Σπασμένο τηλέφωνο κι «έγκυρη» δημοσιογραφία

Παρακολουθήστε αυτή την ταινία μικρού μήκους (12′) που γυρίστηκε το 1994 από τον Γερμανό σκηνοθέτη Pepe Danquart, με τον τίτλο «Schwarzfahrer» (Ο μαύρος επιβάτης).
Η ιστορία της ταινίας με λίγα λόγια είναι η εξής: Ένας μαύρος ανεβαίνει στο λεωφορείο και κάθεται δίπλα σε μια ηλικιωμένη κυρία. Καθ’ όλη την διάρκεια της διαδρομής, η ηλικιωμένη που δυσανασχετεί, μουρμουρίζει για να την ακούει ο μαύρος συνεπιβάτης της (χωρίς καν να τον κοιτάζει) εκφράζοντας τον ρατσισμό που έχει μέσα της, αλλά και την αγανάκτησή της για την ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Ο μαύρος δείχνει να αδιαφορεί για τα όσα ακούει, ενώ οι άλλοι συνεπιβάτες δείχνουν να αδιαφορούν, ή να δυσανασχετούν με τον ρατσιστικό μονόλογο της ηλικιωμένης κυρίας.
Σε κάποια από τις επόμενες στάσεις μπαίνει στο λεωφορείο ένας ελεγκτής και ζητά τα εισιτήρια των επιβατών. Ο μαύρος επιβάτης βγάζει το εισιτήριό του και το κρατά στα χέρια του. Το ίδιο και η ηλικιωμένη κυρία.
Τότε ξαφνικά, ο μαύρος επιβάτης αρπάζει το εισιτήριο της ηλικιωμένης και το…τρώει!
Όταν ο ελεγκτής της ζητά το εισιτήριό της, εκείνη του λέει αμήχανη, ότι το…έφαγε ο μαύρος (που εν τω μεταξύ χαμογελά με ικανοποίηση για την εκδίκηση που πήρε, όπως και οι γύρω επιβάτες που δεν τον «προδίδουν»). Ο ελεγκτής φυσικά δεν την πιστεύει και την κατεβάζει από το λεωφορείο για τα περαιτέρω.

Κάπου εδώ αρχίζει και το «σπασμένο τηλέφωνο», η προπαγάνδα και η παραπληροφόρηση, όπως αποκάλυψε το karsilamas.blogspot.com.

Το έξυπνο σενάριο της ταινίας, το παίρνει αρχικά ο Αλβανός Γκασμέντ Καπλάνι (ένας «επαγγελματίας» μετανάστης, που είναι ταυτόχρονα και συνεργάτης δημοσιογράφος των Νέων) και το δημοσιεύει στο blog του, στις 6 Φεβρουαρίου 2008, σαν αληθινή ιστορία που συνέβη «κάπου στην Αθήνα»!
Κι εντάξει, ο Γκασμέντ Καπλάνι ανεξαρτήτως των κινήτρων του, άντε να πούμε ότι δικαιολογείται, μιας και το «πραγματικό γεγονός» έφτασε στα χέρια του από ανώνυμο e-mail (έτσι ισχυρίζεται τουλάχιστον).

Τι να πει όμως κανείς για το Βήμα και την «Πανδώρα» το κυρίου Γιάννη Πρετεντέρη που στις 17 Απριλίου 2008, παρουσιάζει εκ νέου την υπόθεση της ταινίας σαν πραγματικό γεγονός που συνέβη «στο λεωφορείο που περνά από την οδό Παπαδιαμαντοπούλου με τελικό προορισμό το Γαλάτσι»!;!;!;!
Ο κύριος Πρετεντέρης μάλιστα, δεν δημοσιεύει το όνομα της επιστολογράφου για να την προστατεύσει. Εσένα όμως και πολύ περισσότερο τους αναγνώστες, ποιος θα τους προστατεύσει από την «πατάτα» που έγραψες κύριε Πρετεντέρη μου;

Με το ζόρι δηλαδή ρατσιστές οι Έλληνες…
Να κλάψει ή να γελάσει κανείς;