Το ιερό Κοράνιο

Το Κοράνιο είναι ένα από τα πρώτα κείμενα που γράφτηκαν σε μια πρώιμη μορφή της αραβικής γλώσσας, τη λεγόμενη «κορανική» που είναι η καθαρότερη (καθαρεύουσα) γλώσσα της Χετζάζης (σημερινής Σαουδικής Αραβίας). Το όνομά του (στα αραβικά: أَلْقُرآن‎ ​, αλ Κουράν, στα αγγλικά Qur’an, Koran) σημαίνει κυριολεκτικά «Απαγγελία» και ονομάζεται συχνά «αλ Κουράν αλ Καρίμ», δηλαδή το «Ευγενές Ανάγνωσμα». Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι το Κοράνιο είναι ο λόγος του Θεού, η καταγραφή της αποκάλυψής του στο ανθρώπινο γένος, έτσι όπως μεταδόθηκε στον προφήτη Μωάμεθ σε μια περίοδο 23 ετών από τον άγγελο Τζιμπριήλ (Γαβριήλ). Ο Μωάμεθ δεν ήξερε να διαβάζει ή να γράφει. Απλώς απήγγειλε ό,τι του αποκαλυπτόταν, προκειμένου να το αποστηθίσουν και να το καταγράψουν οι σύντροφοί του.

Το Κοράνι ως έργο θεϊκό και όχι ανθρώπινο, δεν επιδέχεται αλλαγών. Ο ίδιος ο Μωάμεθ ήταν προφήτης, αγγελιοφόρος του Θεού, ο τελευταίος σε μια σειρά προφητών που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τον Αδάμ και τον Νώε της εβραϊκής παράδοσης και τον Ιησού των χριστιανών. Στο Κοράνι αναφέρονται 26 ονόματα προφητών, αλλά κάποιες μουσουλμανικές παραδόσεις ανεβάζουν τον αριθμό αυτό σε 124.000.

Οι μουσουλμάνοι λατρεύουν έναν και μοναδικό Θεό, τον Αλλάχ. Η λέξη Αλλάχ δεν είναι παρά η αραβική λέξη για τον Θεό. Ο Θεός των μουσουλμάνων είναι ο ίδιος με το Θεό των Εβραίων και των χριστιανών. Ο Αλλάχ έχει «κληρονομήσει» όλες ή τις περισσότερες από τις ιδιότητες που του αποδίδονταν από εκείνους, με κάποιες ρητές διαφορές, όπως είναι η αντίκρουση της χριστιανικής διδασκαλίας για την Αγία Τριάδα. Στην ισλαμική θεολογία χρησιμοποιούνται 99 ονόματα-χαρακτηρισμοί για τον Θεό, τα οποία εκφράζουν διάφορες όψεις του μεγαλείου του: Άγιος, Δημιουργός, Ισχυρός, Σοφός, Ελεήμων, Συγχωρών κ.λπ. Το 100ό όνομα του Θεού το αγνοούμε, γεγονός που υποδηλώνει ότι η γνώση μας γι’ αυτόν δεν μπορεί ποτέ να είναι πλήρης. Το Κοράνι επικυρώνει και κατά τους μουσουλμάνους υπερβαίνει το Τοράχ των Εβραίων και τα Ευαγγέλια των χριστιανών.

Το Κοράνιο συντίθεται από 114 σούρας (σουράτ=κεφάλαια) που αναπτύσσονται σε ένα σύνολο 6.236 αγιάτ (στίχους). Κάθε σούρα περιλαμβάνει από 3 μέχρι 286 στίχους. Οι πρώτες σούρες είναι οι πλέον σύντομες που χαρακτηρίζονται από ποιητικό λόγο σε ρυθμική μορφή. Οι επόμενες δεν παρουσιάζουν παρόμοια χαρακτηριστικά πλην όμως έχουν έκδηλες επιδράσεις από τον Ιουδαϊσμό και τον Χριστιανισμό με πολλές επαναλήψεις, όπως παρατηρείται ομοίως και στα λεγόμενα εξ αποκαλύψεως βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης π.χ. στους Ψαλμούς.

Ο ακριβής αριθμός των στίχων του Κορανίου, αποτελεί θέμα συζήτησης, καθώς υφίστανται διαφορετικές μέθοδοι αρίθμησης. Για παράδειγμα η σέκτα που ιδρύθηκε από τον χαλίφη Ρασάντ ισχυρίζεται ότι ο ακριβής αριθμός των στίχων είναι 6.346. Οι μουσουλμάνοι συνήθως αναφέρονται στα σούρα όχι με τον αριθμό τους, αλλά με την επικεφαλίδα τους. Η διάταξη των σούρα δεν είναι χρονολογική —σύμφωνα δηλαδή με την περίοδο που αποκαλύφθηκαν κατά τους μουσουλμάνους λογίους— αλλά σύμφωνα με το πως μεταδόθηκε στον προφήτη Μωάμεθ από τον άγγελο Τζιμπριήλ (Γαβριήλ). Μετά από μια σύντομη εισαγωγή ακολουθεί το μεγαλύτερο κεφάλαιο και το Κοράνιο κλείνει με τα μικρότερα σε έκταση. Σύμφωνα με τις παραδόσεις τα σούρα του Κορανίου άρχισαν να καταγράφονται πριν το θάνατο του Προφήτη, το 632. Στη Μεδίνα λέγεται ότι είχε στη διάθεσή του 65 συντρόφους του, τους οποίους καλούσε τακτικά για να καταγράψουν τις αποκαλύψεις του. Πιστεύεται ότι οι αποκαλύψεις δόθηκαν σε μια περίοδο 20 με 23 χρόνων περίπου, από το 610. ως το θάνατό του το 632.

Οι μουσουλμάνοι ισχυρίζονται ότι το Κοράνιο διαθέτει τα χαρακτηριστικά της πνευματικής ποίησης και χάρης και είναι η ίδια η λογοτεχνική του τελειότητα μια απόδειξη της θείας προέλευσής του. Εφόσον αυτή η τελειότητα είναι εμφανής μόνον σε εκείνους που μιλούν Αραβικά, μόνον το αρχικό κείμενο θεωρείται το πραγματικό Κοράνιο. Όλες οι άλλες μεταφράσεις έχουν απλά σχολιαστικό χαρακτήρα. Σύμφωνα μάλιστα με την παράδοση στη μετάφρασή του το ιερό βιβλίο δεν πρέπει ποτέ να λέγεται απλά Κοράνιο, για να μη συγχέεται με άλλες «απαγγελίες» και πρέπει να συνοδεύεται από επιθετικούς προσδιορισμούς όπως «το Ένδοξο», «το Ευγενές» κ.α.

Ένας μουσουλμάνος λόγιος θα πρέπει να είναι ικανός να διαβάσει και να καταλάβει το Κοράνιο στην αρχική του μορφή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αρκετοί πιστοί που δε γνωρίζουν την Αραβική αποστηθίζουν το αρχικό κείμενο, θεωρώντας ότι με αυτή την πράξη τους πλησιάζουν περισσότερο τον Θεό. Για τους κοσμικούς λόγιους το Κοράνιο παραμένει ένα έργο στο οποίο ενσωματώνονται αρκετά στοιχεία από ιουδαιοχριστιανικά κείμενα, γεγονός που έρχεται σε πλήρη αντίφαση με τον ισχυρισμό της ισλαμικής διδασκαλίας που θέλει αυτά τα κείμενα σε μεγάλο βαθμό διεφθαρμένα.

Το Κοράνιο έχει μεταφραστεί σήμερα σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου όπως και στην ελληνική…