Το τυχερό ψωμί του γέροντα Παΐσιου

Γνωρίζατε ότι υπάρχει ψωμί που φέρνει τύχη;
Καλά, αυτό δεν είναι τίποτε, θα πείτε, υπάρχουν ένα σωρό πράγματα στα οποία αποδίδουμε τύχη (γούρια).
Γνωρίζετε όμως ότι το συγκεκριμένο ψωμί είναι αγιασμένο και συνοδεύεται κι από…οδηγίες χρήσεως;

Είναι κάμποσα χρόνια τώρα, που κάποιοι πυροβολημένοι (δεν θα μπορούσα να τους αποκαλέσω απατεώνες, γιατί δεν αποκομίζουν, απ’ όσο γνωρίζω, οικονομικά οφέλη, τουλάχιστον άμεσα) χρησιμοποιούν την τακτική του αλυσιδωτού e-mail επί το εκκλησιαστικότερον. Με μια μικρή παραλλαγή: Δεν στέλνουν e-mails, αλλά μοιράζουν…προζύμι. Το προζύμι υποτίθεται ότι προέρχεται από ψωμί που το έφτιαξε με τα χεράκια του ο γέροντας Παΐσιος (κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης). Σε μια άλλη εκδοχή, το «ιερό» προζύμι προέρχεται από τα Ιεροσόλυμα (αγνώστου αρτοποιού δημιούργημα).

Όπως είπαμε όμως, αυτό το προζύμι, δεν είναι ένα…τυχαίο προζύμι. Έχει και οδηγίες χρήσεως, ή όπως θα λέγαμε στην γλώσσα της τεχνολογίας, συνοδεύεται κι από έγγραφο τεκμηρίωσης (documentation). Για να φέρει τύχη το ψωμί, θα πρέπει αφού ζυμωθεί, να χωριστεί σε τέσσερα (4) τεμάχια. Απ’ αυτά τα τεμάχια, ο ευσεβής πιστός, θα πρέπει να ψήσει μόνο το ένα και τα υπόλοιπα τρία «ιερά» ζυμάρια θα πρέπει να τα προωθήσει σε άλλους τρεις ευσεβείς χριστιανούς, οι οποίοι με την σειρά τους θα πρέπει να επαναλάβουν την ίδια διαδικασία κ.ο.κ.

Υπάρχει και μια λεπτομέρεια, πολύ σημαντική, στην οποία το χριστεπώνυμο πλήθος, θα πρέπει να δείξει ιδιαίτερη προσοχή. Το εγχειρίδιο παρασκευής τυχερού άρτου, διευκρινίζει ότι για την ζύμη του ψωμιού, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί «όχι αλεύρι ότι κι ότι, αλλά μόνο φαρίνα Γιώτης» (προσοχή λοιπόν εδώ μην γίνει κανέναν λάθος κι αντί για τύχη πλακώσει η γκαντεμιά).

Ίσως αρκετοί μειδιάσετε διαβάζοντας τα παραπάνω. Δεν είναι για γέλια όμως. Με κάτι τέτοιες δεισιδαιμονίες και προλήψεις, βουτήχτηκε ο κόσμος στο σκοτάδι και γεννήθηκε ο Μεσαίωνας και πόσο μάλλον, ο Μεσαίωνας του Βυζαντίου για το οποίο αρκετοί «Ρωμιοί» νιώθουν ιδιαίτερα υπερήφανοι.