Πάρε-Δώσε

«Ο Αγών μου» (Mein Kampf) είναι ένα βιβλίο που έγραψε ο Αδόλφος Χίτλερ (Adolf Hitler), το οποίο αποτέλεσε το βασικό ιδεολογικό μανιφέστο του ναζιστικού κόμματος την εποχή πριν από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Χίτλερ παρουσιάζει σε αυτό το βιβλίο την πολιτική του ιδεολογία, με βάση την αυτοβιογραφία του. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε δύο μέρη, ένα αυτοβιογραφικό και ένα πολιτικό, τα οποία μέχρι το 1930 εκδίδονταν ξεχωριστά.

Ο Χίτλερ γράφει το πρώτο, αυτοβιογραφικό μέρος του βιβλίου μαζί με τον κατόπιν γραμματέα του Ρούντολφ Ες (Rudolf Hess, ο οποίος δεν αναφέρεται πουθενά σαν συγγραφέας) στην φυλακή του Λάντσμπεργκ το 1924. Το δεύτερο, δογματικό-ιδεολογικό μέρος του Μάιν Καμπφ γράφεται σε μια βίλα της Βαυαρίας όπου παραθερίζει ο Χίτλερ. Το πρώτο μέρος δημοσιεύεται τον Ιούλιο του 1925, το δεύτερο τον Δεκέμβριο του 1926.

Ο σκοπός του βιβλίου είναι η περιγραφή του εθνικοσοσιαλισμού. Επομένως βασίζεται κυρίως στον αντισημιτισμό, τον ρατσισμό και τον παγγερμανισμό. Ως βασικό επιχείρημα για να ενοχοποιήσει τους Εβραίους για τα δεινά των Γερμανών μετά την ήττα τους στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιεί τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, ένα βιβλίο δήθεν γραμμένο από τους Εβραίους, και στην πραγματικότητα γραμμένο από την Τσαρική μυστική αστυνομία της Ρωσίας (Οχράνα) το 1905, οι οποίοι «ομολογούν» σε αυτό την «Εβραϊκή Συνωμοσία». Αρχικά ο Χίτλερ προορίζει ως τίτλο του βιβλίου του το σύνθημα: «Τεσσεράμισι χρόνια αγώνα ενάντια στο ψέμα, τη βλακεία και τη δειλία».

Το αυθεντικό κείμενο του 1925/1926 διορθώνεται και υφίσταται επεξεργασία μέχρι το 1945 αμέτρητες φορές από ανώνυμους συνεργάτες του Χίτλερ, οι οποίοι επίσης δεν αναφέρονται πουθενά.

Ο Ότο Στράσερ (Otto Strasser), αδερφός του Γκρέγκορ Στράσερ (Gregor Strasser) ο οποίος είναι στην φυλακή με τον Χίτλερ, γράφει στο βιβλίο του «Hitler und ich» (Ο Χίτλερ κι εγώ) μια καταστροφική εκτίμηση για την αυθεντική μορφή του Μάιν Καμπφ: Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα πολιτικών αντιλήψεων (κυρίως των Καρλ Λίγκερ, Πολ ντε Λαγκάρντ, Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν) τις οποίες ο Χίτλερ «δεν χώνεψε καλά». Έγραφε με τον τρόπο ενός 10χρονου, ο οποίος δεν έχει μάθει ακόμη να γράφει σωστές εκθέσεις. […] Ο Στέμπφλε (Peter Stempfle) […] χρειάστηκε μήνες για να βάλει σε τάξη τις μπερδεμένες σκέψεις, οι οποίες παρουσιάζονταν στο Mein Kampf.

Επίσης ο Στράσερ γράφει ότι ο Χίτλερ «δε συγχώρεσε ποτέ» τον Στέμπφλε, ο οποίος στην διόρθωση του αυθεντικού κειμένου είδε τόσο ξεκάθαρα τις αδυναμίες του. Ο Στέμπφλε δολοφονείται, όπως και οι Ερνστ Ρεμ (Ernst Röhm) και Γκρέγκορ Στράσερ, την νύχτα των μεγάλων μαχαιριών το 1934, με διαταγή του Χίτλερ.

Σύντομη περίληψη:
* Εκτός από τον αναφερόμενο, χαρακτηριστικό για τον εθνικοσοσιαλισμό, αντισημιτισμό τονίζεται και ο μαρξισμός, ο οποίος, κατά τη γνώμη του Χίτλερ, είναι εβραϊκός και πρέπει γι’ αυτό το λόγο να εκμηδενισθεί.
* Σχεδιασμός του εθνικού σοσιαλισμού (φυλετικός αγώνας, όχι κοινωνικός).
* Εξόντωση του μπολσεβικισμού, δηλαδή της Σοβιετικής Ένωσης. Συγχρόνως απαιτείται νέος «ζωτικός χώρος» (Lebensraum) για τον γερμανικό λαό στην ανατολή (Ρωσία), ο οποίος θα κατακτηθεί στον «φυλετικό πόλεμο».
* Δεν πρέπει να επαναληφθεί το λάθος του πολέμου των δύο μετώπων (Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος). Γι’ αυτό χρειάζεται οπωσδήποτε η συμμαχία με το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι λαοί της Βρετανίας υπολογίζονται ως αδελφικοί γερμανικοί λαοί.
* Η δημοκρατία δεν εξυπηρετεί τα πραγματικά συμφέροντα του λαού και, συνεπώς, χρειάζεται να καταργηθεί και να αντικατασταθεί με το σύστημα του γερμανικού ηγετικού κράτους (germanischer Führerstaat), στο οποίο η εξουσία συγκεντρώνεται στα χέρια του Ηγέτη, ο οποίος, υποτίθεται, θα εξυπηρετήσει τα λαϊκά συμφέροντα.
* Παρατίθενται, επίσης, αυτοβιογραφικά στοιχεία του Χίτλερ και η ιστορία του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος των Γερμανών Εργατών (NSDAP) (μόνο μέχρι το 1924).

Λήψη αρχείου (132 MB)

Κείμενο: el.wikipedia.org