Πάρε-Δώσε

Το ακόλουθο «ποίημα», «αλιεύθηκε», από την απέραντη θάλασσα του διαδικτύου (δυστυχώς, δεν θυμάμαι από που ακριβώς).
Αποδίδει με γλαφυρό τρόπο, τα πολιτικά και κομματικά πάθη, μέσω των οποίων, ο φανατισμός αποτυπώθηκε στα πρόσωπα αυτών που αποκαλούνται «κομματόσκυλα».

Τα κομματόσκυλα, ως γνωστόν, δεν έχουν χρώμα. Διαφέρουν μόνο σ’ αυτό, που τα ίδια θέλουν να αποκαλούν «ιδεολογία». Υποστηρίζουν και υιοθετούν οτιδήποτε πει το κόμμα, ασχέτως αν έρχεται σε αντίθεση και με την κοινή λογική, ασχέτως αν είναι προς το συμφέρον τους ή όχι. Ότι λέει το κόμμα είναι νόμος, τον οποίο ως γνήσια κομματόσκυλα, έχουν χρέος να ακολουθούν πιστά.

Αν είσαι κομματόσκυλο και δεν μπορείς να δεις, πιο πέρα απ’ τα προστάγματα της «κεντρικής γραμμής»…
Αν είσαι απόλυτα πιστός σ’ ότι το κόμμα πει και μόνο σου κατόρθωμα στο «ύδωρ μια οπή»…
Αν είσαι «νομιμόφρονας», σκληρός κομματικός και σαν ζεμένο άλογο κοιτάζεις μόνο μπρος…
Έχεις μυαλό λιγότερο κι από την αμοιβάδα, άχρηστος για το κόμμα σου μα και για την Ελλάδα!

Αν σου χαϊδεύουν τα αυτιά γι’ αυτή την τακτική, του αρχηγού οι άνθρωποι και οι «κομματικοί»…
Αν «μπράβο» συνεχόμενα μες το μαντρί ακούς και έχεις για παρέα σου μονάχα «αυλικούς»…
Αν δεν διαφώνησες ποτέ με κάποια εντολή κι εκτέλεσες το πρόσταγμα σαν το πιστό σκυλί…
Άχρηστος για το κόμμα σου μα και για την Ελλάδα, έχεις μυαλό λιγότερο κι από την αμοιβάδα!

Ξύπνα βρε βλάκα φουκαρά… πως μπήκες στην σειρά; που όταν βλέπεις αρχηγό τεντώνεις την ουρά… κι επίμονα και με χαρά συνέχεια την κουνάς.
Μήπως νομίζεις πως κι εσύ, μαζί τους θα τα φας, αυτά που θα εισπράξουνε από τον κορβανά, που εμείς όλοι γεμίζουμε σεμνά και ταπεινά;
Συνέχισε το γλύψιμο, τους άχρηστους προσκύνα… και θα ψοφήσεις σίγουρα, μια μέρα από την πείνα!