Πάρε-Δώσε

To ποιόν του κ. Νίκου Δήμου είναι γνωστό. Όπως επίσης και οι εμμονές του σύμφωνα με τις οποίες, πας Έλλην ρατσιστής και πας μη Έλλην, κάτοικος Ελλάδας, θύμα ρατσισμού.

Φυσικά και δεν προκαλεί καμμιά αίσθηση, από τη στιγμή που διατελεί συναγελαζόμενο είδος με τους εν Ελλάδι τοποτηρητές του Σόρος, από κοινού με τον Βαλλιανάτο τον Βοσκόπουλο και λοιπά σούργελα.

Τελευταία όμως όλο και συχνότερα παραληρεί. Και παραληρεί γελοιωδώς.

Διαβάζοντας ένα κείμενό του στο τεύχος 151 (Φεβρουαρίου) του περιοδικού LIFO κατανοεί κανείς ότι τα “επιχειρήματα” έχουν τελειώσει. Και ελλείψει επιχειρημάτων, εφευρίσκει ιστορίες επιπέδου Νηπιαγωγείου.

Απολαύστε το “βαθυστόχαστο” κείμενο (Με σχολιασμό από το Μάτι):

“Ο φίλος μου ο Ντίνος δεν λέγεται Κωνσταντίνος, όπως οι περισσότεροι «Ντίνοι». Το πραγματικό αλλά κρυφό του όνομα είναι Βαλεντίνος. Πού να τολμήσει όμως να το γιορτάσει, όταν από όνομα έχει γίνει σύμβολο του σεξ και του κιτς”.
(σ.Μ: Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό; Ή μήπως στην Ελλάδα καθιερώθηκε η αστεία αυτή γιορτή;)

“Άμα δώσει κάπου την ταυτότητά του τον κοιτάνε παράξενα. «Χα – Βαλεντίνος… εκείνος των ερωτευμένων, με τις καρδούλες…»“.
(σ.Μ: Και αυτό είναι δείγμα ρατσισμού; Γνωρίζει ο Ν.Δ. αν κάποιος στην Ιταλία δείξει ταυτότητα με όνομα “Περικλής” ή “Αφροδίτη” τι σχόλια θα ακούσει; Και από πότε αυτό χαρακτηρίζει κάποιον ως ρατσιστή;)

“Όπως ίσως θα καταλάβατε, ο φίλος μου ο Ντίνος είναι καθολικός. (Εμείς τέτοιον Άγιο δεν έχουμε). Όχι, δεν είναι ξένος – Έλληνας πολλές γενιές, Κυκλαδίτης. Αλλά Έλληνας μη-Ορθόδοξος; Μετά την αντίδραση στο όνομα, η δεύτερη είναι στη θρησκεία. (Του είπα να βγάλει νέα ταυτότητα). Τον θεωρούν ξένο πράκτορα, κατάσκοπο του Πάπα, υπεύθυνο για όλα τα αμαρτήματα του Βατικανού. Στο στρατό τον είχανε εξαιρέσει από την προσευχή. Όταν ρώτησε, τον κοίταξαν με απορία: «Μα είσαστε κι εσείς Χριστιανοί;»“.
(σ.Μ: τώρα αρχίζει το παραλήρημα: Ποιοί τον θεωρούν “ξένο πράκτορα”, “πράκτορα του Πάπα”; Ποιοι τον είχανε εξαιρέσει από την προσευχή; Ποιοί “τον κοίταξαν με απορία”; Ο Ν.Δ. σμοπίμως αοριστολογεί. Ένας επαγγελματίας προπαγανδιστής γνωρίζει ότι η αοριστολογία είναι βασικό “εργαλείο” της διαστρέβλωσης. Αν υπάρχουν μερικοί κάφροι που απορούν αν οι Καθολικοί είναι Χριστιανοί, αυτό είναι προσωπικό πρόβλημα παιδείας και όχι γενικό κοινωνικό πρόβλημα. Και φυσικά υπάρχουν αντίστοιχοι αδαείς σε Καθολικές χώρες που προφανώς θα έχουν την ίδια απορία για τους Ορθόδοξους).

