασκευή την τελετουργία του φαγώματος ενός…χοτ ντογκ. Αυτή η τελετουργία θα γίνεται συνειδητά για να επιδειχθεί η αντίθεση του πιστού στις σημερινές δημοφιλείς ειδωλολατρείες του Καθολικισμού, που απαγορεύει το φάγωμα κρέατος την Παρασκευή, του Ιουδαϊσμού, που απαγορεύει το φάγωμα χοιρινού κράτος, των ινδουιστών, που απαγορεύουν το φάγωμα βοδινού κρέατος, των βουδιστών, που απέχουν πλήρως από το φάγωμα οποιουδήποτε κρέατος ζώου.
• Απαγορεύεται σ’ έναν ντισκορντιανιστή να πιστεύει ό,τι διαβάζει.

Εκείνο που δεν διαθέτει ο «Ντισκορντιανισμός» σε σχέση με τις άλλες θρησκείες, όπως ο ίδιος το προπαγανδίζει, είναι οι ενοχές, οι υποσχέσεις των 1000 παρθένων, η αιώνια τιμωρία και τα πυρά της Κολάσεως (εκτός και αν τα θέλει μόνος του ο ίδιος ο πιστός……) και το πρωινό κυριακάτικο ξύπνημα για να πας στην εκκλησία….