Πάρε-Δώσε

Καθώς οι Ιουδαιοχριστιανοί αποθρασυμένοι από την απαράδεκτη λογοκρισία στην οποία υπεβλήθη το ενημερωτικό φιλμάκι το οποίο παίζεται στο νέο Μουσείο της Ακροπόλεως και το οποίο παρουσιάζει τις καταστροφές που υπέστη ο Παρθενώνας -και κατ’ επέκταση όλα τ’ αρχαιοελληνικά μνημεία- απ’ τους χριστιανούς, στο όνομα της «υπέρτατης θρησκείας», του Χριστιανισμού, πέρασαν στην αντεπίθεση (ως γνωστόν, η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση) και εστιάζοντας στη λεπτομέρεια, υποστηρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ (ένας ιεράρχης μάλιστα, μίλησε γενικά κι αόριστα για κάποιες μικρές «παρεκκλίσεις») -αντιθέτως μάλιστα, τολμούν και ισχυρίζονται ότι χριστιανοί προστάτεψαν την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά-, ας δούμε ιδίοις όμμασι κι ας προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε πως πάμπολλα μάρμαρα της Ακροπόλεως, βρέθηκαν εντοιχισμένα σε χριστιανικές εκκλησιές (με πρώτη και καλύτερη την Αγιά Σοφιά, στην Κωνσταντινούπολη). Να «αλλαξοπίστησαν» άραγε; Να εξηγήσουμε πως, περίτεχνα αγάλματα βρέθηκαν με έναν σταυρό στο κούτελο, με σπασμένες μύτες και ακρωτηριασμένα γεννητικά όργανα. Να εξηγήσουμε εν πάση περιπτώσει, πως είναι δυνατόν ο Παρθενώνας να μετατραπεί σε χριστιανικό ναό (και μόνο αυτό το γεγονός, είναι αρκετό για να αντιληφθούμε πως «προστάτευαν» οι χριστιανοί τα αρχαιοελληνικά μνημεία -όταν φυσικά δεν τα κατεδάφιζαν), χωρίς να υποστεί καμμία μετατροπή. Εκτός κι αν οι μετατροπές, προσθήκες και αφαιρέσεις στο υπέρλαμπρο αυτό μνημείο, δεν νοούνται ως καταστροφές…

Σ’ αυτό το σημείο, θα πρέπει να γίνει η εξής διευκρίνιση: Καθώς αρχίζει και αναπτύσσεται μια επικίνδυνη λογική του τύπου: «Αφού τα έκαναν αυτά οι χριστιανοί, καλά έκαναν και τα πήραν οι Άγγλοι τα γλυπτά του Παρθενώνα» (με την έννοια ότι τα προστάτευσαν, ασχέτως αν δεν ήταν αυτό το κίνητρο της αφαίρεσής των). Και είναι επικίνδυνη, γιατί χρησιμοποιείται η μία ιεροσυλία ως αντίβαρο της άλλης, η καταστροφή απέναντι στην κλοπή. Τα γλυπτά και τα λοιπά μάρμαρα, φυσικά και πρέπει να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν, όπου κι αν βρίσκονται αυτή τη στιγμή…