“Βέβαια δεν θα μπορούσε ποτέ να υπηρετήσει σε σοβαρή δημόσια θέση. Δικαστής, καθηγητής, στρατιωτικός, αστυνομικός – απαπά. Υπάρχουν μεγάλα κόμματα που δεν δέχονται ως μέλη καθολικούς”.
(σ.Μ.Όχι απλώς σκόπιμα ψευδές, αλλά κωμικό ως επιχείρημα. Και επιπλέον αόριστο. Γνωρίζει ο Ν.Δ, ότι τα “μεγάλα κόμματα” σαφώς και έχουν μέλη καθολικούς – εκτός αν σκοπίμως εννοεί ως μεγάλα κόμματα αυτά του 0-3%)

“Μπορεί οι Αμερικάνοι να έβγαλαν πριν από δεκαετίες καθολικό Πρόεδρο (τον Κένεντι) και τώρα μαύρο – αλλά αυτοί είναι αμερικανάκια. Εδώ δεν θα υπήρχε τέτοια πιθανότητα”.
(σ.Μ. Οι μεγάλες αγάπες για το χέρι που μας θρέφει δεν κρύβονται).

“Ο φίλος μου ο Βαλεντίνος νιώθει -και σωστά- πολίτης δεύτερης κατηγορίας. Νομίζουμε πως αυτό αφορά μόνο τους τσιγγάνους, τους μετανάστες, τους μουσουλμάνους και τους χιλιαστές – όμως και οι χριστιανοί της παγκόσμια μεγαλύτερης χριστιανικής εκκλησίας στον τόπο μας δεν έχουν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Η εκκλησία τους δεν έχει καν νομική υπόσταση.”
(σ.Μ. Θα μπορούσε κανείς να γράψει τόμους βιβλίων για την “μεταχείριση” που επιφυλάσσει η “Παγκόσμια μεγαλύτερη χριστιανική εκκλησία” στους “μη-καθολικούς” και το καθεστώς της απόλυτης ανελευθερίας των υπολοίπων δογμάτων (για να μην μιλήσουμε για τις υπόλοιπες θρησκείες) στην κοιτίδα του Καθολικισμού. Όπως και για το ότι στην Ιταλία ένας Έλληνας δεν αποκαλείται σκέτο “GRECO” ( = Έλληνας) αλλά “GRECO ORTΗODOSSO” (=Έλληνας Ορθόδοξος), με αποτέλεσμα να του δίνεται αυτομάτως και η θρησκευτική ταμπέλα, ασχέτως αν ο “greco” είναι Ορθόδοξος, Καθολικός, Μουσουλμάνος ή οτιδήποτε άλλο).

“Τώρα θα μου πείτε πού τα θυμήθηκα όλα αυτά – εδώ γιορτάζουμε τον έρωτα και την αγάπη με ροζ καρδούλες. Να, ο Άγιος Βαλεντίνος έφερε στη μνήμη μου τον Ντίνο – κι αυτός με οδήγησε στη χώρα της μισαλλοδοξίας και των διακρίσεων. Πρώτη σε καταδίκες στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παραβιάσεις θρησκευτικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Τέλος πάντων -εσείς γιορτάστε τον Άγιο Βαλεντίνο- κοιτάξτε μόνο μην ερωτευθείτε καθολική και μετά έχετε μπλεξίματα…”.
(σ.Μ.: Το παραλήρημα του Ν.Δ. ολοκληρώνεται σκορπώντας ατέλειωτο γέλιο: Για όσους δεν το γνώριζαν, είμαστε “η χώρα της μισσαλοδοξίας και των διακρίσεων”. Και αν “ερωτευθούμε Καθολική θα έχουμε προβλήματα”.
Σημειωτέον, ένας εκ των διαχειριστών του “Ματιού” είναι και ερωτευμένος και παντρεμένος με Καθολική, η οποία διαβάζοντας το “πόνημα” του Ν.Δ.  ξέσπασε σε γέλια, αναφωνόντας: “Ma che stronzo!” Κάθε άλλο σχόλιο περιττό).

Φαίνεται ότι τα εργαλεία προπαγάνδας του Σόρος αρχίζουν και ξεμένουν από -αληθοφανή έστω- επιχειρήματα. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς το παραπάνω αστείο κείμενο. Εκτός αν ισχύει αυτό που λένε οι  γιατροί ότι μετά τα 70 ο εγκέφαλος αρχίζει σιγά σιγά να επανέρχεται στη νηπιακή του ηλικία. Οπότε το θέμα είναι ιατρικό.

Πηγή: amantomatimou.wordpress.com