Πάρε-Δώσε

Όλα ξεκίνησαν το 1979, όταν ο τότε υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Ιωάννης Βαρβιτσιώτης έλαβε στο γραφείο του μια φωτογραφία και μια ηχογραφημένη τηλεφωνική συνομιλία. Στη φωτογραφία απεικονίζονταν ο μητροπολίτης Πρεβέζης Στυλιανός Κορνάρος, στο κρεβάτι με μια γυμνή γυναίκα να κάθεται πάνω του…ιππαστί, ενώ η μαγνητοταινία ήταν ακόμα πιο αποκαλυπτική. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο «ιππαστί δεσπότης» (όπως έμεινε γνωστός έκτοτε) έκανε τηλεφωνικό σεξ με την παντρεμένη ερωμένη του και μετά από ένα πλήθος βρομόλογων…αυτοϊκανοποιούνταν με δυνατές κραυγές. Αφού εξετάστηκαν με τα μέσα της εποχής η φωτογραφία και η μαγνητοταινία για τυχόν πλαστογραφία, απεστάλησαν στον αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ για να διεξάγει έρευνα επί του θέματος. Οι έρευνες κράτησαν πολλά χρόνια και επιχειρήθηκε συγκάλυψη του θέματος, «για να μη θιχτεί το κύρος της Εκκλησίας»… Αξίζει να σημειωθεί ότι με αυτό το σκάνδαλο έγινε ευρύτερα γνωστός ο αμφιλεγόμενος δημοσιογράφος Σπύρος Καρατζαφέρης.

Σύμφωνα με μαρτυρίες ιερέων στο Σπύρο Καρατζαφέρη, ο συγκεκριμένος μητροπολίτης είχε πολύ πλούσια ερωτική ζωή, τις περισσότερες φορές με παντρεμένες γυναίκες. Συγκεκριμένα, ο οδηγός του και μεταφορέας των γυναικών του πατήρ Σταύρος Κασκάνης δήλωσε ότι σε ένα χρόνο πέρασαν από το μέγαρο του μητροπολίτη πάνω από…50 γυναίκες. Ανέφερε ακόμα περίεργες ιστορίες με ομαδικά όργια και φωτογραφήσεις των ερωμένων του σε ερωτικές πόζες, ακόμα και μέσα στην εκκλησία! Εκτός από χρέη οδηγού και μεταφορέα γυναικών, ο π. Κασκάνης ήταν και ο προσωπικός φωτογράφος του «αγίου» Πρεβέζης. Αυτός αποθανάτιζε τις ερωμένες του δεσπότη σε διάφορες στάσεις, ικανοποιώντας (και αυτό) το βίτσιο του Στυλιανού.

Το ποτήρι όμως ξεχείλισε όταν ο…αχόρταγος δεσπότης έστρεψε τις ορμές του στην ίδια τη γυναίκα του οδηγού και φωτογράφου του, π. Κασκάνη! Μετά από όλες τις «εξυπηρετήσεις» που του είχε κάνει, ο ιερέας έβλεπε τον αχόρταγο ρασοφόρο σάτυρο να του κλέβει και την παπαδιά! Μάλιστα, η συγκεκριμένη παπαδιά δήλωσε στο δημοσιογράφο ότι συνευρέθηκε με τον Στυλιανό μετά από επανειλημμένες απειλές κατά της ίδιας και του άντρα της, ότι θα «τους καταστρέψει».

Στην ηχογραφημένη συνομιλία διαρκείας μιας ώρας περίπου, το λεξιλόγιο ήταν τόσο «σκληρό», ώστε σύμφωνα με δηλώσεις του, ο μητροπολίτης Μυτιλήνης Ιάκωβος που ανέλαβε την ανάκριση λιποθύμησε μόλις την άκουσε (αν και οι «κακές γλώσσες» λένε ότι λιποθύμησε λόγω έντονης ερωτικής εξάψεως η οποία προκλήθηκε απ’ όσα «γαργαλιστικά» άκουγε)! Ένα ενδεικτικό απόσπασμα είναι το ακόλουθο:
– Θα είσαι η γλυκιά και φλογερή πουτάνα μου. Πες μου τι θα είσαι;
– Θα είμαι η πουτάνα σας δέσποτα!
(σ.σ.: ως φαίνεται, ο Στέφανος Κορκολής, ήρθε δεύτερος, ως προς την χρήση αυτής της «ιστορικής» φράσεως)

Στις εφημερίδες δημοσιεύονται φωτογραφίες του Μητροπολίτη. Επί ημέρες οι εφημερίδες δημοσιεύουν αναλυτικές αναφορές για την υπόθεση μαζί με τους σκανδαλιστικούς διαλόγους. H υπόθεση φθάνει να γίνει ακόμη και θεατρικό έργο και κινηματογραφική ταινία («Ο άγιος Πρεβέζης», του Δημήτρη Κολλάτου). Ο μητροπολίτης Πρεβέζης υποχρεώνεται σε παραίτηση για «λόγους υγείας». Στη διάρκεια της εκκλησιαστικής ανάκρισης, μετά από πολύμηνες και κουραστικές ανακρίσεις, ο βασικός κατήγορος ιερέας δηλώνει ότι δεν μπορεί να προσκομίσει το «αρνητικό» της φωτογραφίας και ύστερα από αυτό ο Στυλιανός Κορνάρος απαλλάσσεται. Δεν του δίδεται όμως η δυνατότητα να επιστρέψει στη μητρόπολη. Τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του τα πέρασε σε ένα μικρό διαμέρισμα της οδού Κεφαλληνίας στην Κυψέλη μαζί με τη μητέρα του και την αδελφή του.

Ο Στυλιανός Κορνάρος, είχε διατελέσει στρατιωτικός ιερέας και εξομολόγος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μακρονήσου μετά τον εμφύλιο, ενώ σύμφωνα με καταγγελίες απειλούσε τους κρατούμενους ακόμα και με…πιστόλι, ενώ συμμετείχε ενεργά σε βασανιστήρια. Επιπλέον, «κάρφωνε» τυχόν πληροφορίες που αποσπούσε μέσω του ιερού μυστηρίου της εξομολόγησης στους διοικητές του στρατοπέδου, με ολέθρια αποτελέσματα για τους κρατούμενους που νόμιζαν πως όσα έλεγαν ήταν εμπιστευτικά. Λόγω μάλιστα αυτής της τακτικής του, του αποδόθηκε το προσωνύμιο «παπα-Καρφής».

Ο Στυλιανός Κορνάρος απεβίωσε τον Δεκέμβριο του 1999 και κηδεύθηκε στην Τήνο.